Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

TİNİN FENOMENOLOJİSİ’NİN ÖN SÖZÜ ÜZERİNE BİR İNCELEME

Yıl 2025, Cilt: 3 Sayı: 1, 47 - 57, 30.06.2025

Öz

Bu çalışma Hegel’in Tinin Fenomenolojisi adlı eserinin ön sözü üzerine yoğunlaşarak, ‘Mutlak İdealizm’ bağlamında tinin (Geist) diyalektik olarak nasıl açımlandığını ve doğruluğun/hakikatin nasıl bir yol izleyerek ulaşıldığını ele almıştır. Ön sözün bu çalışmaya konu olmasındaki temel etken ise onun hem yoğun bir felsefe tarihi içermesi hem de Hegel sisteminin sıkıştırılmış halini bize sunmasıdır. Mutlak idealizm, felsefe tarihini kapsayıcı ve aynı zamanda onu aşan bir pozisyonda durmaktadır. Hegel, felsefesinde kendisinden önce gelen felsefe sistemleriyle hesaplaşarak ‘mutlak ayrılık’ ve/veya ‘mutlak aynılık’ iddiasında bulunanların doğruluk/hakikat söz konusu olduğunda bu görüşlerinin eksiklik barındırdığını iddia etmektedir. Çünkü ona göre doğruluk/hakikat keskin hatlarla ayrılmış bir ayrılık ve/veya aynılıktan ziyade bütüncül bir yaklaşımla kendini faş etmektedir. Bu minvalde Tinin Fenomenolojisi kitabının ön sözünün çalışılması, Hegel felsefi zenginliğinin kendisini nasıl açımladığına tanıklık mahiyeti taşımaktadır. Ön söz, tinin bütünsel bir şekilde açımlanışının küçük bir sunuşunu temsil etmektedir. Tinin kitap boyunca kendisini nasıl kapsayarak-aştığı (Aufhebung), bu ön sözde kısaca ama derin bir şekilde bahsedilmektedir. Bundan kaynaklı olarak ön söz irdelenip bu açımlanışa şahit olunmaya ve tinin bu hikâyesi sunulmaya çalışıldı.

Kaynakça

  • Caird, E. (2002). Hegel. Adelaide, London and Washington: Cambridge Scholars Press.
  • Copleston, F. (2010). Alman İdealizmi. (Çev. Aziz Yardımlı). İstanbul: İdea Yayınları.
  • Çelebi, V. (2008). Hegel Özel Sayısı. (Ed.). Sayı IV-V. İstanbul: Monokl Yayınları.
  • Çelebi, V. (2008). Hegel Özel Sayısı. İstanbul: Monokl Yayınları.
  • Çüçen, A. K. (2019). Metafizik: Filozofların Metafizik Sistemleri. Bursa: Sentez Yayıncılık.
  • Descartes, R. (2008), Meditations On First Philosophy, (Translanted By Michael Moriarty). UK: Oxford University Press.
  • Er, S. E. (Der.). (2016). Hegel Paris’te Fransızların Hegel Okuması. İstanbul: Otonom Yayınları.
  • Feldman, K. S. (2006). Binding Words Conscience And Rhetoric İn Hobbes, Hegel And Heidegger. USA: Northwestern University Press.
  • Hegel, G. W. F. (1977). Phenomenology Of Spirit. (Translated: A. V. Miller With Analysis Of The Text And Foreword By J.N. Findlay). UK: Oxford University Press.
  • Hegel, G. W. F. (2010). The Science Of Logic. (Edited And Translated By George Di Giovanni). UK: Cambridge University Press.
  • Hegel, G. W. F. (2013). Anahatlarda Tüze Felsefesi ya da Doğal Hak ve Politik Bilim. (Çev. Aziz Yardımlı). İstanbul: İdea Yayınevi.
  • Hegel, G. W. F. (2014). Mantık Bilimi (Büyük Mantık). (Çev. Aziz Yardımlı). İstanbul: İdea Yayınevi.
