Interactive Narrative on Netflix: A Review of “Struggle Against Nature: A Safari Adventure”

Yıl 2022, Sayı: 9, 251 - 287, 26.12.2022

Şule Kurt

https://doi.org/10.56676/kiad.1164043

Öz

The transformation of the narrative paradigm with the digital age, the convergence of digital environments and from the perspective of expressive design, information transfer through interactive environments has become commonplace. The interactive and procedural feature of digital environments has been open to buyer participation and focused on the original work in this way. Digitalized media in this way has not only brought innovations in terms of form and content to documentary films that are directly connected to reality, but also has transformed the screening process of films and changed viewing and storytelling practices. By using the interactivity feature provided by new communication technologies, users have the opportunity to construct a story and direct the narrative. In this way, the audience was brought to a more active and active state and different experiences were provided. So much so that the flexible structure between the episodes started to make changes between the parts, and by creating an independent and meaningful structure on its own, it gave advantages in the realization of the editing by the audience. In this context, this study aimed to turn to the narrative structure in digital interactive environments with an exemplary point of view. Netflix's "Struggle Against Nature: Safari Adventure" program, which conveys various kinds of movies and series for the use of media content to the audience in interactive form; It has been understood that in the interactive structure, the story line, which is suitable for episodic narratives, is structured depending on the technique of combining the presented clues. The study was subjected to a comprehensive literature review, comparative analysis and descriptive analysis technique. In this interactive structure, it was concluded that the story, which proceeds with the selections presented to the audience, was created in line with the goals set by the production team.

Anahtar Kelimeler

Digitization, documentary, interactive documentary, netflix

Netflix’te İnteraktif Anlatı: “Doğaya Karşı Mücadele: Safari Macerası” Üzerine Bir İnceleme

Öz

Dijital çağla birlikte anlatı paradigmasının dönüşümü, dijital ortamların yöndeşme ve ifadesel tasarım perspektifinde, interaktif ortamlar aracılığıyla bilgi aktarımı, olağan hale gelmiştir. Sayısal ortamların interaktif ve prosedürel olma özelliği, alıcı katılımına açık ve bu biçimiyle özgünleşmiş eser odaklı olmuştur. Bu şekilde dijitalleşen medya, gerçekliğe doğrudan bağlı olan belgesel filmlere form ve içerik açısından yenilikler getirmenin yanı sıra filmlerin gösterim sürecini dönüştürmüş, seyir ve öykü anlatım pratiklerini değiştirmiştir. Kullanıcılar, yeni iletişim teknolojilerinin sağladığı etkileşimlilik özelliğini kullanarak öykü kurma, anlatıyı yönlendirme olanaklarına kavuşmuşlardır. Böylelikle, izleyici daha da aktif ve etkin bir duruma getirilerek, farklı deneyimler yaşaması sağlanmıştır. Öyle ki, epizotlar arasındaki esnek yapı, parçalar arasında değişiklik yapmaya, tek başına bağımsız ve anlamlı bir yapı oluşturarak kurgunun izleyici tarafından gerçekleştirilmesi konusunda avantajlar kazandırmaya başlamıştır. Bu çalışma da bu bağlamda, dijital interaktif ortamlarda anlatı yapısına örneksel bir bakış açısıyla yönelmeyi amaçlamıştır. Medya içeriklerinin kullanımına yönelik çeşitli türde film ve dizileri etkileşimli formda izleyiciye ileten Netflix’in, “Doğaya Karşı Mücadele: Safari Macerası” programının; interaktif yapıda, epizodik anlatılara uygunluk gösteren, öykü örgüsünün ise sunulan ip uçlarını birleştirme tekniğine bağlı olarak yapılandırıldığı anlaşılmıştır. Çalışma, kapsamlı literatür taraması, karşılaştırmalı irdeleme ve betimsel analiz tekniği ile incelemeye tabi tutulmuştur. Bu interaktif yapıda, izleyiciye sunulan seçkilerle ilerleyen öykünün, yapım ekibinin belirlediği hedefler doğrultusunda oluşturulduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Dijitalleşme, belgesel, interaktif belgesel, netflix

