A Study on Sustainable Urbanization

Yıl 2024, Cilt: 17 Sayı: Sürdürülebilir İnsani Kalkınma ve Kent, 17 - 29, 27.10.2024

Ozan Emre Ufacık

https://doi.org/10.35674/kent.1507784

Öz

Urbanization is a significant phenomenon that necessitates balancing environmental sustainability, social equity, and economic development. Sustainable urbanization refers to the effort to manage the growth of cities in accordance with environmental, economic, and social sustainability principles. The purpose of this study is to contribute to the literature by evaluating the performance of sustainable urbanization in Turkey through socio-economic and environmental variables.
Using bibliometric analysis, publications in the Web of Science database up to May 2024 were examined, and prominent research trends, key topics, and influential publications in the literature on sustainable urbanization were identified. The findings indicate an increasing interest and diversification of studies in the field of sustainable urbanization in recent years. Notably, China and the USA have been leading in this area, with Turkey also making significant contributions.
Considering the environmental, economic, and social dimensions of sustainable urbanization, it is concluded that cities should adopt holistic and integrated approaches in their planning and management processes. Green buildings, sustainable transportation systems, and effective waste management are crucial components of sustainable urbanization, and investments in these areas enhance urban life quality. The results of the study suggest that significant steps can be taken towards sustainable urbanization in Turkey, making cities more livable, environmentally friendly, and economically sustainable.

Anahtar Kelimeler

Sustainability, Sustainable Urbanization, Bibliometric Analysis, Türkiye

Sürdürülebilir Kentleşme Üzerine Bir Araştırma

Öz

Kentleşme, çevresel sürdürülebilirlik, sosyal eşitlik ve ekonomik gelişim arasında denge kurulmasını zorunlu hale getiren önemli bir olgudur. Sürdürülebilir kentleşme, şehirlerin büyümesini çevresel, ekonomik ve sosyal sürdürülebilirlik ilkelerine uygun şekilde yönetme çabasını ifade eder. Bu çalışmanın amacı, Türkiye'deki sürdürülebilir kentleşme performansını sosyo-ekonomik ve çevresel değişkenler üzerinden değerlendirerek literatüre katkı sağlamaktır.
Bibliyometrik analiz yöntemi kullanılarak, 2024 yılı Mayıs ayına kadar Web of Science veri tabanında yapılan yayınlar incelenmiş ve sürdürülebilir kentleşme literatüründe öne çıkan araştırma eğilimleri, anahtar konular ve etkili yayınlar belirlenmiştir. Bulgular, son yıllarda sürdürülebilir kentleşme alanında artan bir ilgi olduğunu ve çalışmaların çeşitlendiğini göstermektedir. Özellikle Çin ve ABD'nin bu alanda öne çıktığı, Türkiye'nin de önemli katkılar sağladığı belirlenmiştir.
Sürdürülebilir kentleşmenin çevresel, ekonomik ve sosyal boyutları dikkate alındığında, şehirlerin planlama ve yönetim süreçlerinde bütüncül ve entegre yaklaşımlar benimsemesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Yeşil binalar, sürdürülebilir ulaşım sistemleri ve etkili atık yönetimi gibi uygulamalar, sürdürülebilir kentleşmenin önemli bileşenleri olup, bu alanlarda yapılan yatırımlar kentsel yaşam kalitesini artırmaktadır. Çalışmanın sonuçları, Türkiye'de sürdürülebilir kentleşme konusunda önemli adımlar atılabileceğini ve şehirlerin daha yaşanabilir, çevre dostu ve ekonomik olarak sürdürülebilir hale getirilebileceğini ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelimeler

