Öz: Hanefî usûl-i
fıkıh muhtasarlarının gelişiminin incelenmesi usûl ilminin tarihi gelişimini
tespit etme açısından önem arzetmektedir. Pezdevi’nin (482/1089) Usûl’ünden
sonra göze çarpan ilk Hanefî usûl muhtasarı Hüsameddin el-Ahsîketî’nin
(644/1247) el-Müntehab’ıdır. Büyük ölçüde Usûlü’l-Pezdevi’yi esas
alan ve onu beşte biri kadar bir hacimde özetleyen Ahsîketî’nin çalışması Hanefî
usûlcüleri tarafından kabul görmüş, ders kitabı olarak okutulmuş, metin olarak
ezberlenmiş, birçok usûlcü tarafından şerhedilmiştir. Ahsîketî’nin Müntehab’ı
üzerine 24 şerh yazıldığını tespit edebildik. Hafızuddin en-Nesefi (710/1310),
Hüsameddin es-Siğnaki (714/1314), Abdülaziz el-Buhari (730/1329) ve Emir Katip
el-Etkani (758/1357) gibi meşhur usûlcülerin Müntehab üzerine şerh
yazmaları bu muhtasar metnin yazıldığı dönemde kısa bir süre içinde
yaygınlaştığını ve o dönemde önemli bir ilgiye ve şöhrete kavuştuğunu
göstermektedir. Müntehab’ın yazıldıktan sonraki ilk iki asırda yoğun bir
ilgi gördüğü, ardından bu ilginin Hint coğrafyasında devam etmekle birlikte
diğer bölgelerde kısmen azaldığı, zamanla Menar ve Tenkih gibi
başka usûl metinlerinin öne çıktığı söylenebilir. Bununla birlikte bu metne
yönelik ilgi tamamen kaybolmamış ve gümüze dek Müntehab muhtelif
bölgelerde okunmaya ve okutulmaya devam etmiştir.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Aralık 2017 |
Kabul Tarihi | 9 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 1 Sayı: 2 |
Kocaeli İlahiyat Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
Kocaeli Journal of Theology is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International Licence.