AHLAKİ KARAKTERİN DEĞİŞMEZLİĞİ: ONUR THE IMMUTABILITY OF THE MORAL CHARACTER: HONOR

Yıl 2018, Sayı: 13, 64 - 79, 01.02.2018

Yener Özen

Öz

Yüzyıllar boyu teoloji ve felsefenin en tartışmalı konuları arasında yer alan insan onuru, modern zamanlarda, ama özellikle de ikinci dünya savaşından sonra, insan haklarının üzerine inşa edildiği bir kavram haline gelmiştir. Gerçekten zaman içinde, insan haklarının kapsamı, tasnifi ve sınırlandırılması gibi konularda yoğun tartışmalar yaşanmış olsa bile, uzun süren mücadelelerin sonucunda ortaya çıkan bu hakların yöneldikleri amaç hususunda, yaygın bir mutabakat olmuştur. Bu amaç, insan onurunun korunmasıdır. Bütün temel haklar insan onuru için gerekli görülmüşlerdir. İnsan onurundan kaynaklanırlar ve onun bağımsızlaşmış parçalarıdır. İnsan onuru, insanın tinsel bir varlık olarak özgürlük ve bilinç içinde bağımsız, karar vermesi ve çevresine etkili olması amacına yöneliktir. İnsan Onurunun Korunması ilkesi ile insana, insan oluşu nedeniyle tinsel ve sosyal bir değer verilmesini ve saygı gösterilmesini isteme hakkı tanınmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Onur, Değer, Değerler Eğitimi

THE IMMUTABILITY OF THE MORAL CHARACTER: HONOR AHLAKİ KARAKTERİN DEĞİŞMEZLİĞİ: ONUR

Öz

Among the most contentious issues for centuries in theology and philosophy of human dignity, in modern times, but especially after the Second World War, a concept that has been built on human rights has become. Indeed, over time, the scope of human rights, even if there has been intense debate on issues such as classification and limitation, the rights arising as a result of long struggles Revealed regard to purpose, has been a common consensus. For this purpose, the protection of human dignity. All fundamental rights are evaluated as necessary for the sake of human dignity. They arise from human dignity and they are independent parts of it. Human dignity aims that human, as a spiritual creature, judges independently and interacts with his environment in a free and conscious manner. Human is given the right to be respected and appreciated spiritually and socially via Human Dignity Protection Principle.

