Türkiye'de Halkla İlişkiler Mesleğinde Kadın

Yıl 2011, Cilt: 2011 Sayı: 1, 75 - 81, 01.03.2011

Nural İmik Tanyıldızı

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Türkiye'de Halkla İlişkiler Mesleğinde Kadın

Öz

Halkla ilişkiler her geçen gün gelişen fakat meslekleşme kavramı çok eski olmayan disiplinlerden biridir. Halkla ilişkiler mesleğinde çalışanlara bakıldığında, kadınların bu meslekte erkeklere oranla daha fazla yer aldıkları görülmektedir. Bu araştırma Türkiye’de halkla ilişkiler mesleğinde çalışan kadınların durumunu ücret, kariyer ve mesleki memnuniyet açısından ortaya koymayı amaçlamaktadır. Araştırmada survey yöntemi kullanılmış ve literatür taraması yapılmıştır. Önceden oluşturulmuş anket soruları Türkiye’deki halkla ilişkiler ajanslarında ve özel şirketlerin halkla ilişkiler birimlerinde çalışan kadınlara uygulanmıştır. Anket elektronik posta yolu ve yüz yüze görüşme ile 210 kadına ulaştırılmıştır. Ankete katılanların sadece 168’i anketi cevaplamıştır. Elde edilen veriler SPSS programında değerlendirilmiştir. Türkiye’de halkla ilişkiler mesleğinde çalışan kadınlarla ilgili çeşitli bulgulara ulaşılmıştır

Anahtar Kelimeler

Halkla İlişkiler, Kadınlar, PR, Kariyer, Meslekleşme

Kaynakça

• Acar, Feride, Ayşe Güneş Ayata, Demet Varoğlu (1999). Cinsiyete Dayalı Ayırımcılık: Türkiye’de Eğitim Sektörü Örneği, T.C Başbakanlık Kadın Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü, Ankara: Cem Web Ofset.
• Aldoory, L., , E. L. Toth (2002). “Gender Discrepancies in a Gendered Profession: A Developing Theory for Public Relations”, Journal of Public Relations Research, Sayı: 13, 163–185.
• Alsager, Layla (2008). “Experience of Female Public Relations Practitioners in Bahrain”, Public Relations Review, Sayı: 34, ss: 77–79
• Broom, M. Gelen (1980), “A Comparison of Roles Played by Men and Women in Public Relations”, http:// www.eric.ed.gov/PDFS/ED188217.pdf, (18.10.2010).
• Broom, M. Gelen (1982). “A Comparison of Sex Roles in Public Relations”, Public Relations Review, Sayı: 8/3 ,ss: 17-22.
• Choı, Y., Linda.C. Hon (2002). “The İnfluence Of Gender Composition İn Powerful Positions On Public Relations Practitioners Gender-Related Perceptions”, Journal of Public Relations Research, Sayı: 14, 229-263.
• Creedon, Pamela J. Mai Abdul Wahed Al- Kbaja, and Dean Kmckeberd (1995). “Women and Public Relations Education and Practice in the United Arab Emirates”, Public Relations Review, Sayı: 21, ss :59-76.
• Demir, K. Nesrin (2008). “Savaş Filmlerinde Kadın Temsilleri”, Communication in Peace/Conflict in Communication, Kıbrıs: Eastern Mediterranean University Press.Editör: Turgut İlter vd. , ss: 177-185.
• Dozier, M. David (2005). “İletişim ve Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Örgütsel Rolleri”, Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, İstanbul: Rota Yayınları, Editör: Serra Görpe, ss: 307–349.
• Furman, Oba Beyza (1991). “Eğitim ve Kültür Alanında Kadın Sorunları”, I. Ulusal Kadın Kongresi, İstanbul.
• Grunig. E. James (1991). “Public Relations Research: A Legacy of Scott Cutlip”, Public Relations Review, 17, (4), ss, :357-376.
• Grunig, L.A., E.L. Toth, Linda .C. Hon (2001). Women in Public Relations: How Gender Influences Practice, New York, NY: The Guildford Press.
• Grunig, E. James (2005). “İletişim, Halkla İlişkiler ve Etkin Örgütler: Kitaba Genel Bir Bakış”, Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, İstanbul: Rota Yayınları, Editör: Serra Görpe, ss: 11-45.
• Hon, Childers Linda, Larissa A. Grunıg, David M. Dozier (1995). Strategic Communication Management. Great Britain: Addison – Wesley Publishing Company.
• Hon, Childers Linda, Larissa A. Grunıg, David M. Dozier (2005). “Halkla İlişkiler Ve Kadın: Sorunlar ve Fırsatlar”, Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, İstanbul: Rota Yayınları, Editör: Serra Görpe, ss: 441-462.
• Kalender, Ahmet (1999). “Türkiye’de Halkla İlişkilerin Meslekleşmesi: Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Selçuk İletişim, Cilt: 3, Sayı:1, ss.23- 33.
• Kazgan, Gülten (1991). “Ekonomik Alanda Kadın ve İstihdam Sorunları”, I. Ulusal Kadın Kongresi, İstanbul.
• Miller, Debra A., (1988). “ Women In Public Relations Graduate Study”, http://www.eric. ed.gov/ERICWebPortal/search/detailmini. jsp?_nfpb=true&_&ERICExtSearch_Sear chValue_0=EJ379770&ERICExtSearch_ SearchType_0=no&accno=EJ379770, (18.10.2010).
• Okay, Ayla, Aydemir Okay (2007). Halkla İlişkiler Kavram Strateji ve Uygulamaları, İstanbul: Der Yayınları.
• Peltekoğlu, Filiz Balta (2001). Halkla İlişkiler Nedir, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Sabuncuoğlu, Zeyyat (2001). İşletmelerde Halkla İlişkiler, Bursa: Ezgi Kitapevi.
• Scrimger, Judith (1985). “Profile: Women in Canadian Public Relations”, Public Relations Review ,Sayı: 11/ 3, ss: 40-46.
• Sha Bey-Ling, E. L. Toth (2005). ““Future Professionals’ Perceptions of Work, Life, And Gender Issues in Public Relations”, Public Relations Review, Sayı: 31 ss: 93–99.
• TÜHİD (2011). “TÜHİD Üyeleri”, http://www.tuhid. org/tr/tuhiduyeleri.php, (02.01.2011).
• Verhoeven, Piet. , Noelle. Aarts (2010). “How European Public Relations Men and Women Perceive The Impact of Their Professional Activities”, PRism Sayı: 7(4): http://www.prismjournal.org, (02.12.2010).
• White Jon, Laura Mazur (1995). Strategic Communication Management. Great Britain: Addison – Wesley Publishing Company.
• Yıldırım, Damla , Selin Metin (2006). “Halkla İlişkiler ve Cinsiyet”, II.Ulusal Halkla İlişkiler Sempozyumu, Kocaeli Üniversitesi İletişim Fakültesi, ss: 45-50.