Kırklareli Ekonomisinde İstihdama Dayalı Bölgesel Uzmanlaşmanın Gelişimi (2007-2017)

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 1, 109 - 124, 27.03.2020

Murat Çiftçi

Öz

İllerin içsel büyüme dinamiklerinin tespiti, bölgesel büyüme stratejilerinin geliştirilmesinde oldukça önemlidir. Kırklareli istihdam toplamı içerisinde tam uzmanlaşma, yüksek uzmanlaşma ve uzmanlaşma başlangıcına ulaşan faaliyet alanlarındaki istihdamın tespitine odaklanılmıştır. Sınama bulgularına göre bölgesel uzmanlaşmanın gerçekleştiği faaliyet kollarına mı yoksa henüz uzmanlaşma sınırının altındaki faaliyet alanlarına mı odaklanılması gerektiğinin tespitiyle içsel büyüme stratejilerinin oluşturulmasında üst çerçevenin oluşturulması amaçlanmaktadır. Çalışmada ilk olarak 2007–2017 arasında faaliyet alanlarındaki bölgesel uzmanlaşma katsayıları hesaplanmıştır. İkinci aşamada uzmanlaşma katsayılarına göre gruplamaya gidilip, grup içerisindeki istihdam hacmi toplanıp, il istihdamı içerisindeki payları tespit edilmiştir. Üçüncü aşamada uzmanlaşma katsayı değerleri ile faaliyet alanlarındaki istihdam hacmi arasında korelasyon analizi yapılmıştır. Elde edilen bulgular, 2007-2017 arasında 3-7 arasında faaliyet alanında tam uzmanlaşmanın varlığını göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Bölgesel uzmanlaşma, Bölgesel kümelenme, Bölgesel iktisat, Bölge planlama, Bölgesel iş piyasası

Development Of Regional Specialization Based On Employment In The Kırklareli Economy (2007-2017)

Öz

Determining the internal growth dynamics of the provinces is very important in developing regional growth strategies. Within the total of Kırklareli employment, the focus is on the determination of employment in the fields of activity that have reached the full specialization, high and beginning of the specialization. According to the findings of the test, it is aimed to establish the upper framework in the formation of the internal growth strategies by determining whether to focus on the branches of activity where regional specialization takes place or the fields of activity that are still under the specialization limit. In the study, regional specialization coefficients and correlation coefficients are calculated. As a result of the statistical applications, it is observed that the coefficient value of 3 and above varied between 3 and 7.

