Bir Davranış Kategorisi Olarak Oyun ve Erdem İlişkisinin Siyasal Antropoloji Çerçevesinde Değerlendirilmesi

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 2, 106 - 122, 31.12.2019

Ali Buğra Küçük

Öz

Erdem kavramı, siyaset bilimi, etik, kültür çalışmaları ve antropoloji gibi disiplinlerin ortak noktasıdır. Kavramın, bu disiplinler arasında geçişkenlik sağlamasının nedeni, gündelik yaşamın neredeyse her anına nüfuz etmesiyle açıklanabilir. Erdem kavramının niteliği ve kökeninin oyunsu bir yapı teşkil etmesine yönelik kategorik bir analiz hem bu disiplinler arasında bir köprü görevi görebilecek, hem de temel insan davranışlarına farklı bir perspektiften bakmayı sağlayacak bir pencere açacaktır.
Bu amaca yönelik olarak bu çalışmada, erdem kavramının ortaya çıkışını önceleyen oyun kavramı ve oyun davranışının kültür oluşturan bir etken olarak tarım, sulama, eğitim ve savaş mekanizmalarıyla ilişkisi, Lévi-Strauss’un popülerleştirdiği “yaban düşünce”nin kategorik biçimi temel alınarak analiz edilmiştir. Böylece, oyun ile olan ilişkisi üzerinden, erdem kavramının arkaik kökeninin bütüncül bir biçimde görülebilmesini sağlayan bir model oluşturularak, daha geniş çaplı jeneolojik araştırmalara hizmet edebilecek alternatif bir temel inşa edilebilir.

Anahtar Kelimeler

Oyun, Erdem, Eğitim, Tarım, Savaş

Kaynakça

• Aristoteles, (2014), Nikomakhos’a Etik, İstanbul: Say Yayınları.
• Bayat, F., (2017), Ana Hatlarıyla Türk Şamanlığı, İstanbul: Ötüken Neşriyat.
• Bookchin, M., (2015), Özgürlüğün Ekolojisi: Hiyerarşinin Ortaya Çıkışı ve Çözülüşü, İstanbul: Sümer Yayıncılık.
• Bottomore, T. B., (1977), Toplumbilim: Sorunlarına ve Yazınına İlişkin Bir Kılavuz, İstanbul: Doğan Yayınevi.
• Bourdieu, P., (2006), Pratik Nedenler: Eylem Kuramı Üzerine, İstanbul: Hil Yayın.
• Bronfenbrenner, U., (1974), Two Worlds of Childhood: US and USSR, Harmondsworth: Penguin Books.
• Cassirer, E., (2005), Sembolik Formlar Felsefesi II, Ankara: Hece Yayınları.
• Childe, V. G., (1974), Tarihte Neler Oldu, Ankara: Odak Yayınları.
• Coyle, P. E., (1998), “‘The Customs of our Ancestors’: Cora Religious Conversion and Millenarianism, AD 1722-2000”, içinde Ethnohistory 45 (3), s. 509-42.
• Dewey, J., (1997), Experience and Education, New York: Touchstone.
• Dietze, B. ve Diane K., (2012), Playing and Learning in Early Childhood Education, Toronto: Pearson Education Canada.
• Gaskins, S. ve Peggy M., (2009), “The Cultural Roles of Emotions in Pretend Play”, içinde Transactions in Play (Play and Culture Studies 9), s. 5-21.
• Gauchet, M., (2018), “Anlam Borcu ve Devletin Kökenleri: İlkellerde Din ve Siyaset”, içinde Devlet Kuramı, ed. Akal, C. B., Ankara: Dost Kitabevi Yayınları, s. 33-71.
• Herodotos, (2019), Tarih, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Hoppál, M., (2014), Avrasya’da Şamanlar, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Horkheimer, M., (2005), Geleneksel ve Eleştirel Kuram, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Huizinga, J., (2018), Homo Ludens: Oyunun Toplumsal İşlevi Üzerine Bir Deneme, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Kocacık, F., (1997), Toplumbilim Ders Notları, Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Yayınları.
• Lévi-Strauss, C., (2012), Modern Dünyanın Sorunları Karşısında Antropoloji, İstanbul: Metis Yayınları.
• Lévi-Strauss, C., (2016), Yaban Düşünce, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Marx, K., (2016), Kapitalizm Öncesi Üretim Modelleri, İstanbul: Altıkırkbeş Yayın.
• Mueller, H. F., (2010), “Saturn”, içinde The Oxford Encyclopedia of Ancient Greece and Rome, ed. Gagarin, M. ve Fantham, E., New York: Oxford University Press.
• Oppenheimer, F., (2018), The State: Its History and Development Viewed Sociologically, New York: Vaunguard Press.
• Russell, B., (2001), Eğitim Üzerine, İstanbul: Say Yayınları.
• Sun Tzu, (2013), The Art of War, London: Harper Collins.
• Todorov, T., (2008), Ortak Hayat, Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
• Voltaire, (1995), Felsefe Sözlüğü II, İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Vygotsky, L. S., (1986), Thought and Language, ed. Kozulin, A., Massachusetts: MIT Press.