Öz
Misyonerlerin 19. Yüzyılda Osmanlı devletinde özellikle Kapadokya bölgesinde yapmış oldukları faaliyetler ile bu faaliyetlerin en başında eğitim sistemi ve uyguladıkları strateji ile Hıristiyanlığı Kapadokya’da yaymaya çalışmışlardır. Misyonerler o bölgede yaşayan vatandaşların kültürel ve etnik yapısı, inançları ve mensup oldukları mezhepleri de kullanarak kendi ideolojilerini yansıtmak amacıyla çeşitli faaliyetler yürütmüşlerdir. Bu makalede daha önce yapılan araştırmalar titizlikle incelenmiş, konu ile ilgili literatür taraması yapılmıştır. Makale ile ilgili elde edilen bulgulara göre, Osmanlı topraklarında bulunan Kapadokya bölgesinin neden seçildiği, faaliyetlerini gerçekleştirmek amacıyla özellikle neden matbaanın kullanıldığı, hastane, aş evi ve eğitim kurumu açtıkları hususları irdelenecektir. Kapadokya bölgesinde neden bu kadar okul açıldığı, bu okulların faaliyetlerinin incelenmesi, okulların başarılı olup olmadığının incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem olarak makalede bu konuda yazılmış birçok tez ve makale incelenmiş ve nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi deseninden faydalanılarak doküman incelemesi ile veriler toplanmıştır. Toplanan veriler titizlikle incelenerek tablo ve şekiller ile analiz edilmiştir. Misyonerlik faaliyetleri Tanzimat, Islahat fermanları ve kapitülasyonlar ile hız kazanmış ancak Cumhuriyet döneminde kontrol altında tutulmaya başlanmış ve günümüzde büyük bir başarı sağlanmıştır. Misyonerlik faaliyetlerinin kontrol altında tutulması, hatta tamamen ortadan kaldırılmasında eğitim çok büyük öneminin olduğu, tüm toplumların geleceği, teminatı ve ülkenin sigortası noktasında eğitim önemli bir unsurdur. Toplumlar diğer ülkelerle yarışını, gelişimini ve ilerleyişini eğitim ve bu eğitime verilen önem sağlamaktadır.
Anahtar Kelimeler
Etik Beyan
derleme bir çalışma olduğu için etik kurula gerek kalmadı
Teşekkür
teşekkür ederim.
Kaynakça
- Açıkses, E. (2003). Harput’taki Misyonerlik Faaliyetleri Dergisi, s.5-20. Akkutay, Ü. (1984). Enderun Mektebi Dergisi. Ankara Gazi Üniversitesi Basın Yayın Yüksekokulu Basımevi. s. 16-18
- Akyüz, Y. (2011). Osmanlı döneminden cumhuriyete geçilirken eğitim öğretim alanında yaşanan dönüşümler. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1(2), 9-22.
- Ak, E.(2002). Doğu Karadeniz’de kültürel kimlik. Çatı kitapları. Alkan, M. Ö. (2008). Osmanlı İmparatorluğu’nda modernleşme ve eğitim. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, 6(12), 9-84.
- Demir, C. (2008). Kayseri, Nevşehir, Niğde üçgeninde Amerikan board’un eğitim faaliyetleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi,. Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Anabilim Dalı, Kayseri.
- Döşkaya, F. Ç. (2018). Amerikan Board ve Misyoner Corinna Shattuck’ın, Urfa faaliyetleri. Akademik Tarih ve Düşünce Dergisi, İlkbahar, 5(14), 84-119.
- Erdem, G. (2002). Misyonerlik ve misyonerlerin çalışma metotları dergisi, s.28.
- Farnsworth, W. A. (2018). Kapadokya’daki Amerikalı Misyonerlerin bilinmeyen tarihi:1853- 1903. Mehmet Şahin (çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Figenkaplan, B. (2018). Osmanlı Eyübü’nde kadın ve mülkiyet:1700-1725. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Anabilim Dalı, Nevşehir.
- Günay, N. (2005). Günümüz Türkiye’sinde misyonerlik faaliyetleri. Fakülte Kitapevi.
- Keha, M. (2014). Osmanlı İmparatorluğu’nda Misyonerlik ve Erzurum’daki Faaliyetleri. Ekev Akademi Dergisi, 58, 73-96.
- Kocabaşoğlu, U. (2013). Cyrus Hamlin: Misyoner, eğitimci, muteşebbis. Kebikec, 36, 83- 104.
- Kodaman, B. (2005). Osmanlı’dan Cumhuriyet’e çağdaşlaşma sorunları. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi,18, 149-158.