  • Hegel, G. W. F. (2015). Tinin Görüngübilimi. (Çev. Aziz Yardımlı). İstanbul: İdea Yayınevi.
  • Hegel, G. W. F. (2018). Felsefe Tarihi Thales’ten Platon’a Grek Felsefesi Cilt I. (Çev. Doğan Barış Kılınç). İstanbul: NotaBene Yayınları.
  • Hegel, G. W. F. (2019). Felsefe Tarihi Platon’dan Ortaçağ Felsefesine Cilt II. (Çev. Doğan Barış Kılınç). İstanbul: NotaBene Yayınları.
  • Hegel, G. W. F. (2021). Felsefe Tarihi Ortaçağ Felsefesi ve Modern Felsefe Cilt III. (Çev. Doğan Barış Kılınç). İstanbul: NotaBene Yayınları.
  • Heidegger, M. (1988). Hegel’s Phenomenology Of Spirit. (Translated By Parvis Emad And Kenneth Maly). USA: Indiana University Press.
  • Hyppolite, J. (2016). Fenomenoloji’nin Önsözünün Yorumlanması Üzerine Deneme. Hegel Paris’te Fransızların Hegel Okuması. Kitabından. (Der. Sadık Erol Er). İstanbul: Otonom Yayınları. s. 107-138.
  • Inwood, M. (2003). A Hegel Dictionary. USA: Blackwell Publishers.
  • İpek, K. (2022). Aristoteles ve Kant’ın Arendt’in Yargı Kuramı üzerine etkisi. Arendt Sayısı (37. Kitap). Özne Felsefe Bilim Ve Sanat Yazıları. Konya: Çizgi Kitapevi. s. 133-152.
  • James, D. & Zöller, G. (Edit.). (2016). Fichte. UK: Cambridge University Press.
  • James, D. (2016). Fichte and Hegel on recognition and slavery. In Book Fichte. UK: Cambridge University Press.
  • Jameson, F. (2010). The hegel variations: On the phenomenology of spirit. Verso London-New York: Published by Verso.
  • Kant, I. (1998). Critique of pure reason. (Translated: Paul Guyer). UK: Cambridge University Press.
  • Kojève, A. (2001). Hegel felsefesine giriş. (Çev. Selahattin Hilav). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Longuenesse, B. (2007). Hegel’s Critique Of Metaphysics. (Translated By Nicole J. Simek). UK: Cambridge University Press.
  • Orman, E. (2006). Hegelci Diyalektikte ‘Birşey’ Ve ‘Başkası’, Ed. Şaban Teoman Duralı. Kutadgubilig Felsefe-Bilim Araştırmaları Dergisi. Say: 9. s. 99-120.
  • Orman, E. (2018). Hegel’in mutlak idealizmi. İstanbul: Belge Yayınları.
  • Orman, E. (2019). Hegel ve metafizik. (Ed. A. Kadir Çüçen). Metafizik: Filozofların Metafizik Sistemleri. Kitabından. Bursa: Sentez Yayıncılık. s. 448-460.
  • Özcangiller, İ. B. (2016). Tinin fenomenolojisi’nin amacı, ilerleyiş biçimi ve yöntemi üzerine bir inceleme. (Ed. Enver Orman- Gökhan Murteza). Felsefi Düşün Akademik Felsefe Dergisi (Hegel Ve Hegelcilik). Sayı: 6. s. 137-172.
  • Rockmore, T. (2008). Hegelci görüngübilim ve kantçı epistomoloji üzerine. (Çev. Damla Şikel). Hegel Özel Sayısı. Kitabından. İstanbul: Monokl Yayınları. s. 112-118.
  • Schlegel, K. W. F. (2018). Eleştirel fragmanlar: Felsefi aforizmalar. (Çev. Kerem Duymuş). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Soll, I. (1969). An Introduction To Hegel’s Metaphysics. USA: The University Of Chicago Press.

