Combating against Disinformation for the Security of Public Reputation

Yıl 2025, Cilt: 18 Sayı: 3, 1532 - 1550

Hüseyin Aras

https://doi.org/10.35674/kent.1519062

Öz

Public reputation is a reference object of public security. If public reputation is damaged, the political and social legitimacy of the state can be damaged. For this reason, variables/factors that may harm public reputation should be controlled. One of these variables/factors is disinformation. This study criticizes the struggle of the State of the Republic of Türkiye due to disinformation and proposes a functioning process that includes the execution of this struggle on the basis of a security-oriented approach. In this process, it recommends that the struggle because of disinformation should be conceptualized as a “combating against disinformation” rather than “fighting disinformation”, and that intelligence units related to public security should be placed at the center of this process. In fact, it is hoped that the study will initiate a discussion on this issue and encourage the combating against disinformation to be reviewed and improved. Because it is considered that the impossibilities in preventing disinformation and the difficulties in compensating for the damage it causes after it has occurred require the need for such a review and development. The fact that the technology of the postmodern period has made disinformation easily realizable and disseminated by various actors justifies this assessment. The ultimate goal of the study, which is a theoretical review, is to contribute to the efforts of the State of the Republic of Türkiye to ensure the security of public reputation.

Anahtar Kelimeler

Public Reputation, Security of Public Reputation, Combating against Disinformation, Intelligence Based Policing

Kamusal İtibarın Güvenliği İçin Dezenformasyona Karşı Mücadele

Öz

Kamusal itibar kamu güvenliğinin bir referans nesnesidir. Kamusal itibarın zarar görmesi halinde devletin siyasî ve toplumsal meşruiyeti zedelenebilir. Bu nedenle kamusal itibara zarar verebilecek olan değişkenler/etkenler kontrol altına alınmalıdır. Bu değişkenlerden/etkenlerden biri dezenformasyondur. Bu çalışma Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin dezenformasyon nedeniyle yürüttüğü mücadeleye bir eleştiri yöneltmekte ve bu mücadelenin güvenlikçi yaklaşım temelinde yürütülmesini içeren bir işleyiş süreci önermektedir. Bu işleyiş sürecinde, dezenformasyon nedeniyle yürütülen mücadelenin “dezenformasyonla mücadele” değil, “dezenformasyona karşı mücadele” biçiminde kavramlaştırılmasını, kamu güvenliği ile ilgili istihbarat birimlerinin ise bu sürecin merkezine yerleştirilmesini tavsiye etmektedir. Aslında çalışmanın bu hususta bir tartışma başlatması ve dezenformasyon nedeniyle yürütülen mücadelenin gözden geçirilerek geliştirilmesine teşvik etmesi umulmaktadır. Zira dezenformasyonun önlenmesindeki imkânsızlıklar ile gerçekleştikten sonra verdiği zararın telafi edilmesindeki zorlukların bu türde bir gözden geçirme ve geliştirme ihtiyacını gerektirdiği değerlendirilmektedir. Postmodern dönem teknolojisinin, dezenformasyonu, çeşitli aktörler tarafından kolayca gerçekleştirilebilir ve yaygınlaştırılabilir hale getirmiş olması bu değerlendirmeye haklılık kazandırmaktadır. Kuramsal düzeyde bir inceleme olan çalışmanın nihai hedefi Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin kamusal itibarın güvenliğini sağlamaya yönelik çabalarına katkı sunmaktır.

Anahtar Kelimeler

Kamusal İtibar, Kamusal İtibarın Güvenliği, Dezenformasyona Karşı Mücadele, İstihbarata Dayalı Kolluk

Etik Beyan

Bu çalışma için etik kurul izni gerekli değildir.

Destekleyen Kurum

Bu çalışma için herhangi bir kurum/kuruluştan destek alınmamıştır.

