Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

SOSYAL MEDYA DEVRİMİNİN NEO-POLİTİK BOYUTLARI: PANORAMİK BİR İNCELEME

Yıl 2020, Cilt: 12 Sayı: 22, 186 - 196, 29.05.2020
https://doi.org/10.20990/kilisiibfakademik.621353

Öz

Her tarihsel süreçte, o sürece egemen
olan sosyolojik, politik, ekonomik ve kültürel değiştirici ve dönüştürücü
faktörler bulunmaktadır. Sosyal medya olgusu da 21. Yüz yıla damgasını vuran
pek çok faktörlerden biridir. Sosyal medya politik, ekonomik, kültürel
alanlarda etkisini gösteren yeni bir dijital uygulamadır. Hayatın her alanında
bireysel ve toplumsal ölçekli yansımaları bulunmaktadır. İnsanlık bilgi devrimi
olarak da nitelendirilen internet devrimine adapte olamamışken, sosyal medya
devrimi ile tanışmıştır. Politik alan da etki dalgasından etkilenmektedir.
Politik örgütlenme, ekonomik işleyiş, iletişim, güvenlik zihniyeti,  bireysel yaşam biçimleri bu olgunun
etkilerine maruz kalmaktadır. Bu etki düzeyi ile sosyal medya kullanım
oranlarının artışı ile pozitif bir korelasyon bulunmaktadır. Politik erkin
meşruiyet inşa araçları, kimlikleme tarzları, kimliklenme biçimleri, politik
iletişim yapıları bu olgudan etkilenmektedir. İçinde bulunulan süreçte etkisi
tam olarak analiz edilemeyen olgunun geleceği şekillendirici etkileri de
bulunmaktadır. Politik partilerin seçim kampanyaları, siyasal pazarlama
anlayışları ve kamu diplomasisi de bu süreçten etkilenmektedir. Kimlik
tahayyülleri, mekân algısı, etkileşim yönetimleri de bu bağlamda dönüşüme maruz
kalmaktadır. 

