Russia was born
from a little Moscow principality whose name was only known as the town border
in the 12th century completed her formation in 14th and 16th centuries. In the mid of the 16th century during the
reign of IV. Ivan (Terrible Ivan) the Muslim khanet called Kazan in the region
of Volga was taken by Russia in 1552.
Then Russia invaded Astrahan in 1556 and made a great achievement in
order to realize her objectives in the region. Since that date, she had
continued to follow an expansionist policy in the direction of the east and the
south. Especially during the reign of I. Petro, Russia set her own strategic
objectives and considered descending the warmer seas as her main strategy. In
addition, the Central Asia and Caucasia were determined as the major places of
maintenance of Russia as well. In the mid of the 17th century, she was able to
cross the Asia Continent in the eastern direction and she could reach the Pacific
Ocean. During the 18th century when the
the wars between Ottoman State and Russia resulted against the Ottoman Empire.
Russia also managed to settle in the Black Sea. Thus Russia turned into a big
power and the threat in the north for the Ottoman State. Up on these
developments, Russia became not only a threat for the Ottoman Empire but also
it was considered as a big threat for England, who regarded her Indian route
very essential for her political and economic interests. In this context, the purpose of this study
aims to analyze and track the politics and the policy followed by England in
order to ınderstand the nature of the political relations and the political
atmosphere in the region in the 19th century through the impressions and
observations of the English traveler named as Edmund Spencer exploiting his
three works thus making some contributions to the field of literature.
Edmund Spencer Caucasia the Black Sea English politics Russian politics
12. yüzyılda adı sadece bir sınır kasabası olan ve küçük Moskova
prensliğinden doğan Rusya oluşumunu 14.
ve 16. yüzyılda tamamlamıştır.
16. yüzyılın ortalarında Korkunç İvan döneminde Volga bölgesinde yer
alan ve bir Müslüman Hanlığı olan Kazan, Ruslar tarafından 1552 yılında ele
geçirilmiştir. Akabinde Ruslar 1556 yılında Astrahanı ele geçirerek bölgedeki
amaçlarını gerçekleştirme yolunda büyük bir başarı kazanmışlardır. Bu tarihten
itibaren, Rusya doğu batı yönünde yayılmacı bir politika izlemeye devam
etmiştir. Özellikle Rusya I. Petro
döneminde stratejik hedeflerini belirleyerek sıcak denizlere ulaşmayı belli
başlı bir politikası olarak görmüştür.
Ayrıca Kafkasya ve Orta Asya da Rusya’nın kendi varlığını sürdürmesi
için belli başlı yerler olarak belirlenmiştir. 17. yüzyılın ortasında ise Rusya
doğu yönünde Asya kıtasını geçmeyi başardı ve Pasifik Okyanusuna ulaştı. 18.
yüzyılda Rusya ile Osmanlı Devleti arasındaki savaşlar Osmanlı Devleti aleyhine
sonuçlandığında, Ruslar Karadeniz’e yerleşmeyi de başardı. Böylece Rusya
kuzeyde Osmanlı Devleti için büyük bir güce ve tehdide dönüştü. Bu gelişmeler
üzerine, Rusya sadece Osmanlı Devleti için değil aynı zamanda Hindistan yolunu
siyasi ve ekonomik çıkarları açısından çok önemli olarak gören İngiltere için
de bir tehdit oluşturmaya başladı. Bu bağlamda, çalışma, İngiliz seyyah Edmund
Spencer’ın üç eserinde yer alan ve onun bazı gözlem incelemelerinden yola
çıkarak 19. yüzyılda bölgede yaşanan siyasi ilişkiler ile siyasi atmosferi daha
iyi anlamak için İngiltere’nin bölgede izlediği politikanın izlerini sürmek ve
analiz etmek ve böylece alan yazına kimi katkılar sağlamayı amaçlamaktadır.
Edmund Spencer Kafkasya Karadeniz İngiliz politikaları Rus politikaları
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Mart 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 13 Sayı: 26 |