Kaynakça

• Argüden, Y. (2003). İtibar Yönetimi. ARGE Danışmanlık Yayınları.
• Bahar, A. (2020). Polislik Perspektifinden Dijital Misenformasyon ve Dezenformasyon: Covid-19 Örnek Olayı Bağlamında Bir Analiz. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 16(30), 2760-2794. https://doi.org/10.26466/opus.783266.
• Balcı, M. & Çakır, K. (2023). Halkı Yanıltıcı Bilgiyi Alenen Yayma Suçu (TCK m. 217/A). Anadolu Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 9(1), 1-17.
• Bontridder, N. & Poullet, Y. (2021). The Role of Artificial Intelligence in Disinformation. Data & Policy, 3, e32. https://doi.org/10.1017/dap.2021.20.
• Bustos, E. O. (2021). Organizational Reputation in the Public Administration: A Systematic Literature Review. Public Administration Review, 81(4), 731–751.
• Carpenter, D. P. & Krause, G. A. (2012). Reputation and Public Administration. Public Administration Review, 72(1), 26–32.
• Carpenter, D. P. (2010). Reputation and Power: Organizational Image and Pharmaceutical Regulation at the FDA. Princeton University Press.
• Carpenter, D. P. (2002). Groups, the Media, Agency Waiting Costs, and FDA Drug Approval. American Journal of Political Science, 46(2), 490-505.
• Cavelty M. D. & Wenger, A. (2019). Cyber Security Meets Security Politics: Complex Technology, Fragmented Politics, and Networked Science. Contemporary Security Policy, 41(1), 5-32. https://doi.org/10.1080/13523260.2019.1678855.
• Ciarlone, T. G. & Wiechmann, E. W. (2003). Cybersmear may be Coming to A Website Near You: A Primer for Corporate Victims. Defense Counsel Journal, 70(1), 51-64.
• Diermeier, D. (2012). Managing Public Reputation. B. J. Calder (Edt.) Kellogg on Advertising and Media (p. 304-330). John Wiley & Sons, Inc.
• Dursun, D. (2012). Bürokrasi Teorisi ve Yönetim. Journal of Social Policy Conferences, 37-38, 133-149.
• Er, G. (2008). Sanal Ortamda İtibar Yönetimi: Kurumsal İtibar Yönetimi ve İnternette İtibarı İzlemenin, Korumanın ve Güçlendirmenin Yolları. Cinius Yayınları.
• Fetzer, J. H. (2004). Information: Does it have to be True? Minds and Machines, 14, 223–229.
• Fombrun, C. J. & Riel, C. V. (1997). The Reputational Landscape. Corporate Reputation Review, 1, 5–13.
• Gül Ünlü, D. & Küçükşabanoğlu, Z. (2023). Dezenformasyon ve Yapay Zekâ: Dezenformasyonla Mücadele Yollarına Yapay Zekâ Uzmanlarının Gözünden Bakmak. İletişim ve Diplomasi, 11, 83-106.
• Harris, L. C. & Ogbonna, E. (2002). Exploring Service Sabotage: The Antecedents, Types and Consequences of Frontline, Deviant, Antiservice Behaviors. Journal of Service Research, 4(3), 163-183.
• Harris, L. C. & Ogbonna, E. (2009). Service Sabotage: The Dark Side of Service Dynamics. Business Horizans, 52(4), 325-335.
• Hunt, J. S. (2021). Countering Cyber-enabled Disinformation: Implications for National Security. Australian Journal of Defence and Strategic Studies, 3(1), 83–88. https://doi.org/10.51174/AJDSS.0301/MLTD3707.
• James, A. (2013). Examining Intelligence-led Policing: Developments in Research, Policy and Practice. Palgrave Macmillan.
• Kelling, G. L. & Bratton, W. J. (2006). Policing Terrorism. Civic Bulletin, 43, 1-8.
• Kırdemir, B. (2024, Mayıs 9). Türkiye’nin Dezenformasyon Ekosistemi: Genel Bakış. Edam Ekonomi ve Dış Politika Araştırmalar Merkezi. https://edam.org.tr/wp-content/uploads/2020/07/Türkiyenin-Dezenformasyon-Ekosistemi-Genel-Bakış-Barış-Kırdemir.pdf.
• King, B. G. & Whetten, D. A. (2008). Rethinking the Relationship Between Reputation and Legitimacy: A Social Actor Conceptualization. Corporate Reputation Review, 11(3), 192–207.
• Machiavelli, N. (2019). Hükümdar. N. Adabağ (Çev.). Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• MİT. (2024, Mayıs 4). Casusluk Nedir? Millî İstihbarat Teşkilatı. https://www.mit.gov.tr/medya.html.
• Montoro-Montarroso, A., Cantón-Correa, J., Rosso, P., Chulvi, B., Panizo-Lledot, Á., Huertas-Tato, J., Calvo-Figueras, B., Rementeria, M. J. & Gómez-Romero, J. (2023). Fighting Disinformation with Artifical Intelligence: Fundamentals, Advances and Challenges. Profesional de la Informacion, 32(3), e320322. https://doi.org/10.3145/epi.2023.may.22.
• OSCE. (2022, September 10). OSCE Guidebook Intelligence-led Policing. TNTD/SPMU Publication Series, Vol. 13. Vienna. Organization for Security and Co-operation in Europe. https://www.osce.org/files/f/documents/d/3/327476.pdf.
• Rao, H. (1994). The Social Construction of Reputation. Strategic Management Journal, 15, 29-44.
• Ratchliffe, J. H. (2008). Intelligence-led Policing. Willan Publishing.
• Whyte, C. (2020). Deepfake News: AI-enabled Disinformation as A Multi-level Public Policy Challenge. Journal of Cyber Policy. https://doi.org/10.1080/23738871.2020.1797135.
• Yanatma, S. (2018). Reuters Institute Digital News Report 2018 – Turkey Supplementary Report. Reuters Institute and University of Oxford. https://doi.org/10.60625/risj-d65n-1n75.
• Zavattaro, S. & Eshuis, J. (2021). Public Administration in the Reputation Era: A Conceptual Exploration. Public Administration Quarterly, 45(4), 418-438. https://doi.org/10.37808/paq.45.4.4.