- Richter, J. (1910). A History of Protestant Missions in The Near East. Edinburgh, Oliphant, Anderson & Ferrier, 2008
- Sezgi, E. (2022). Osmanlı Devletinde misyonerlik çalışmaları ve Ermeniler konulu araştırma. Nahçıvan Üniversitesi, Azerbaycan Sezen, Y. (2006). Dinler arası diyalog ihaneti dergisi 74-,80.
- Şahin,N(2005). Ortaöğretim gençliğinin misyonerlik faaliyetleri karşısındaki tutumu (Antalya Örneği). Yüksek Lisans Tezi. S. Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Öz
19 Of the missionaries. Missionaries who wanted to spread Christianity to the Ottoman lands with the activities they had done in the Ottoman empire during the century, especially in the Cappadocia region, and with the schools at various levels and the education provided in these educational institutions, carried out various missionary activities in order to reflect their ideology by using the cultural and ethnic structure, beliefs and denominations they belonged to of the citizens living in Cappadocia. In this research, various researches have been meticulously examined and literature review has been conducted on the subject. According to the findings obtained about the article, missionaries in the Cappadocia region located on Ottoman territory have opened hospitals, ash houses, educational institutions in order to carry out their activities. It is aimed to examine these missionary schools and their activities located in the Cappadocia region, to examine what kind of activities these schools perform, why they were opened, and whether they are successful. As a method, many theses and articles written on this subject were examined in the article and data were collected by document analysis using content analysis pattern from qualitative research methods. The collected data were carefully examined and analyzed with tables and figures. Missionary activities gained momentum with the Tanzimat, Reform edicts and capitulations, but they began to be kept under control during the Republican period. Although it is possible to keep missionary activities under control or even completely eliminate them only with education, it is an important element in terms of the future, security of all societies and insurance of the country. Societies compete with other countries, their development and progress are ensured by education and the importance given to this education.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Açıkses, E. (2003). Harput’taki Misyonerlik Faaliyetleri Dergisi, s.5-20. Akkutay, Ü. (1984). Enderun Mektebi Dergisi. Ankara Gazi Üniversitesi Basın Yayın Yüksekokulu Basımevi. s. 16-18
- Akyüz, Y. (2011). Osmanlı döneminden cumhuriyete geçilirken eğitim öğretim alanında yaşanan dönüşümler. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1(2), 9-22.
- Ak, E.(2002). Doğu Karadeniz’de kültürel kimlik. Çatı kitapları. Alkan, M. Ö. (2008). Osmanlı İmparatorluğu’nda modernleşme ve eğitim. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, 6(12), 9-84.
- Demir, C. (2008). Kayseri, Nevşehir, Niğde üçgeninde Amerikan board’un eğitim faaliyetleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi,. Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Anabilim Dalı, Kayseri.
- Döşkaya, F. Ç. (2018). Amerikan Board ve Misyoner Corinna Shattuck’ın, Urfa faaliyetleri. Akademik Tarih ve Düşünce Dergisi, İlkbahar, 5(14), 84-119.
- Erdem, G. (2002). Misyonerlik ve misyonerlerin çalışma metotları dergisi, s.28.
- Farnsworth, W. A. (2018). Kapadokya’daki Amerikalı Misyonerlerin bilinmeyen tarihi:1853- 1903. Mehmet Şahin (çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Figenkaplan, B. (2018). Osmanlı Eyübü’nde kadın ve mülkiyet:1700-1725. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Anabilim Dalı, Nevşehir.
- Günay, N. (2005). Günümüz Türkiye’sinde misyonerlik faaliyetleri. Fakülte Kitapevi.
- Keha, M. (2014). Osmanlı İmparatorluğu’nda Misyonerlik ve Erzurum’daki Faaliyetleri. Ekev Akademi Dergisi, 58, 73-96.
- Kocabaşoğlu, U. (2013). Cyrus Hamlin: Misyoner, eğitimci, muteşebbis. Kebikec, 36, 83- 104.
- Kodaman, B. (2005). Osmanlı’dan Cumhuriyet’e çağdaşlaşma sorunları. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi,18, 149-158.
- Richter, J. (1910). A History of Protestant Missions in The Near East. Edinburgh, Oliphant, Anderson & Ferrier, 2008
- Sezgi, E. (2022). Osmanlı Devletinde misyonerlik çalışmaları ve Ermeniler konulu araştırma. Nahçıvan Üniversitesi, Azerbaycan Sezen, Y. (2006). Dinler arası diyalog ihaneti dergisi 74-,80.
- Şahin,N(2005). Ortaöğretim gençliğinin misyonerlik faaliyetleri karşısındaki tutumu (Antalya Örneği). Yüksek Lisans Tezi. S. Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eğitimin Felsefi ve Sosyal Temelleri |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 31 Aralık 2024 |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
| Gönderilme Tarihi | 7 Haziran 2024 |
| Kabul Tarihi | 5 Kasım 2024 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 2 Sayı: 2 |