A REVIEW ON THE PREFACE TO THE PHENOMENOLOGY OF SPIRIT

Yıl 2025, Cilt: 3 Sayı: 1, 47 - 57, 30.06.2025

Öz

This study focuses on the preface of Hegel's work, Phenomenology of Spirit, and examines how spirit (Geist) is dialectically disclosed in the context of 'Absolute Idealism' and how truth is reached. The main factor that makes the preface the subject of this study is that it contains both a dense history of philosophy and presents us with a compressed version of the Hegel system. Absolute idealism stands in a position that encompasses the history of philosophy and at the same time surpasses it. Hegel, in his philosophy, reckons with the philosophical systems that preceded him and claims that those who claim 'absolute separation' and/or 'absolute sameness' have deficiencies when it comes to truth. Because, according to him, truth reveals itself with a holistic approach rather than a sharply defined separation and/or sameness. In this context, studying the preface of the book, Phenomenology of Spirit, bears witness to how Hegel's philosophical richness discloses itself. The preface represents a small presentation of the holistic disclosure of the spirit. How the spirit encompasses and surpasses itself (Aufhebung) throughout the book is briefly but deeply mentioned in this preface. Based on this, the preface was examined and an attempt was made to witness this disclosure and present this story of the spirit.

Kaynakça

  • Caird, E. (2002). Hegel. Adelaide, London and Washington: Cambridge Scholars Press.
  • Copleston, F. (2010). Alman İdealizmi. (Çev. Aziz Yardımlı). İstanbul: İdea Yayınları.
  • Çelebi, V. (2008). Hegel Özel Sayısı. (Ed.). Sayı IV-V. İstanbul: Monokl Yayınları.
  • Çelebi, V. (2008). Hegel Özel Sayısı. İstanbul: Monokl Yayınları.
  • Çüçen, A. K. (2019). Metafizik: Filozofların Metafizik Sistemleri. Bursa: Sentez Yayıncılık.
  • Descartes, R. (2008), Meditations On First Philosophy, (Translanted By Michael Moriarty). UK: Oxford University Press.
  • Er, S. E. (Der.). (2016). Hegel Paris’te Fransızların Hegel Okuması. İstanbul: Otonom Yayınları.
  • Feldman, K. S. (2006). Binding Words Conscience And Rhetoric İn Hobbes, Hegel And Heidegger. USA: Northwestern University Press.
  • Hegel, G. W. F. (1977). Phenomenology Of Spirit. (Translated: A. V. Miller With Analysis Of The Text And Foreword By J.N. Findlay). UK: Oxford University Press.
  • Hegel, G. W. F. (2010). The Science Of Logic. (Edited And Translated By George Di Giovanni). UK: Cambridge University Press.
  • Hegel, G. W. F. (2013). Anahatlarda Tüze Felsefesi ya da Doğal Hak ve Politik Bilim. (Çev. Aziz Yardımlı). İstanbul: İdea Yayınevi.
  • Hegel, G. W. F. (2014). Mantık Bilimi (Büyük Mantık). (Çev. Aziz Yardımlı). İstanbul: İdea Yayınevi.
  • Hegel, G. W. F. (2015). Tinin Görüngübilimi. (Çev. Aziz Yardımlı). İstanbul: İdea Yayınevi.
  • Hegel, G. W. F. (2018). Felsefe Tarihi Thales’ten Platon’a Grek Felsefesi Cilt I. (Çev. Doğan Barış Kılınç). İstanbul: NotaBene Yayınları.
  • Hegel, G. W. F. (2019). Felsefe Tarihi Platon’dan Ortaçağ Felsefesine Cilt II. (Çev. Doğan Barış Kılınç). İstanbul: NotaBene Yayınları.
  • Hegel, G. W. F. (2021). Felsefe Tarihi Ortaçağ Felsefesi ve Modern Felsefe Cilt III. (Çev. Doğan Barış Kılınç). İstanbul: NotaBene Yayınları.
  • Heidegger, M. (1988). Hegel’s Phenomenology Of Spirit. (Translated By Parvis Emad And Kenneth Maly). USA: Indiana University Press.
  • Hyppolite, J. (2016). Fenomenoloji’nin Önsözünün Yorumlanması Üzerine Deneme. Hegel Paris’te Fransızların Hegel Okuması. Kitabından. (Der. Sadık Erol Er). İstanbul: Otonom Yayınları. s. 107-138.
  • Inwood, M. (2003). A Hegel Dictionary. USA: Blackwell Publishers.
  • İpek, K. (2022). Aristoteles ve Kant’ın Arendt’in Yargı Kuramı üzerine etkisi. Arendt Sayısı (37. Kitap). Özne Felsefe Bilim Ve Sanat Yazıları. Konya: Çizgi Kitapevi. s. 133-152.
  • James, D. & Zöller, G. (Edit.). (2016). Fichte. UK: Cambridge University Press.
  • James, D. (2016). Fichte and Hegel on recognition and slavery. In Book Fichte. UK: Cambridge University Press.
  • Jameson, F. (2010). The hegel variations: On the phenomenology of spirit. Verso London-New York: Published by Verso.
  • Kant, I. (1998). Critique of pure reason. (Translated: Paul Guyer). UK: Cambridge University Press.
  • Kojève, A. (2001). Hegel felsefesine giriş. (Çev. Selahattin Hilav). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Longuenesse, B. (2007). Hegel’s Critique Of Metaphysics. (Translated By Nicole J. Simek). UK: Cambridge University Press.
  • Orman, E. (2006). Hegelci Diyalektikte ‘Birşey’ Ve ‘Başkası’, Ed. Şaban Teoman Duralı. Kutadgubilig Felsefe-Bilim Araştırmaları Dergisi. Say: 9. s. 99-120.
  • Orman, E. (2018). Hegel’in mutlak idealizmi. İstanbul: Belge Yayınları.
  • Orman, E. (2019). Hegel ve metafizik. (Ed. A. Kadir Çüçen). Metafizik: Filozofların Metafizik Sistemleri. Kitabından. Bursa: Sentez Yayıncılık. s. 448-460.
  • Özcangiller, İ. B. (2016). Tinin fenomenolojisi’nin amacı, ilerleyiş biçimi ve yöntemi üzerine bir inceleme. (Ed. Enver Orman- Gökhan Murteza). Felsefi Düşün Akademik Felsefe Dergisi (Hegel Ve Hegelcilik). Sayı: 6. s. 137-172.
  • Rockmore, T. (2008). Hegelci görüngübilim ve kantçı epistomoloji üzerine. (Çev. Damla Şikel). Hegel Özel Sayısı. Kitabından. İstanbul: Monokl Yayınları. s. 112-118.
  • Schlegel, K. W. F. (2018). Eleştirel fragmanlar: Felsefi aforizmalar. (Çev. Kerem Duymuş). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Soll, I. (1969). An Introduction To Hegel’s Metaphysics. USA: The University Of Chicago Press.
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular 19. Yüzyıl Felsefesi
Bölüm Derlemeler
Yazarlar

Aydın Yazğan 0000-0002-8271-3842

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2025
Gönderilme Tarihi 3 Mayıs 2024
Kabul Tarihi 31 Ekim 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Cilt: 3 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Yazğan, A. (2025). TİNİN FENOMENOLOJİSİ’NİN ÖN SÖZÜ ÜZERİNE BİR İNCELEME. Kahramanmaraş İstiklal Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 47-57.

32902