Anahtar Kelimeler

Honor, Value, Values Education

Kaynakça

• Abadan-Unat,Ö.,Aybay,S. ve Keleş, T. (1978). İnsan Hakları Armağanı, Doğan Basımevi, Anka- ra.
• Ağaoğulları, M. A. ve Köker, L. (2006). İmparatorluktan Tanrı Devletine, İmge Kitabevi, Anka- ra.
• Akad, M. ve Dinçkol, V. B. (2006). Genel Kamu Hukuku, Der Y., İstanbul
• Bulut, N. (2008). “Eski Yunan’dan Aydınlanma Çağına İnsan Onuru Kavramının Gelişimine Genel Bir Bakış”, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, cilt 12, sayı 3-4, Erzin- can.
• Canatan, A. (2008), “Toplumsal Değerler ve Yaşlılar”, Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, C:1, Ss: 62-71, Ankara
• Doğan, İ. (2005) Alman Öğretisinde İnsan Onuru ve Güncel Sorunlar Hakkında Kısa Bir Giriş, S.Ü. Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 13, Sayı: 2, s.53. Konya.
• Düzgün, Ş. A. (2007). İnsan Onuru ve Toplumsal Yaşam İçin Etik. Kelam Araştırmaları Dergisi, C:1, Ss:1-12.
• Düzgün. Ş.A. (2013), İnsan Onuru: Kaynağı, Sınırı ve Temellendirilmesi. Hz. Peygamber ve İnsan Onuru, DİB Yayınları, Ankara
• Düzgün, Ş.A. (2014), İnsanın Yetkinliğini Teolojik Temellendirmenin İmkânıi. İnsan Onuru İslâm ve Hıristiyanlıktaki Temelleri, Eugen Biser Vakfı Kültürlerarası ve Dinler arası Sempozyumları. Cilt: 1, Almanya
• El-Mafrey, İ. H. (1995). İslam ve İnsan Hakları. Endülüs Yayınları. İstanbul.
• Gomien, D. (1995). Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Kısa Rehberi. Renk Ajans Basım Yayın Hizmetleri, İstanbul.
• Gören, Z. (2007). Avrupa Birliği Temel Haklar Şartının Ana İlkesi: Dokunulmaz İnsan Onuru, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 12, Ss:21-37. İstanbul.
• Göze, A. (2005). Siyasal Düşünceler ve Yönetimler. Beta Yayıncılık. İstanbul.
• Gözeler, E. ve Körner, F. (2005). İnsan Onurunun İslam ve Hıristiyan Geleneklerindeki Temelle- ri. Ankara Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi Dergisi, C.47, S. 2, Ss. 343-350. Ankara
• Hekimoğlu, M.M. (2002). “1982 Anayasasına Göre İnsan Hakları Kavramı”, Balıkesir Üniversi- tesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sayı 7.
• Heinzmann, R. (2010). “İnsan ve İnsan Onuru-Toplumsak Yaşam İçin Etik ve Ahlak”, (26.11.2010), http://khup.com/keyword/page-2/ahlak.html
• Işıktaç, Y. (2004). Hukuk Felsefesi. Filiz Kitabevi. İstanbul
• Kale, N. (2007). Nasıl Bir Değerler Eğitimi? Değerler Eğitimi Uluslararası Sempozyumu. C:1, Ss:313-322. Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları. İstanbul
• Kapani, M. (1993). Kamu Hürriyetleri. Yetkin Yayınları. Ankara.
• Kaymakcan, R., Kenan, S., Hökelekli, H., Arslan, Ş. Ve Zengin, M., (2007). Türk Eğitim Siste- minde Değer Sorunu. Değerler Eğitimi Uluslararası Sempozyumu. Değerler Eğitim Merkezi Yayınları, İstanbul.
• Kiriş, N. (2009). İnsan Hakları: İnsanın Değeri ile Hukuk Arasındaki İlişki. Uluslararası Davraz Kongresi, 24- 27 Eylül, Isparta.
• K.Kepenkçi, Y. (2000). İnsan Hakları Eğitimi, Anı Yayıncılık, Şubat, Ankara.
• Kuçuradi, İ. (1996). İnsan Haklarının Felsefi Temelleri. Uluslararası Semineri. Meteksan Anonim Şirketi, 2. Baskı, Ankara.
• Lewis, M. (2007). A Brief History of Human Dignity: İdea and Application In Perspectives on Human Dignity: A Conversation. Ss.93. Editors: Jeff Malpas/Norelle Lickiss, Springer Öndül, H. (1998). İnsan Onuru,” İnsan Hakları Derneği (01.12.2010) http://www.ihd.org.tr/index.php?option=com_content&view=article&id=939:insan- onuru&catid=47:makaleler&Itemid=125
• Özdenören, R. (2017). http://www.yenisafak.com/yazarlar/rasimozdenoren/insan%C4%B1n- onur-duygusu-evrensel-demirba-degeridir-27547-26
• Schopenhauer, A. (2015). Yaşam bilgeliği Üzerine Aforizmalar. Türkiye İş Bankası Kültür Ya- yınları/İstanbul
• Schopenhauer, A. (2017). Hayatın anlamı. (Çev: Ahmet Aydoğan). Say Yayınları/İstanbul
• Seymen. Ç. A. (2013). Hukuki Bir Kavram Olarak İnsan Onuru. Umut Vakfı Araştırma Merkezi, 3. Hukukun Gençleri Sempozyumu, 11-12 Ekim 2013, Antalya
• TDK, Türkçe Sözlük, Cilt: 2. Türk Dil Kurumu Yayını. Ankara
• Timuçin, A. (2005), Değer Nedir? Felsefe Dünyası. Sayı 41, Ss:15. Ankara
• Vandello, J. A. ve Cohen, D. (2003). Male honor and female fidelity: Implicit cultural scripts that perpetuate domestic violence. Journal of Personality and Social Psychology, V:84, Pp:997-1010.
• Yeşil, R. (2002). Okulda ve Ailede İnsan Hakları ve Demokrasi Eğitimi, Nobel Yayıncılık, Mart, Ankara.