Kadın Araştırma ve Uygulama Merkezlerinin Halkla İlişkiler Rolleri: Durum Çalışması

Yıl 2022, Sayı: 8, 100 - 129, 28.06.2022

Nur Banu Ateş , Emel Tanyeri Mazıcı

Öz

Bu çalışmanın amacı ülkemiz üniversitelerinde yer alan kadın sorunları araştırma ve uygulama merkezlerinin halkla ilişkiler rolünü ortaya koymaktır. Bu doğrultuda merkezlerin amaçları, üniversiteye sağladığı katkıları, planladığı ve gerçekleştirdiği uygulamaları halkla ilişkiler kapsamında incelenmiştir. Veriler MAXQDA 20 programı kullanılarak hem içerik hem betimsel analize tabi tutulmuş, bulgular yorumlanarak verilmiştir. Araştırma sonucunda kadın araştırma merkezlerinin “uzman reçeteci”, “iletişim kolaylaştırıcı”, “sorun çözme sürecini kolaylaştırıcı”, “iletişim teknisyenliği”, “ikna edici”, “savunucu”, “eğitici ve bilgi tedarikçisi”, “imaj ve itibar yöneticisi”, “ilişki kurucu” ve “kültürel aracı” gibi halkla ilişkiler rollerinin olduğu bulgusu elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

toplumsal cinsiyet, kadın sorunları, üniversite kadın araştırma merkezleri, halkla ilişkiler rolleri, durum çalışması

Public Relations Roles of Women's Research And Implementation Centers: Case Study

Öz

This study aims to show the role of the research and application centers for women's issues at the universities of our country in the field of public relations. In this direction, the aims of the centers, their contributions to the university, their planned and realized practices in the framework of public relations were studied. Data were subjected to both content and descriptive analysis using the MAXQDA 20 program, and the findings were analyzed by interpreting. As a result of the research, women's research centers were found to play the role of " expert prescriber" "communication facilitator," "problem-solving process facilitator," "communication technician," "persuader," "advocate," "educator and information provider," "image and reputation manager," "relationship builder," and "cultural tool" in public relations.

