Keynesyen Tasarruf Fonksiyonu ve Türkiye Ekonomisi Analizi: 1985-2021

Yıl 2023, Cilt: 12 Sayı: 2, 229 - 244, 29.09.2023

Abdüsselam Sağın

https://doi.org/10.53306/klujfeas.1341504

Öz

Bu çalışmanın amacı Keynesyen tasarruf fonksiyonunu Türkiye ekonomisi için test etmektir. Bu amaçla Keynes’in temel tasarruf fonksiyonundan yararlanılmış ve Türkiye ekonomisinde 1985-2021 yılları arası veriler kullanılmıştır. Modelde tasarrufun belirleyicileri olarak kişi başına düşen milli gelir, gelir vergisi oranları, mevduat faiz oranı ve enflasyon oranı seçilmiştir. Modelde seçilen değişkenler literatür ile uyumludur. Ampirik analiz olarak en uygun yöntemin ARDL olduğu tespit edilmiştir. Yapılan ampirik analiz sonucunda kişi başına düşen milli gelir ve mevduat faiz oranlarının artışı, tasarruf edilen miktarı arttırmaktadır. Diğer taraftan vergi oranlarının artması ve enflasyonun yükselmesi ise tasarruf miktarını azaltmaktadır. Çalışma sonucunda elde edilen bulgulara göre Keynesyen tasarruf fonksiyonu 1985-2021 yılları arası Türkiye ekonomisi için geçerlidir.

Anahtar Kelimeler

Keynesyen Tasarruf Modeli, Kişi başına düşen milli gelir, Vergi Oranı, Mevduat Faiz Oranı, Enflasyon Oranı, ARDL Modeli

Analysis of the Keynesian Saving Function in Turkish Economy: 1985-2021

Öz

The aim of this study is to test the Keynesian savings function for the Turkish economy. To achieve this goal, the fundamental savings function proposed by Keynes was utilized, and data from the years 1985 to 2021 were used for the Turkish economy. The determinants of savings in the model include GDP per capita, income tax rates, deposit interest rates, and inflation rate. The selected variables in the model are in line with the literature. Empirical analysis determined that the most suitable method is the Autoregressive Distributed Lag (ARDL) approach. Based on the conducted empirical analysis, an increase in GDP per capita and deposit interest rates leads to an increase in the amount of savings. On the other hand, an increase in tax rates and inflation rate reduces the amount of savings. According to the findings obtained from the study, the Keynesian savings function is applicable to the Turkish economy for the years 1985 to 2021.

Anahtar Kelimeler

Keynesian Saving Theory, GDP per capita, Tax, Deposit Interest Rate, Inflation Rate, ARDL Modelling