Kaynakça

• Althusser, L. (1971). Ideology and ideological state apparatuses. New York: Monthly Review Press.
• Altunay, A. (2012). Yeni medya ve.. D. Yengin. ( Ed.), Kes–kopyala–yapıştır: Bir sanat yüzeyi olarak ekran (s. 14-41) içinde. İstanbul: Anahtar Kitaplar Yayınevi.
• Anderson, B. (2014). Encounting affect: capacities, apparatuses, conditions. Durham: Ashgate.
• Aristoteles. (1987). Poetika. İstanbul: Ray Yayınları.
• Aytekin, H. (2011). Belgesel sinemamıza milat seçmek, belgesel sinema 2009 – 2010. İstanbul: BSB Yayınları.
• Bachmayer S., Lugmayr A. & Kotsis G. (2010). Convergence of collaborative web Approachesand Interactive TV program formats. International Journal of Web information systems, 6(1), 74-94.
• Baudrillard, J. (2012). Simülakrlar ve simülasyon (O. Adanır,Çev.) Ankara: Doğu Batı Yayınları.
• Bauman, Z. (2017). Akışkan modernite (S.O. Çavuş, Çev.) İstanbul: Can Yayınları. Benjamin, W. (2011). Brecht’i anlamak (H. Barışcan ve G. Işısağ, Çev.) İstanbul:Metis Yayınları.
• Berktay, F. (1998). Yeni bir yurttaşlık anlayışına doğru. Göğüş, Z. (Ed.), Kadınlar olmadan asla (s. 30-40) içinde. İstanbul: Sabah Kitapları.
• Berlant, L. (2011). Cruel optimism. Durham:N:C: Duke University Press.
• Bondebjerg, I. (1996,01Ocak). 'Public discourse/ private fascination: hbyridization in ''true-life-story'' genres', media, culture and society. Sage Journals, (pp. 29).
• Bordwell, D. (1985). Narration in the fiction film (1. Bs.). Wisconsin: The University of Wisconsin Press.
• Bruzzi, S. (2000). New documentary: a critical introduction. London:Routledge.
• Carpentier, N. (2003). XThe BBC’s video nation as a participatory media practiceZ. International Journal of Cultural Studies, 6 (4), 425-447.
• Castells, A.G. (2011). The interactive documentary. Definition propasal and basic features of the new emerging genre. M. Ciastellardi, C. M. de Almeida, C. A. Scolari. (Eds.), McLuhan galaxy conference understanding media proceedings (pp. 354-364) in. Barselona: Book-Print S.L. Chanan, M. (2007). The politics of documentary. London:BFI Publishing.
• Corner, J. (1995). Television forms and public address. London: Edward Arnold. Cucinelli, G.R.V. (2018). Interactive documentaries and the connected viewer experience: conversations with Katerina Cizek; Brett Gaylor; Jeff Soyk & Florian Thalhofer. First Monday Peer Reviewed Journal on the Internet, 23 (5), 3-15. Erişim adresi: http://firstmonday.org Çağlayan, O. E. (2016). The aesthetics of boredom: slow cinema and virtues of the long take in once upon a time in anatolia. New York: Berghahn Journal,10 (1), 63-85.
• Çekiç, S. K. (2007). Sinema sanatı ve öyküleme. İstanbul: Littera Edebiyat Yazıları Dergisi,2,2-7. Erişim adresi: http://www.littera.hacettepe.edu.tr/TURKCE/21_cilt/cekic.pdf
• Daly, M. (2010). Cinema 3.0: the interactive image. Cinema Journal, 50, 81-98. Erişim adresi: http://www.jstor.org/stable/40962838
• Damasio C, Celia, Q & Andre F (2004). Interactive television usage and applications: The Portuquese Case – Study. Computers & Graphics, 28,139-148.
• Ellis Jack C., M. B. (2006). A new history of documentary film. New York: The Continum International Publishing Group.
• Elmacı, T. (2011). Belgeselde çoğalan imge buharlaşan anlam. İstanbul: BSB Yayınları.
