Türkiye’de Kadın İstihdamının Gelişimi: Konya- Karaman Örneği

Yıl 2018, Cilt: 20 Sayı: 34, 18 - 28, 29.06.2018

Savaş Erdoğan Sema Yaşar

Öz

Bu çalışmada 2010-2017 döneminde Türkiye geneli ve Konya-Karaman bölgesinde kadınların işgücüne katılımını etkileyen unsurların belirlenmesi ile
kadınların istihdam oranlarının verilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla Türkiye ve Konya-Karaman bölgesinde kadınların eğitim düzeyi, yaş ve istihdam
edildikleri iktisadi faaliyetlere göre istihdam oranlarına yer verilmiştir. Veriler TUIK tarafından yayınlanan işgücü istatistiklerinden elde edilmiştir.
Türkiye genelinde ve Konya-Karaman bölgesinde kadınların istihdam oranlarının erkeklerin istihdam oranlarından daha az olduğu tespit edilmiştir. Eğitim
seviyeleri, kadınların yaşı, medeni durumları, kayıt dışı istihdam ve ücretsiz aile işçiliği kadınların işgücüne katılımlarını etkileyen en önemli unsurlardır. Bu
çalışmanın sonuçları eğitim seviyesi, yaş ve iktisadi faaliyet kollarına göre istihdam oranlarının kadınların istihdamını hem Türkiye hem de Konya-Karaman
bölgesi için benzer şekilde etkilediğini göstermiştir. 