Anahtar Kelimeler

social gender, women, university women, role of public relations, case study

Kaynakça

• Alptekin, D. (2011). Sokaktan akademiye: Kadın hareketinin kurumsallaşma süreci. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (26), 33-43.
• Altunışık, R., Çoşkun, R., Bayraktaoğlu, S. ve Yıldırım, E. (2012). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri- SPSS uygulamalı. Adapazarı: Sakarya Yayıncılık.
• Balcı, E. (2016). Üniversitelerin kadın sorunları araştırma ve uygulama merkezleri. Türkiye Klinikleri Halk Sağlığı-Kadın Öğrenimi Düzeyi ve Sağlıklı Toplum Özel Sayısı, 2(2), 52-68.
• Bivins, T. H. (1989). Ethical implications of the relationship of purpose to role and function in public. Journal of Business Ethics, 8(1), 65-73.
• Broom, G. M. (1980). A comparison of roles played by men and women in public relations. Paper presented at the Annual Meeting of the Association for Education in Journalism, 63rd,Boston, MA, August 9-13, 1980, 1-11.
• Broom, G. M. ve Smith, M. G. (1979). Testing the practitioner's impact on clients. Public Relations Review, 5(3), 47-59.
• Creswell, J. W. (2016). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. (M. Bütün, ve S. B. Demir, Çev.) Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Çilingiroğlu, N. (2001). Türkiye'de akademik düzeyde kadına yönelik kurumsallaşma. Hacettepe Toplum Hekimliği Bülteni, 20(2).
• Dozier, D. M. (2005). İletişim ve halkla ilişkiler uygulayıcılarının örgütsel rolleri. J. E. Grunig (Yay. haz.), Halkla ilişkiler ve iletişim yönetiminde mükemmellik içinde (s. 349-377). İstanbul: Rota Yayınları.
• Edgett, R. (2002). Toward an ethical framework for advocacy in public relations. Journal of Public Relations, 14(1), 1-26.
• Edwards, L. (2012). Exploring the role of public relations as a cultural intermediary occupation. Cultural Sociology, 6(4), 438- 454.
• Ehling, W. P. (2005). Halkla ilişkiler eğitimi ve profesyonellik. J. E. Grunig (Yay. haz.), Halkla ilişkilerde ve iletişim yönetiminde mükemmellik içinde (s. 464-488). İstanbul: Rota Yayınları.
• Ehling, William P. ve David M. Dozier.(2005). Halkla ilişkiler yönetimi ve yöneylem araştırması. J. E. Grunig (Yay. haz.) Halkla ilişkiler ve iletişim yönetiminde mükemmellik içinde (s.271-305) . İstanbul: Rota Yayınları.
• Erdoğan, İ. (2014). Teori ve pratikte halkla ilişkiler. Ankara: Erk yayınları.
• Eroğlu, K. (2004). Kadın kuruluşları içinde üniversite kadın sorunları araştırma ve uygulama merkezlerinin rolü. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokul Dergisi, 8(2), 23-31.
• Grunig, J. E. ve Huang, Y.-H. (2000). From organizational effectiveness to relationship ındicators: antecedents of relationships, public relations strategies, and relationship outcomes. J. A. Ledingham, ve S. D.Bruning (Yay. haz.), Public relations as relationship management: A relational approach to the study and practice of public relations içinde (s. 23-53). Mahwah New Jersey: Larwrence Erlbaum Associates.
• Gül, F. Ö. ve Alpaydın, Y. (2017). Türkiye'deki araştırma ve uygulama merkezleri üzerine bir inceleme. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 7(3), 627-643. doi:10.5961/jhes.2017.239
• Holtzhausen, D. R. ve Voto, R. (2002). Resistance from the margins: The postmodern public relations practitioner as organizational activist. Journal of Public Relations Research, 14(1), 57-84.
• Huang, Y.-H. (2001). OPRA: A cross-cultural, multiple-item scale for measuring organization-public relationships. Journal of Public Relations Research, 13(1), 61-90.
• Hutton, J. G. (1999). The definition dimensions and domain of public relations. Public Relation Review, 25(12), 199-214.
• Kızıltaş, A. (2000). Türkiye’de yükseköğretim kurumlarındaki kadın sorunları araştırma ve uygulama merkezlerinin halkla ilişkiler uygulamaları (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Ledingham, J. A. (2009). Genel bir halkla ilişkiler teorisi olarak ilişki yönetimini açımlamak. F. Keskin ve B. P. Özdemir (Yay. Haz.), Halkla ilişkiler üzerine: Disiplinlerarası bir alanın yönelimleri içinde (s. 117-140). Ankara: Dipnot Yayınları.
• Ledingham, J. A. ve Bruning, S. D. (1998). Relationship management in public relations: Dimensions of an organization public relationship. Public Relations Review, 24(1), 55-65.
• Ledingham, J. A. ve Bruning, S. D. (Ed.). (2000). Public relations as relationship management: A relational approach to the study and practice of Public relations. Mahwah New Jersey: Larwrence Erlbaum Associates.
• Merriam, S. B. (2018). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. (S. Turan, Çev.) Nobel Yayınevi.
• Özvarış, Ş. B. ve Akın, A. (2003). Üniversite kadın sorunları araştırma ve uygulama merkezleri. Erişim adresi: http://www.huksam.hacettepe.edu.tr/Turkce/SayfaDosya/universitelerin_kadin_sorunlari.pdf
• Peltekoğlu, F. B. (2016). Halkla ilişkiler üzerine düşünmek. F. B. Peltekoğlu (Yay. haz.), İletişimin gücü: Kurumsaldan küresele halkla ilişkiler içinde (s. 369-382). İstanbul: Beta Yayınları.
• Peltekoğlu, F. B. ve Akbayır, Z. (2019). Davranışsal içgörü ve hakla ilişkilerin kesişim noktası: Çocuk gelin sorununda medya farkındalığı ve davranışsal halkla ilişkiler. Erciyes İletişim Dergisi, 6(2), 827-844. doi:10.17680/erciyesiletisim.554861
• Peltekoğlu, F. B. ve Tozlu, E. (2017). Medya yansımaları ekseninde kadına şiddet sorunsalı ve halkla ilişkiler. Marmara İletişim Dergisi, (28), 1-20. doi: 10.17829/midr.20172833776
• Savaş, G., Ertan, S. ve Yol, F. (2018). Türkiye'deki üniversitelerin kadın araştırmaları merkezleri profili araştırması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(68), 1527-1547.
• Straughan, D. (2001). Women's work: Public relations efforts of the US children's bureau to reduce infant and maternal mortality, 1912-1921. Public Relations Review, (27), 337-351.
• Uzun, R. (2016). İletişim etiği: Sorunlar ve sorumluluklar. Ankara: Dipnot Yayınları.