Kaynakça

  • ALBARAN, B. A. (2013). The Social Media Industries. Routledge, Newyork.
  • BARNİDGE, M. (2015). “The Role of News In Promoting Political Disagreement On Social Media” Computers In Human Behaior , 52: 211-218.
  • BAUDRİLLARD, J. (2011). Simülakrlar ve Simülasyon. Doğu Batı Yayınları, Ankara.
  • BENNET, W.L. and SEGERBERG A., (2013). The Logic of Connective Action: Digital Media and the Personalization of Contentious Politics, Cambridge University Press, New York.
  • CALDERARO, A. (2014). “Internet Politics Beyond the Digital Divide : A Comparative Perspective on Political Parties Online Across Political Systems”, (Ed.) BATRUT B. and BATRUT M. Social Media in Politics: Case Studies on the Political Power of Social Media, Springer, Switzerland.
  • CHADWİCK, A., (2014). The Hybrid Media System: Politics and Power, Oxford University Press, New York.
  • CHANG, K. T. and LİN, F. (2014). “From propaganda to public diplomacy: Assesing China’s International Practice and its image, 1950-2009”, Public Relations Review, 40: 450-458.
  • CURTİS, L., EDWARDS, C., FRASER, K. L., GUDELSKY, S., HOLMQUİST, J., THORNTON, K., and SWEETSER K. D. (2010). “Adoption of social media for public relations by nonprofit organizations”, Public Relations Review, 36(1): 90-92.
  • CYNTHİA, I. and PEPİN, G. (2007). “Introduction to the Special Issue on the Media, Democracy, and the Politics of Education.”, Peabody Journal of Education, 82(1): 1-9 .
  • FLETCHER, R., and NIELSEN, R. K. (2017). “Are news audiences increasingly fragmented? A cross-national comparative analysis of cross-platform news audience fragmentation and duplication.”, Journal of Communication, 67: 476–498.
  • GAN, C. , LEE, .F. F. and LI Y. (2017). “Social Media Use, Political Effect, and Participation Among University , Studens In Urban China”, Telematic and Informatc , 34: 936-947.
  • GIACCARDI, E. (2012). Heritage and Social Media: Understanding Heritage in a Particapatory Culture, Routledge, Newyork.
  • HONG, S. (2013). “Who benefits from Twitter? Social media and political competition in the U.S. House of Representatives, Government”, Information Quarterly, 30: 464-472.
  • KRUSE, M. L., NORRIS, R. D. and FLINCHUM, R. J. (2018). “Social Media as a Public Sphere? Politics on Social Media”, The Sociological Quarterly, 59 (1): 62-84.
  • LEE, H. S. (2018). “Alternative Information and Digital Citizenship: The Rise of Unconventional Political Participation In The Asian Context of Internet Use”, Journal of International and Area Studies, 25(1): 71-91.
  • LEE, C. SHIN, J. and HONG, A. (2018). “Does social media use really make people politically polarized? Direct and indirect effects of social media use on political polaization in South Korea”, Telematics and informatics, 35: 245-254.
  • LEE, S. and XENOS M. (2019). “Social distraction? Social Media Use and Political Knowledge In Two U. S. Presidential Elections” Computers In human Behavior, 90: 18-25.
  • LANDTSHEER, C. (2014). E - Political Socialization, the Pres and Politics: The Media and Government in the USA, Europe and China. Peter Lang. Frankfurt.
  • LUO, X., and ZHANG, J. (2013). “How do consumer buzz and traffic in social media marketing predict the value of the firm?”, Journal of Management Information Systems, 30 (2): 213-238.
  • MAZALI, T. (2011). “Social media as a new public sphere”, Leonardo, 44(3): 290–291.
  • MURSE T. (2019). “How Social Media Has Changed Politics 10 Ways Twitter and Facebook Have Altered Campaign”, https://www.thoughtco.com/how-social-media-has-changed-politics-3367534 20.02.2019.
  • NEWMAN, B. I. (1999). Handbook of political marketing, Sage, Thousand Oaks, CA.
  • NISBET C. E. and TERASA A. M. (2010). “Challenging the State: Transnational TV and Political Identity in the Middle East”, Political Communication, 27(4): 347-366.
  • NEWLY, P. and PERREAULT, G. (2018). “The first lady of social media: The visual rhetoric of Michelle Obama’s Twitter images”, Atlantic Journal of Communication, 26(3): 164-179.
  • PASTEMAN, P. (2018). From Media Hype to Twitter Storm: News Explosions and Their Impacts On Issues, Crises and Public Opinion. Amsterdam University Press. Amsterdam.
  • Pew Research Center (27.09. 2017). News use across social media platforms 2017.
  • PRIER, J. (2017). “Commanding the Trend: Social Media as Information Warfare”, Strategic Studies Quarterly, 11(4): 50-85.
  • SHAO, P. and WANG, Y. (2017). “How Does Social Media Change Chinise Political Culture? The Formation of Fragmentized Public Sphere”, Thematic and Informatic, 34(3): 694-704.
  • SHIRKY, C. (2011). "The Political Power of Social Media Technology, the Public Sphere, and Political Change”, Foreign Affairs, 90(1): 28–41.
  • SIGNITZER, B., and WAMSER, C. (2006). “Public diplomacy: A specific governmental public relations function”, BOTAN C. H., and HAZLETON V. (Eds.), Public Relations Theory II., Lawrence Erlbaum Associates, Inc, Mahwah,
  • SIMONS, G. (2014). “Russian Public Diplomacy In the 21. Century: Structure, Means and Message”, Public Relations Review, 40:440- 449.
  • SMITH, A. and ANDERSON, M., 2018. “Social media use in 2018”, Retrieved from http://assets.pewresearch.org/wp-content/uploads/sites/14/2018/03/01105133/PI_2018. 03.01_Social-Media_FINAL.pdf.
  • SOCIAL MEDIA. (2019). 19 Şubat 2019 from https://en.wikipedia.org/wiki/Social_ media.
  • SPYER, J. (2017). Social Media In Emergent Brazil: How Internet Affects Social Mobility, UCL Press, London.
  • SCHRODER, R. (2018). Social Theory after the Internet: Media Technology, and Globalization, UCL Press, London.
  • STEFKO, R., DORCAK, P., and POLLAK, F. (2011). “Virtual social networks and their utilization for promotion”, Polish Journal of Management Studies, 4: 126-134.
  • STEINELD, C. W., and FULK, J. (1990). The theory imperative. In Organizations and communication technology, Sage, Newbury Park CA.
  • VELETSIANOS, G. (2016). Social Media in Academia: Networked Scholars, Routledge, Newyork.
  • WEST, J. L. (2016). “Jihad Understanding Social Media as a Weapon, Institude for Regional Security”,. Security Challenges, 12(2): 9-26.
  • YANG, H. J. , BAMIDGE, M. and ROJAS, H. (2017). The Politics of “Unfriending”: User Filtration In Response to Political Dsagrrement On Social Media. Computer In Human Behavior, 70.
  • YU, P. R. (2016). “The Relationship Between Passive and Active Non-Political Social Media Use and Political Expression On Facebook and Twitter. Computers”, Human Behavior, 58: 413-420.
  • ZARELLA, D. (2010). The Social Media Marketing BookO’reilly, , Sebastopol.
Toplam 42 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Uluslararası İlişkiler
Bölüm ARAŞTIRMA MAKALELERİ
Yazarlar

