Ahmet Dağ, Inhuman World Transhumanism

Yıl 2024, Cilt: 2 Sayı: 1, 17 - 25, 28.06.2024

Peyami Safa Gülay

Öz

In Transhumanism in a World Without People, Ahmet Dağ presents a text that attempts to go back to the sources of transhumanism, establish its relations with the present by evaluating these sources in historical continuity, and point out the major problems that are likely to be encountered in the context of the transhumanist process based on these premises. Accordingly, transhumanism finds its origins in several fundamental elements of Western culture: In particular, a positivist rationality, a mechanistic worldview, and a Darwinian biological perspective seem to have constructed this origin. In fact, today's transhumanist debates have a positivist perspective in the sense of being based on facts, or more precisely, data, a mechanistic perspective in the sense of being based on software, and a Darwinian perspective in the sense of being based on the logic of "generation". Dağ states that this perspective should be taken seriously and even possible measures should be considered as soon as possible. One of the highest goals of transhumanism is defined as immortality, and this appears as a goal that has the potential to radically transform human life through the health sector. Another problematic area is that the same sector brings gender discussions onto the agenda. A man's ability to give birth through an implanted uterus cannot be considered independently of transhumanist debates. Another critical area, according to the author, is the military sphere. The increasing visibility of transhumanist instruments in the military field has radically changed classical warfare technologies.

Anahtar Kelimeler

Transhumanism, Posthumanism, Artificial Intelligence, Philosophy

Ahmet Dağ, İnsansız Dünya Transhümanizm

Öz

Ahmet Dağ, İnsansız Dünya Transhümanizm’de transhümanizmin kaynaklarına inmeye çalışan, bu kaynakları tarihsel süreklilik içerisinde değerlendirerek bugünle ilişkilerini kuran ve bu öncüllerden hareketle transhümanist süreç bağlamında karşılaşılması muhtemel majör problemlere işaret eden bir metin koyuyor ortaya. Buna göre transhümanizm kökenini Batı kültürünün birkaç temel unsurunda bulmaktadır: Özellikle pozitivist bir akılcılık, mekanik bir dünya görüşü ve Darwinci biyolojik perspektif, bu köken inşa etmiş gibi görünmektedir. Gerçekten de bugünkü transhümanist tartışmalar olguları, hatta daha açık deyişiyle verileri baz almak anlamında pozitivist, yazılım temelli olmaları anlamında mekanik ve “nesil” mantığı ekseninde Darwinci bir perspektife sahiptir. Dağ, bu perspektifin ciddiyetle ele alınması ve hatta muhtemel önlemler üzerinde bir an önce düşünülmeye başlanması gerektiğini dile getirir. Transhümanizmin en yüksek hedeflerinden biri ölümsüzlük olarak belirlenir ve bu sağlık sektörü üzerinden insan yaşamını radikal anlamda dönüştürme potansiyeli taşıyan bir hedef olarak belirir. Aynı sektör aracılığıyla cinsiyet tartışmalarının gündeme gelmesi, bir başka problematik alan olarak görünmektedir. Bir erkeğin implant rahim aracılığıyla doğum yapabilmesi, transhümanist tartışmalardan bağımsız olarak düşünülemez. Yazara göre bir başka kritik alan, askeri alandır. Askeri alanda transhümanist enstrümanların giderek daha fazla görünür olması, klasik savaş teknolojilerini kökten değiştirecektir. İnsani olanın tümüyle aradan çıktığı bir savaş atmosferinin tahrip gücünü düşünmek bile, transhümanizm karşısında insanlığın belki de daha önce vermediği kadar büyük bir sınav vereceğinin göstergesi olarak okunabilir. Nihayet Dağ transhümanist gelişmelerin sosyal etkilerine de değinecek ve transhümanist imkanlardan yararlanmak noktasında insanlar arasında açık bir eşitsizliğin de oluşacağı tespitini yapacaktır. Her halükarda transhümanizm, karşımızda tehditleri kazanımlarını aşan bir süreç olarak durmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Transhümanizm, Posthümanizm, Yapay Zeka, Felsefe