Anahtar Kelimeler

Regional specialization, Regional cluster, Regional economics, Regional planning

Kaynakça

• Aslan, A. S. (2019). Barınma problemine çözüm olarak sunulan ipotekli konut kredilerine erişilebilirliğin değerlendirilmesi. Megaron, 14(Supp.1), 177-191. Bergman, E. M., & Feser, E. J., (1999). Industrial and Regional Clusters Concepts and Comparative Applications, Regional Research Institute, West Virginia University.Morgantown, W, Va. Brantingham, P. L., Brantingham, P. J., (1998). Mapping crime for analytic purposes: Location quotients, counts and rates”. Crime Mapping and Crime Prevention, 8, 263-288. Çiftçi, M. (2018). Türkiye’de sektörel verimliliğin analizi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(1), 551-580. Dinçer, İ. (2007). Sektörel yığılmaları kullanarak yerel potansiyeli tanımlamak ve kırsal kalkınma. Megaron, 2(3), 167-175. Ergen B., Oğuz, M.Ö. (2018). Periodic manufacturing industry clustering analysis in Yozgat using the location quotient method (2006-2016). Planlama, 28(2), 116-126. Figueiredo, O., Guimaraes, P., Woodward, D., (2009). Localization economies and establishment size: Was Marshall right after All?. Journal of Economic Geography, 9(6), 853-868. Franco, S., Murciego, A., Wilson, J. R., (2014). Methodology and Findings Report for correlation Analysis between Cluster Strength and Competitiveness Indicators, European Cluster Observatory Report, European Commision. Fujita, M., Krugman, P., Venables, A.J. (1999). The Spatial Economy - Cities, Regions, and International Trade, The MIT Press Cambridge, Massachusetts London, England. Gómez- Zaldívar, M., Mosqueda, M.T., Duran, J.A. (2017). Localization of manufacturing industries and specialization in Mexican states: 1993– 2013. Regional Science Policy and Practice. 9(4), 301-316. Graziano, M., Alexander, K.A., Liesch, M., Lema, E., Torres, J. A. (2019). Understanding an emerging economic discourse through regional analysis: Blue economy clusters in the U.S. Great Lakes basin. Applied Geography 105 111–123. Groff, E., (2011). “Exploring ‘Near’: Characterizing the spatial extent of drinking place influence on crime. Australian & New Zealand Journal of Criminology, 44(2), 156-179. Hildebrand, G. H., & Mace, A. (1950). The employment multiplier in an expanding industrial market: Los Angeles County, 1940-47. The Review of Economics and Statistics, 32(3), 241-249. Karakayacı, Ö. (2010). Ekonomik büyüme ve girişimcilik aktivitelerinde kümeleşmenin rolü: Bursa ve Konya sanayi kümeleri örneğinde karşılaştırmalı bir araştırma. Megaron, 5(3), 149-159. Karakayacı, Ö., Dinçer, İ. (2012). Sanayi kümelerinde firma özellikleri, bilgi ağları ve yenilikçilik. Sigma, 4, 22-36. Krugman, P. (2011). The new economic geography, now middle-aged. Regional Studies, 45(1), 1-7. Krugman, P.R., Obstfeld, M. (2003). International Economics - Theory and Policy, Sixth Edition, Addison Wesley Press, Boston etc. Li, R., (2015). National and regional socio‐economic dependence on the fishery sector in Mainland China. Fisheries Management and Ecology, 22(1), 33-44. Malmberg, A. Maskell, P., (2002). The elusive concept of localization economies: Towards a knowledge-based theory of spatial clustering. Environment and Planning A, 34(3), 429-449. Morissey, K. A (2016). Location quotient approach to producing regional production multipliers for the Irish economy. Papers in Regional Science, 95(3), 491-507. Pal, S. (2019). Measuring the industrial concentration and dispersal of major Indian industrial states. Indian Journal of Economics and Development. 7(12), 1-7. Şahin, M. T., Yılmaz, M. Varol, Ç. (2018). Türkiye'de bilgi yoğun iş hizmetlerinin (BYİH) 1 bölgesel uzmanlaşma örüntüsü. DTCF Dergisi, 58(2), 1492-1521. Schmutzler, A. (1999). The new economic geography. Journal of Economic Surveys, 13(4), 355-379. SGK (2008). İstatistik Yıllığı 2007, Ankara. SGK (2009). İstatistik Yıllığı 2008, Ankara. SGK (2010). İstatistik Yıllığı 2009, Ankara. SGK (2011). İstatistik Yıllığı 2010, Ankara. SGK (2012). İstatistik Yıllığı 2011, Ankara. SGK (2013). İstatistik Yıllığı 2012, Ankara. SGK (2014). İstatistik Yıllığı 2013, Ankara. SGK (2015). İstatistik Yıllığı 2014, Ankara. SGK (2016). İstatistik Yıllığı 2015, Ankara. SGK (2017). İstatistik Yıllığı 2016, Ankara. SGK (2018). İstatistik Yıllığı 2017, Ankara. Sridhar, K.L. (2017). Economic change and specialization in India ’s cities. Review Urban & Regional Development Studies. 29(1), 63-87. Sunley, P. (2008). Relational economic geography: A partial understanding or a new paradigm?. Economic Geography, 84(1), 1-26. TUİK, https://biruni.tuik.gov.tr/ Urhan, F. B., Sandal, E. K. (2019). Spatial patterns of Turkish textile industry: Comparative location quotient analysis for 2009 and 2015. International Journal of Geography and Geography Education (IGGE), 40, 172-189. Yuanyuan, C., Bingliang, S., (2017). Logistics agglomeration and its impacts in China. Transportation Research Procedia, 25, 3875-3885.