• Eroğlu, Ö. (2021, 23 Kasım). “Netflix, Türkiye'deki abone sayısını açıkladı.” Erişim adresi: http://donanimhaber.com
• Ertürk, E. M. (2012). 2000 Sonrası Türk sineması’nda yeni bir eğilim: belgesel kurmaca etkileşimi. Erişim adresi: https://www.tsa.org.tr
• Falcone, J. (2008, 09 Mayıs). Netflix watch now:missing too much popular content. Erişim adresi: https://cnet.com
• Freud, S. (1953). Standard edition of the complete psychological works. London: Hogarth Press.
• Gunning, T. (2000). The cinema of attraction:Early Film, its spectateur, and the avant-garde. R. Stam ve T. Miller (Eds.), Film and theory: An anthology (p.220-295) içinde. Oxford:Blackwell.
• Gürata, A. (2009). Yeni anlatılar. Erişim adresi: http://arsiv.taraf.com.tr/yazilar/ahmet-gurata/yeni-anlatilar/6579
• Hagebölling, H. (2012). Interactive dramaturgies: new approaches in multimedia content and design. Berlin: Springer.
• Harris, E. (2016). ‘Introducing i-docs to geography: exploring interactive documentary’s nonlinear imaginaries. Goldsmiths University of London. Erişim adresi: www.resaerchgate.net
• Harvey, D. L. (1990). The condition of postmodernity. Oxford: Blackwell.
• Harvey, K. (2012). "Walk in documentary": new paradigms for gamebased interactive storytelling and experiental conflict mediation studies in documentary film. London: Routledge Taylor & Francis Group.
• Hearn, A. (2010). Structuring feeling: Web 2.0, online ranking and ratin and the digital "reputation" economy. Ephemera Theory & politics in Organizations, 10(3/4), 421-438. Erişim adresi: http://ephemerajournal.org
• Highmore, B. (2016, 1 Mart). Formations of feelings, constellations of things. Cultural Studies Review, 22(1), 144-167.
• Inc, A. C. (1989). HyperCard stack design guidelines. Massachussetts:Addison-Wesley Publishing Company. Jameson, F. (1991). Postmodernism or The Cultural Logic of Late Capitalism. New York:Verso.
• Jenkins, Henry. (2004). The Work of Theory in the Age of Digital Transformation. Toby Miller & Robert Stam (Ed.), A Companion to film theory (pp.134-161) in. Massachusetts and Oxford: Blackwell Publishers.
• Kaufman, A. (2013, 24 Haziran). Transmedia Documentaries are Sexy, But Who’s Watching?, Indewire, Erişim adresi: https://www.indiewire.com Kolker, R. (2009). Film, biçim ve kültür (F. Ertınaz, A. Güney, Z. Özen, O. Şakır, B. Tokem, D. Tunalı ve E. Yılmaz, Çev.). Ankara: De Ki Yayınevi.
• Kolker, R. P. (2010). Değişen bakış: çağdaş uluslararası sinema (E.Yılmaz, Çev.) Ankara: DeKi Yayınevi.
• Köprü, M. (2009). Bazin'in dijital kameraları Eisenstein'in bilgisayar efektlerine karşı: geleneksel kuramların bakışıyla yeni film teknolojileri. İletişim Araştırmaları Dergisi, 7 (1-2),49-79.
• Kracauer, S. (1965). Theory of film: the redemption of physical reality. New York: Oxford University Press.
• Kristof, R. & Satran, A. (1995). Interactivity by design. California: Adobe Press.
• Laird, J. (1983). Mental models. Towards a cognitive science of language, inference and consciusness. London: Cambridge University Press.
• Lakoff, G. (1986). Cognitive linguistics. London: Cambridge University Press.
• Laurel, B. (2001). Computers as Theatre, Reading Digital Culture. D. Trend Malden (Ed.). Oxford: Blackwell Publishers.
