Although the Ottoman Empire in the 17th century was a period of intense political and financial events, it was a time when important legal studies were carried out, sheikhulislams produced impressive works and the number of madrasas increased. One of the important figures who produced remarkable works in this period is Bâlîzâde Mustafa Efendi, who is the subject of this study. Bâlîzâde Mustafa Efendi rose to the position of sheikhulislam after serving as a muderris, qadi and high judicial posts such as both Rumeli and Anatolian Qasasker. During the six months he served as the ninth sheikhulislam of the reign of Sultan Mehmed IV, he was dismissed because he could not adapt to the policies of Köprülü Mehmed Pasha, the grand vizier of the period. During his tenure, it is recorded that he did not intervene in various incidents between the palace, state officials and the public, nor was he involved in any factionalisation. Bâlîzâde Mustafa Efendi stands out as one of the most prolific authors among the sheikhulislams of his time. He wrote detailed works on fiqh, especially on the Hanafi sect, and he also wrote valuable works in the fields of rhetoric, hadith methodology and tafsir, and treated the important books of the period in a way that the public could understand. With these works, he is recognised as a scholar who left his mark on his period thanks to his scientific depth and broad vision. This study aims to introduce the scholarly personality and works of Bâlîzâde Mustafa Efendi, one of the 17th century sheikhulislams. Firstly, information about his life, family and foundation will be given, and then the findings reached as a result of the analyses of his works will be presented.
XVII. yüzyılda Osmanlı Devleti, siyasi ve mali olayların yoğun yaşandığı bir dönem olmasına rağmen, hukuki açıdan önemli çalışmaların yapıldığı, şeyhülislamların etkileyici eserler ürettiği ve medreselerin sayısının arttığı bir zaman geçirmiştir. Bu dönemde dikkate değer çalışmalar yapmış önemli bir isim çalışmamızın konusu olan Bâlîzâde Mustafa Efendi’dir. Bâlîzâde Mustafa Efendi, Osmanlı Devleti'nde müderrislik, kadılık, Rumeli ve Anadolu Kazaskerliği gibi yüksek yargı görevlerinde bulunduktan sonra şeyhülislamlığa yükselmiştir. IV. Mehmed döneminin dokuzuncu şeyhülislamı olarak görev yaptığı altı aylık süreçte, dönemin sadrazamı Köprülü Mehmed Paşa'nın politikalarına uyum sağlayamadığı gerekçesi ile görevden alınmıştır. Görev süresince, saray, devlet görevlileri ve halk arasında yaşanan çeşitli olaylara karışmadığı veya herhangi bir hizipleşme içinde olmadığı kaydedilmiştir. Bâlîzâde Mustafa Efendi, yaşadığı dönemdeki şeyhülislamlar arasında en fazla eser telif edenlerden biri olarak öne çıkmaktadır. Özellikle Hanefî mezhebine ait detaylı fıkıh eserleri yazmış, ayrıca belagat, hadis usulü ve tefsir alanlarında da değerli çalışmalar yaparak dönemin önemli kitaplarını toplumun anlayacağı şekilde işlemiştir. Bu eserleriyle, ilmi derinliği ve geniş vizyonu sayesinde dönemine damgasını vurmuş bir ilim adamı olarak tanınmaktadır. Araştırma XVII. yüzyıl şeyhülislamlarından Bâlîzâde Mustafa Efendi’nin ilmi şahsiyetini ve eserlerini tanıtma amacı taşımaktadır. İlk olarak hayatı, ailesi ve vakfiyesinin bilgileri verilecek ardından eserlerine dair incelemeler sonucunda ulaşılan tespitler sunulacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İslam Hukuku |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 26 Haziran 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 29 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 16 Kasım 2023 |
Kabul Tarihi | 26 Mayıs 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 8 Sayı: 1 |
Kocaeli İlahiyat Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
Kocaeli Journal of Theology is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International Licence.