Ayrımcılık, en
yalın anlamıyla, bireysel farklılıklardan ziyade sadece algılanan grup
özelliklerine dayalı olarak bir grup içerisindeki insanlara bir başka gruptaki
insanlardan farklı muamele etmektir. Diğer temellerdeki ayrımcılıktan farklı
olarak, yaşa dayalı ayrımcılık özellikle son birkaç on yılda işgücü piyasalarında
önemli bir sorun alanı olarak dikkati çekmektedir. Yaşın bireyler arasındaki
farklılıkların hemen göze çarpmadığı göreli bir süreç olmasının bu durumda
önemli rolü bulunmaktadır. Yaşa dayalı ayrımcılık, hem kavramsal olarak hem de
uygulamada sadece yaşlılara yönelik ayrımcılığa işaret etmemekte, genç yaş
gruplarını da etkilemektedir. Bununla birlikte, günümüzde demografik alanda
yaşanan eğilimler ve yaşlanan işgücü bağlamında sorunun yaşlılar nezdindeki
önemi giderek artmaktadır. Bu çalışma, işgücü piyasasında yaşa dayalı
ayrımcılık sorununu ve bu sorunla mücadelede öne çıkan uygulamaları ABD ve AB
örneklerinde inceleyerek, konuyu Türkiye işgücü piyasası açısından
değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Gelişmiş ülkelerle karşılaştırıldığında görece
genç nüfus yapısına sahip olan Türkiye’de, demografik eğilimler 40 yaş ve
üzerindeki kesimlerin işgücündeki payının yükseleceğini ortaya koymaktadır. Bu
durum, işgücü piyasasında görece yaşlı yaş gruplarına yönelik ayrımcılık
sorununun öneminin artacağına işaret etmektedir.
Ayrımcılık yaşa dayalı ayrımcılık toplumsal yaşamda yaşın değişen anlamı yaşa dayalı ayrımcılıkla mücadele
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Mayıs 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 10 Sayı: 18 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.