• Laurel, B. (2003). The six elements and casual relations among them. N. Wardrip-Fruin & N. Monfort (Eds.), The new media reader (pp. 14-22) içinde. New York: The MIT Press.
• Lister, M. & Dovey, J. (2009). New media a critical introduction. New York: Routledge.
• Manovich, L. (2001). The language of new media. London: MIT Press.
• Manovich, L. (2018). "Alan kay ve evrensel medya makinesi" yeni medya kuramları (C. Arslan, Çev.) İstanbul: Der Yayınları.
• Meadows, M. S. (2002). Pause Effect. Indianapolis: New Riders Press.
• Miller, C. H. (2004). Digital storytelling. a creator's guide to interactive Entertainment. Oxford: Focal Press.
• Mok, C. (1996). Designing business; multiple media, multiple disciplines.California: Adobe Press.
• Mulvey, L. (2000). Yurttaş kane (A. Taşçıoğlu ve D. Varol, Çev.) İstanbul: Om Yayınları.
• Nash, K. (2014). Strategies of interaction, questions of meaning: an audience study of the NFBs Bear 71. Studies in documentary film, 8 (3), 221-234.
• Nichols, B. (1994). Blurred boundaries. Bloomington:Indiana University Press.
• Nichols, B. (2010). Introduction to documentary (Second Edition). Bloomington: Indiana University Press.
• Oluk, A. (2008). Klasik anlatı sineması. İstanbul: Hayalet Kitap.
• Öngören, S. G. (1991). Belgesel filmin yapısal gelişimi ve Türkiye'ye yansıması. İstanbul: Der Yayınları.
• Öztürk, G. Ç. (2014). Belgesel filmin anlatı yapısının mecraya bağlı değişimi. Ö. İpek. (Ed.), Tanıklar sineması (ss. 108-133) içinde, İstanbul: Agora Kitaplığı.
• Parkan, M. (2017). Sinema estetiği ve godard. İstanbul: Kozmos Yayınları.
• Pembecioğlu, N. ve Arık, M. B. (2009). Popüler kültür ve belgesel tüketimi. M. B. Arık (Ed.), Belgesel film üstüne yazılar (ss. 150-162) içinde. Ankara: Nobel Yayınları.
• Propp, V. (1968). Morphology of the folk tale. Austin: University of Texas Press.
• Ryan, M. L. (2008, 26 Kasım). Interactive narrative, plot types, and interpersonal Relations. Erişim adresi: https://www.neliufpe.com.br/wpcontent/uploads/2014/02/02.pdf
• Sancar, S. S. (2008). Erkeklik: imkansız iktidar. İstanbul: Metis.
• Schoonover, K. (2012). Wastrels of times: slow cinema's laboring body, the political spectator, and the queer. Framework, 53 (1), 65-78. Erişim adresi: https://www.jstor.org/stable/41552300
• Seckinger B. & Jacobsen. J. (1997). Love, death, and videotape: silverlake life. C. Holmlund & C. Fuchs (Eds.), Between the sheets, in the streets,visible evidence series (pp.39-200) içinde. Minneapolis:Minnesota University Press.
• Stam, R. (2000). Film theory: an introduction. Massachussets Oxford: Blackwell Publishers.
• Stern, A. & Mateas, M. (2003). Façade: an experiment in building a fully-realized Interactive drama, Interactive story. Erişim Adresi: http://www.interactivestory.net/download
• Titchener, E. (1915). A beginner's psychology. New York:Macmillan.
• Tudor, D. (2008). The eye of the frog: questions of space in films using digital Processes. Cinema Journal, 48 (1), 90-110.
• Ulutak, N. (1988). Belgesel sinemanın temel özellikleri ve tarih felsefesi açısından belgesel sinemada gerçeklik. Erişim adresi: https://earsiv.anadolu.edu.tr
• Wang, S. (2012, 25 Eylül). Web 1.0, Web 2.0, Web 3.0: What does it all mean and where is it all going?. Erişim adresi: https://bridgesandtangents.wordpress.com
• Williams, R. (1977). Marxism and literature. Oxford::Oxford University Press.