Anahtar Kelimeler

Kadın, İşgücü Piyasası, İstihdam, Kadın İstihdamı

Kaynakça

• Biçerli, K. (2003), Çalışma Ekonomisi, Beta Basım Yayın, İstanbul. Bozkaya, G. (2013), “Kadınların İşgücüne Katılımını Belirleyen Faktörler: Türkiye Üzerine Bir Analiz”, Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:3, Sayı:5. 69-89. Bulutay, Tuncer (2005), Türkiye’de Yüksek Öğrenimlilerde İşlendirme ve İşsizlik, Türkiye Ekonomi Kurumu Tartışma Metni Cesim, D., Yücel, A. S, Korkmaz, M. ve Aras, G. (2013), “Türkiye’de Kadın İstihdamının Amerika Birleşik Devletlerindeki Kadın İstihdamı İle Karşılaştırılması”,Turkish Studies- International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic”,Volume 8/9, 1845-1863. Çolak, Ö.F. ve Kılıç, C. (2001). Yeni Sanayileşen Bölgelerde Kadın İşgücü Arzı: Şanlıurfa Örneği. Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu. Yayın No: 214, 106 s. Das, Maitreyi B. (2006), “FemaleLabor Force ParticipationAndTheEffects Of Gender”, Social Development Papers South Asia Series, No:97, 1-28. Doğrul, H.G. (2007), “Kentsel Alanlarda Kadın İşgücü Arzının Belirleyicileri ve Kadın İşgücü Arzının Ücret Yapısı Üzerindeki Etkisi:Türkiye Üzerine Bir Uygulama”, Doktora Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya Ercan, H., Hoşgör Gündüz, A. ve Yılmaz, Ö. (2010), “Kadınların İşgücüne Katılımını Belirleyen Etmenler Ve İl İstihdam Ve Meslek Kurulları İçin Öneriler: Ankara, Gaziantep Ve Konya”, ILO Ankara Ofisi. Gürol, M. A. (2007), “Türkiye’de İş Yaşamındaki Kent Kadınının Açmazı: Kariyer-Aile İkilemi”, Selçuk Üniversitesi Karaman İ.İ.B.F. Dergisi Yerel Ekonomiler Özel Sayısı, 144-150. İçin, N. (2012), “Çalışma Yaşamında Kadın İşgücünün Karşılaşabileceği Sorunlar: Yalova Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, Yalova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yalova. İnce, M. (2010), “Kadın İstihdamı ve Kadın İşgücüne Olan Talep Türkiye Örneği”, Doktora Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon. Karataş, A. (2006), “Türkiye’de Kadın İşgücünün Durumu: Denizli Tekstil Sektöründe Kadın İşgücü Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla. Kavak, Y. (1997), “Eğitim, İstihdam ve İşsizlik İlişkileri”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13: 21-26. Kızılgöl, Ö. (2012), “Kadınların İşgücüne Katılımının Belirleyicileri: Ekonometrik Bir Analiz”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 13 (1), 88-101. Kocacık, F. ve Gökkaya V. B. (2005), “Türkiye’de Çalışan Kadınlar ve Sorunları”, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt:6, Sayı:1, 195-219. Konietzka, D. ve Kreyenfeld, M. (2010), “TheGrowingEducationalDivide in Mothers’ Employment: An InvestigationBased On TheGerman Micro-Censuses 1976- 2004”, WorkEmployment&Society, Vol.24, No.2, 260-278. Korkmaz, M. ve Alacahan, N. (2013), “Türkiye’de Formel Piyasaya Yönelmede Kadın İşgücü Arzı ve GSYH Etkileri: Ampirik Bir Çalışma”, TurkishStudies- International PeriodicalForTheLanguages, LiteratureandHistory of TurkishorTurkic, Volume 8/7, 887-900. Lester, B. Y. (1996), “Part Time Employment of MarriedWomen in The U.S.A.”, AmericanJournal of EconomicsandSociology, Vol:55, Issue:1. Lordoğlu, K. ve Özkaplan, N. (2003), Çalışma İktisadı, DER Yayınları, İstanbul. Naqvi, Z. F. ve Shahnaz, L. (2002), “How Do WomenDecideToWorkIn Pakistan?”, The Pakistan Development Review, Pakistan Instutite of Development Economics, Vol.41, No:4, 495-513. Özer, M. ve Biçerli, K. (2004), “Türkiye’de Kadın İşgücünün Panel Veri Analizi”, Anadolu ÜniversitesiSosyal Bilimler Dergisi. Cilt:3, Sayı:1. 55-85. Öztürk, Ö. (2007), “İstihdam Konusunda Kobilerin Önemi ve Kobi Alanında Eğitim İstihdam İlişkisi Açısından Kamu İstihdam Kurumunun Rolü,” Uzmanlık Tezi, T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü, Ankara. Psacharopoulos, G. ve Tzannatos, Z. (1987), “EducationandFemaleLabor Force Participation”, PaperPresented at TheSixth World Congress of ComparativeEducation, Rio de Janeiro.1-40. Seitz, N. S. (1999), “LaborSupply, DivorceandRemarriage”, UWO Department of EconomicsWorkingPapers, Number: 9902, 1-31. Şahin, E. (2006), “Kadın Girişimcilik ve Konya İlinde Kadın Girişimcilik Profili Üzerine Bir Uygulama”, Selçuk Üniversitesi İ.İ.B.F. Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. Sayı :17, 287-309. Şahinli, M. A. ve Şahbaz, N. (2013), “Tarımda Kadın İstihdamı: Sosyal Güvenlik Kurumuna Kayıtlılık Durumu”, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 15(25), 85-103. Talaş, E. ve Çakmak, F. (2013), “Türkiye’de Kadınların İşgücüne Katılımlarının Kohort Analizi”, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Ekonometri ve İstatistik Dergisi, Sayı:18, 18-34. Tan, M. (1978), Kadın, Ekonomik Yaşamı ve Eğitim, Tısa Yayıncılık, Ankara. Tunç, M. (2007), “Kayıt Dışı İstihdamla Mücadelede Geliştirilen Stratejiler, Uygulanan Politikalar ve Gelişmiş Ülke Örnekleri”,Uzmanlık Tezi, T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü, Ankara. Üçler, G. ve Kızılkaya, O. (2014), “Kadın İstihdamının Boşanma Ve Doğurganlık Üzerine Etkileri: Türkiye Üzerine Bölgesel Panel Veri Analizi”, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl:2, Sayı:2/2, 28-43. www.tuik.gov.tr