Murat Cihangir 0000-0002-9301-422X

Yayımlanma Tarihi 29 Mayıs 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 12 Sayı: 22

Kaynak Göster

APA Cihangir, M. (2020). SOSYAL MEDYA DEVRİMİNİN NEO-POLİTİK BOYUTLARI: PANORAMİK BİR İNCELEME. Akademik Araştırmalar Ve Çalışmalar Dergisi (AKAD), 12(22), 186-196. https://doi.org/10.20990/kilisiibfakademik.621353
AMA Cihangir M. SOSYAL MEDYA DEVRİMİNİN NEO-POLİTİK BOYUTLARI: PANORAMİK BİR İNCELEME. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi (AKAD). Mayıs 2020;12(22):186-196. doi:10.20990/kilisiibfakademik.621353
Chicago Cihangir, Murat. “SOSYAL MEDYA DEVRİMİNİN NEO-POLİTİK BOYUTLARI: PANORAMİK BİR İNCELEME”. Akademik Araştırmalar Ve Çalışmalar Dergisi (AKAD) 12, sy. 22 (Mayıs 2020): 186-96. https://doi.org/10.20990/kilisiibfakademik.621353.
EndNote Cihangir M (01 Mayıs 2020) SOSYAL MEDYA DEVRİMİNİN NEO-POLİTİK BOYUTLARI: PANORAMİK BİR İNCELEME. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi (AKAD) 12 22 186–196.
IEEE M. Cihangir, “SOSYAL MEDYA DEVRİMİNİN NEO-POLİTİK BOYUTLARI: PANORAMİK BİR İNCELEME”, Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi (AKAD), c. 12, sy. 22, ss. 186–196, 2020, doi: 10.20990/kilisiibfakademik.621353.
ISNAD Cihangir, Murat. “SOSYAL MEDYA DEVRİMİNİN NEO-POLİTİK BOYUTLARI: PANORAMİK BİR İNCELEME”. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi (AKAD) 12/22 (Mayıs 2020), 186-196. https://doi.org/10.20990/kilisiibfakademik.621353.
JAMA Cihangir M. SOSYAL MEDYA DEVRİMİNİN NEO-POLİTİK BOYUTLARI: PANORAMİK BİR İNCELEME. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi (AKAD). 2020;12:186–196.
MLA Cihangir, Murat. “SOSYAL MEDYA DEVRİMİNİN NEO-POLİTİK BOYUTLARI: PANORAMİK BİR İNCELEME”. Akademik Araştırmalar Ve Çalışmalar Dergisi (AKAD), c. 12, sy. 22, 2020, ss. 186-9, doi:10.20990/kilisiibfakademik.621353.
Vancouver Cihangir M. SOSYAL MEDYA DEVRİMİNİN NEO-POLİTİK BOYUTLARI: PANORAMİK BİR İNCELEME. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi (AKAD). 2020;12(22):186-9.