Qushayrî, (d. 465/1072), who is more prominent
with his Sûfī views and identity,
will be examined in this article from the hadith perspective. Qushayrî, who had
been teaching hadith in the famous Niẓâmiyye madrasas in Nisâbûr for twenty seven
years, has developed an important defense of Sunnah in his treatise Shiqāyetu Ehli’s-Sunnah, even
though he has defended Ash ̔arism and criticized the scholars. In the
aforementioned treatise, he bases his views on many hadiths. On the other hand,
er-Risâle, one of the basic classics of tasawwuf, the spiritual experiences he
has experienced and comments on behalf of the revival of Sunnah is important.
He gets a number of conclusions. Qushayrî, in many of these interpretations
based on hadith, like many Sūfī s, the text is the base rather than the health
of the hadith. This means in the perspective of "sunnî" view bringing
Tasawwuf closer to the Sunnah. In this context, Hijri III, IV, V and VI are
examples of the century of Sunnah defense. In this article, Qushayris views on
sunnah will be analyzed and synthesized with some examples by making use of the
mentioned two works. The value added to science of hadith will be emphasized
and attention will be drawn to the Sunnah defense.
Daha
ziyade tasavvufî görüşleri ve kimliğiyle öne çıkan Ḳuşeyrî
(ö. 465/1072), bu makalede hadisçi yönüyle incelenecektir. Nisâbur’da
meşhur Niẓâmiyye
medreselerinde yirmi yedi yıl boyunca hadis hocalığı yapan Ḳuşeyrî,
her ne kadar Eş
̔arîliği savunma ve devrin ilim ehline serzenişi görülse de Şikāyetü
Ehli’s-sünne adlı risalesinde aynı zamanda önemli bir sünnet savunusu
geliştirmektedir. Mezkûr risalesinde, ileri sürdüğü görüşlerini birçok hadise
dayandırır. Öte yandan tasavvufun temel klasiklerinden er-Risâle
eserinde yaşadığı manevî tecrübelerin yanı sıra sünnetin ihyâsı adına önemli
yorumlar yapar. Bir takım sonuçlara varır. Ḳuşeyrî, bu yorumlarında hadisleri
görüşlerine dayanak yaparken birçok sûfî gibi hadisin sıhhatinden ziyade
metni esas almaktadır. Bu, “Sünnî” olarak adlandırılan tasavvufun sünnete
yakınlaştırılması demektir. Bu bağlamda hicrî III., IV., V. ve VI. Asır sünnet
savunusuna örneklik teşkil eder. Bu makalede, mezkûr iki eserden istifade etmek
suretiyle Ḳuşeyrî’nin
sünnete dair görüşleri bazı örneklerle analiz ve sentez edilecektir. Hadis
ilmine kattığı değer üzerinde durulacak ve sünnet savunusuna dikkat
çekilecektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Temmuz 2019 |
Kabul Tarihi | 18 Temmuz 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 1 |
Kocaeli İlahiyat Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
Kocaeli Journal of Theology is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International Licence.