Kaynakça

• Afşar, A. (2007). Finansal Gelişme İle Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki. Muhasebe ve Finansman Dergisi, (36), 188-98.
• Asimakopulos, A. (1986). Finance, Liquidity, Saving, And İnvestment. Journal of Post Keynesian Economics, 9(1), 79-90.
• de Carvalho, F. J. C. (2012). Aggregate Savings, Finance And İnvestment, European Journal of Economics and Economic Policies, 9(2), 197-213.
• de Carvalho, F J. C. (2015). Keynes On Expectations, Uncertainty And Defensive Behavior. Brazilian Keynesian Review, 1(1), 44-54.
• Celasun, M., ve Aysit T. (1993). Distributional Effects And Saving-İnvestment Behaviour İn A Liberalizing Economy: The Case Of Turkey. METU Studies in Development, 20(3), 269-98.
• Collier, P. (2006). “War and Military Expenditure in Developing Countries and Their Consequences for Development”. The Economics of Peace and Security Journal 1(1), 4.
• Çağlayan, E. (2006). “Enflasyon, faiz oranı ve büyümenin yurtiçi tasarruflar üzerindeki etkileri”. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi 21(1), 423-38.
• Çakmak, H. K. (2004). Finansal Serbestleşmenin Tasarruf Kararlarına Etkisi: Türkiye Örneği. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(2), 1-15.
• Çevi̇k, S. (2015). Domestic Saving and Tax Structure: Evidence from Turkey. Sosyoekonomi 23(23), 87-112. doi: 10.17233/se.48977.
• Çinko, L. 2019. Brics Ülkeleri ile Türkiye’de Tasarruf Davranışlarını Belirleyen Faktörler. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 8(4), 98-112.
• Çolak, Ö. F, ve Harun Ö. (2012). Tasarrufun Belirleyicileri: Küresel tasarruf Eğiliminde Değişim Ve Türkiye’de Hanehalkı Tasarruf Eğiliminin Analizi. Bankacılar Dergisi, 82, 3-44.
• Değirmen, S., ve Ahmet Ş. (2012). Türkiye’de Net Tasarruf-Yatırım Açığının Belirleyicileri. Discussion Paper. Demirci, O. (2019). Türkiye’de Mali Derinlik, Faiz, Tasarruf İlişkisi ve Politika Uygulamaları.
• Duzgun, R. (2009). Determinants of Private Saving in Turkey. Erciyes University Journal of Faculty of Economics and Administrative Sciences, 32, 173-89.
• Fry, M. J. (1979). The Cost Of Fınancıal Repressıon In Turkey/Le Cout De La Repressıon Fınancıère En Turquıe. Savings and Development, 127-35.
• Hicks, J. R. (1936). Keynes’ Theory of Employment. The Economic Journal, 46(182), 238. doi: 10.2307/2225227.
• Humphrey, T. M. (1981). Keynes on Inflation. FRB Richmond Economic Review, 67(1), 3-13.
• Keynes, J. M. (1936). İstihdam, Para ve Faizin Genel Teorisi.
• Keynes, J. M. (1937). The General Theory Of Employment. The Quarterly Journal Of Economics, 51(2), 209-23.
• Krugman, P. ve Robin W. (2015). Macroeconomics 4th ed.
• Mankiw, N. G. (2020). Principles of macroeconomics. Cengage Learning.
• Matur, E. P., Ali S., ve Sema B. (2012). Determinants Of Private Saving And İnteraction Between Public & Private Savings İn Turkey. Topics in Middle Eastern and North African Economies, 14.
• Narayan, P. K., ve Stephan P. (2010). A New Unit Root Test With Two Structural Breaks İn Level And Slope At Unknown Time. Journal of Applied Statistics, 37(9), 1425-38.
• Okşak, Y. ve Eda Ö. (2020). Tasarruf Ve Enflasyon İlişkisi Türkiye İçin Bir Eş-Bütünleşme Analizi. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(3), 353-69.
• Oster, S. M., Karl E. C., ve Ray C. F. (2010). Ekonominin İlkeleri. Palme Yayıncılık.
• Ozcan, K. M., Asli G. ve Seda E. (2012). Macro And Socioeconomic Determinants Of Turkish Private Savings. Journal of Economic Cooperation and Development, 33(2), 93-130.
• Özlale, Ü., ve Alper K. (2012). Türkiye’de Tasarruf Açığının Nedenleri ve Kapatılması İçin Politika Önerileri. Bankacılar Dergisi, 83(2).
• Pesaran, M. H, Yongcheol S, ve Richard J. S. (2001). Bounds Testing Approaches To The Analysis Of Level Relationships. Journal of Applied Econometrics, 16(3), 289-326.
• Pressman, S. (1997). Consumption, İncome Distribution And Taxation: Keynes’ Fiscal Policy. Journal of Income Distribution, 7(1), 29-44.
• Rittenberg, L. (1991). Investment Spending And İnterest Rate Policy: The Case Of Financial Liberalisation İn Turkey. The Journal of Development Studies, 27(2), 151-67.
• Sağdiç, E. N., ve İnci S. (2020). Vergi Yapısının Yurt İçi Tasarruflar Üzerindeki Etkisi: Türkiye’den İller Düzeyinde Bir Kanıt.
• Schumpeter, J. A. (1936). The General Theory of Employment, Interest and Money.
• Şengür, M., ve Sami T. (2016). Gelir Dağılımı-Tasarruf İlişkisi: Türkiye’de Hanehalkı Gelir Türünün Tasarruflar Üzerindeki Etkisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 16(1), 49-71.
• Uçgun, S. (2017). Türkiye’de Makroekonomik Faktörlerin 2000-2014 Döneminde Yurtiçi Tasarruflara Etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 8(18), 111-26.
• Wärneryd, Karl-Erik. (1989). On The Psychology Of Saving: An Essay On Economic Behavior. Journal of Economic Psychology, 10(4), 515-41.
• Zengi̇n, S., Serhat Y, ve Mustafa T. K. (2018). Türkiye’deki Düşük Hanehalkı Tasarrufuna Neden Olan Faktörlerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi 13(49), 86-100. doi: 10.19168/jyasar.350497.