Sürdürülebilirlik, Sürdürülebilir Kentleşme, Bibliyometrik Analiz, Türkiye

Kaynakça

• Ahmed, Z., Asghar, M. M., Malik, M. N., & Nawaz, K. (2020). Moving towards a sustainable environment: the dynamic linkage between natural resources, human capital, urbanization, economic growth, and ecological footprint in China. Resources Policy, 67, 101677. DOI: 10.1016/j.resourpol.2020.101677.
• Aksoy, F., & Bayram Arlı, N. (2020). Evaluation of Sustainable Happiness with Sustainable Development Goals: Structural Equation Model Approach, Sustainable Development, 28(1), 385-392.
• Banister, D. (2008). The sustainable mobility paradigm. Transport Policy, 15(2), 73-80. https://doi.org/10.1016/j.tranpol.2007.10.005
• Bayram, V., & Öztırak, M. (2023). Yeşil İş Etiği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. JOEEP: Journal of Emerging Economies and Policy, 8(2), 124-135.
• Beatley, T. (2000). Green Urbanism: Learning from European Cities. Island Press.
• Bourdeau, L. (1999). National Report: Sustainable development and future of construction in France. France: Centre Scıentıfıque Et Technıque Du Bâtıment.
• Buzási, A., & Csizovszky, A. (2023). Urban sustainability and resilience: What the literature tells us about “lock-ins”?. Ambio, 52(3), 616-630.
• Carter, N. (2011). The Politics of the Environment: Ideas, Activism, Policy. Cambridge University Press.
• Chertow, M. R. (2000). Industrial symbiosis: Literature and taxonomy. Annual Review of Energy and the Environment, 25(1), 313-337. https://doi.org/10.1146/annurev.energy.25.1.313
• De Jong, M., Joss, S., Schraven, D., Zhan, C., & Weijnen, M. (2015). Sustainable–Smart–Resilient–Low Carbon–Eco–Knowledge Cities; Making Sense of a Multitude of Concepts Promoting Sustainable Urbanization, Journal of Cleaner Production, 109, 25-38. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2015.02.004
• Dodman, D. (2009). Blaming cities for climate change? An analysis of urban greenhouse gas emissions inventories. Environment and Urbanization, 21(1), 185-201. https://doi.org/10.1177/0956247809103016
• Gökmen, Ş., Koçak, D., & Atan, M. (2023). Türkiye’de Sürdürülebilir Kentleşme: Bir Yapısal Eşitlik Modeli Uyarlaması, Kent Akademisi, 16(1), 462-476. https://doi.org/10.35674/kent.1118992
• Huo, X., & Yu, A. T. (2017). Analytical review of green building development studies. Journal of Green building, 12(2), 130-148. https://doi.org/10.3992/1943-4618.12.2.130
• Jenks, M., & Jones, C. (2010). Dimensions of the Sustainable City. Springer Science & Business Media.
• Kibert, C. J. (2016). Sustainable Construction: Green Building Design and Delivery. John Wiley & Sons.
• Lehmann, S. (2010). Green urbanism: Formulating a series of holistic principles. Sustainability, 2(4), 839-871.
• Liu, Y., Zhang, M., & Li, X. (2018). Urban Sustainability and Economic Development: A Study on China. Sustainability, 10(5), 1532.
• Loorbach, D. (2010). Transition management for sustainable development: A prescriptive, complexity‐based governance framework. Governance, 23(1), 161-183. https://doi.org/10.1111/j.1468-0491.2009.01471.x
• Mori, K., & Christodoulou, A. (2012). Review of sustainability indices and indicators: Towards a new City Sustainability Index (CSI). Environmental Impact Assessment Review, 32(1), 94-106. https://doi.org/10.1016/j.eiar.2011.06.001
• Mumcu, A. Y., & Bakoğlu, R. (2021). Otomotiv Sektöründe Kurumsal Sürdürülebilirlik Uygulamalarının Eşbenzeşmesi Üzerine Bir Araştırma: Bmw, Ford, Toyota Örneği. Global Journal of Economics and Business Studies, 11(21), 48-59.
• Purvis, B., Mao, Y., & Robinson, D. (2019). Three pillars of sustainability: in search of conceptual origins. Sustainability Science, 14(3), 681-695. https://doi.org/10.1007/s11625-018-0627-5
• Rockström, J., Steffen, W., Noone, K., Persson, Å., Chapin, F. S., Lambin, E., ... & Foley, J. A. (2009). A safe operating space for humanity. Nature, 461(7263), 472-475.
• Sachs, J. D. (2015). The age of sustainable development. Columbia University Press. https://doi.org/10.7312/sach17314-014
• Schaltegger, S., Hansen, E. G., & Lüdeke-Freund, F. (2016). Business models for sustainability: Origins, present research, and future avenues. Organization & environment, 29(1), 3-10. https://doi.org/10.1177/1086026615599806
• United Nations. (2015). Transforming our world: the 2030 Agenda for Sustainable Development. United Nations General Assembly.
• Yurtseven, M. (2020). Yeşil binaların çevresel etkileri ve enerji verimliliği. Çevre Bilimleri Dergisi, 14(3), 25-39.
• Zhang, D., Xu, J., Zhang, Y., Wang, J., He, S., & Zhou, X. (2020). Study on Sustainable Urbanization literature based on Web of Science, Scopus, and China National Knowledge Infrastructure: A Scientometric Analysis in CiteSpace, Journal of Cleaner Production, 264, 121537. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2020.121537