Amaç: Yaşanılan salgın süreci sağlık çalışanlarının önemi daha çok ortaya çıkarmaktadır. Bu süreç aynı zamanda sağlık çalışanlarının normal süreçten daha fazla sayıda birey ile iletişim halinde olmalarını gerektirmektedir. Bu araştırmanın amacı, sağlık çalışanlarının duygusal zekâ ve iletişim becerileri arasındaki ilişkiyi oraya koymaktır.
Tasarım/Yöntem: Wong ve Law (2002)’un “Duygusal Zeka” ölçeği ile Korkut-Owen ve Demirbaş-Çelik (2017)’in “İletişim Becerileri Ölçeği-Yetişkin Formu” ölçeği kullanılarak sağlık çalışanlarına 150 adet anket uygulanmıştır.
Bulgular: Çalışmada SPSS istatistik programı aracılığı ile elde edilen verilere güvenirlik, frekans, korelasyon ve regresyon analizleri uygulanmıştır. Pearson Korelasyon analizi ile duygusal zeka algısının (r=0.823, p<0.01) çalışanların iletişim becerileri ile pozitif ve anlamlı bir ilişkiye sahip olduğu, bununla birlikte duygusal zekanın iletişim becerileri üzerinde pozitif yönde bir etkisi (p<0.05, beta=.823) olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Sınırlılıklar: Çalışmanın örnekleminin sadece Akdeniz Bölgesinde faaliyet gösteren bir özel hastane çalışanlarından oluşması ve sadece sağlık çalışanlarını kapsaması araştırmanın sınırlılıklarını oluşturmaktadır.
Özgünlük/Değer: Son dönemlerde yaşanan salgın sürecinde bireylerin duygusal zekâ ve iletişim becerileri arasındaki ilişkiyi inceleyen bir çalışmaya ulaşılamamıştır. Bu doğrultuda çalışma salgın gibi bir zorlu süreçte çalışanların duygusal zekâ düzeylerinin iletişim becerilerine odaklanması konusunda özgün bir özellik taşımaktadır. Ayrıca bu çalışmada hastane yöneticilerine ve politika yapıcılara yönelik çeşitli öneriler ve çıkarımlar da sunulmaktadır.
Purpose: The importance of health workers has revealed more with the epidemic process. This process also required healthcare workers to be in contact with more individuals than in the normal process. This study aims to reveal the relationship between emotional intelligence and communication skills of healthcare workers.
Design/Methodology: 150 questionnaires have been applied to healthcare workers by using the “Emotional Intelligence Scale” of Wong and Law (2002) and “Communication Skills Scale-Adult Form” of Korkut-Owenand Demirbaş-Çelik, (2017).
Findings:. Reliability, frequency, correlation, and regression analyses have been made via the SPSS statistical program and the outcomes have been interpreted. It is clear that there is a positive and significant relationship between employees’ communication skills and perception of emotional intelligence (r=0.823, p<0.01) via the Pearson correlation analysis. It is also concluded that there is an effect of emotional intelligence on communication skills (p<0.05, beta=.823).
Limitations: The limitations of the study are that the sample only consists of the employees of a private hospital operating in the Mediterranean Region and only includes healthcare professionals.
Originality/Value: A study examining the relationship between emotional intelligence and communication skills of individuals during the recent pandemic process has not been reached. In this respect, the study has an original value in that the emotional intelligence levels of the employees focus on their communication skills in a difficult period such as the pandemic. In addition, several suggestions and implications are also offered for hospital administrators and policymakers in this study.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Finans |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Kasım 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 13 Sayı: 25 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.