Öz
Objective: In this study, it is aimed to identify psychopathology in children and adolescents who apply to health council. Material and Methods: Chart reviews of 0-18 aged 1112 children and adolescents who applied to health council of our Hospital between September 2011 and September 2012 were analysed retrospectively. Results: Of the 1112 cases evaluated, 32,2 % (358) were female and 67,8 % (754) were male. The mean age was 8,55±4,1. 68.6 % (763) of the cases were in the range of 618 years of age, 31.4 % (349) of the cases were in the range of 0-6 years of age. The most common application reasons were asking for special education reports (81,8 %), homecare-payment (7,1 %) and salary (5,2 %). The most common diagnoses were developmental delay (61,1 %) and pervasive developmental disorders (15 %) in the range of 06 years of age, and mental retardation (61,9 %), learning disorders (2,8 %) in the range of 6-18 years of age. Conclusion: Data obtained from these commissions would shed light over the approach to these cases in child psychiatry practice and also would contribute regulations for the disabled
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Devlet İstatistik Enstitüsü (DİE). Türkiye Özürlüler Araştırması 2002. Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Matbaası, 2004.
- Kahriman İ, Bayat M. Özürlü çocuğa sahip ebeveyn- lerin yaşadıkları güçlükler ve algıladıkları sosyal destek düzeyleri. Öz-Veri Dergisi 2008;5(1):53-8.
- WHO. Disability, prevention and rehabilitation. Technical Report Series, 668, WHO, Geneve, 1981:1
- Özbaran B, Köse S. Sağlık kurulu raporları; 6 yıllık Ege Üniversitesi deneyimi. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağ- lığı Dergisi 2011;18(1):67-72.
- Amerikan Psikiyatri Birliği. Psikiyatride hastalıkların tanımlanması ve sınıflandırılması elkitabı. Köroğlu E (Çeviri Editörü). 4üncü Baskı. Ankara: Hekimler Yayın Birliği, 2001.
- Savaşır I, Şahin N. Wechsler çocuklar için zeka ölçe- ği (WISC-R). Ankara Türk Psikologlar Derneği, 1995.
- Erol N, Sezgin N, Savaşır I. Ankara Gelişim Tarama Envanteri ile ilgili geçerlik çalışmaları. Türk Psikoloji Dergisi 1993;29(8):16-22.
- Yılmaz H, Kesiktaş N, Eren B, Köse R. İstanbul ilinde özürlülük oranı ve özürlülerin durumu. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi 1998;1(2):51-3.
- Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). Özürlülerin sorun ve beklentileri araştırması, 2010. Ankara: Türkiye
- İstatistik Kurumu Matbaası, 2011.
- Başgül S, Saltık S. Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi-Özürlü Çocuk Heyeti'nin 2010 yılı verileri.
- Göztepe Tıp Dergisi 2012;27(2):45-9.
- Çabalar M, Tatlıdede A, Yazar T, ve ark. Nörolojik hastalıkların özürlülük derecelerinin sağlık kurulunda değerlendirilmesi. Bakırköy Tıp Dergisi 2011;7(4):142
- Sayın İ, Erdur Ö, Topçu İ, ve ark. Sağlık kuruluna özürlülük tespiti ve diğer nedenlerle başvuran olgu- larda kulak burun boğaz patolojileri ve sıklıkları: göz- lemsel bir çalışma. KBB-Forum 2011;10(4):87-91.
Öz
Amaç: Bu çalışmada özürlü sağlık kuruluna başvuran çocuk ve ergen olgularda psikiyatrik tanı dağılımını saptamak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada Eylül 2011- Eylül 2012 tarihleri arasında Hastanemiz Sağlık Kurulu'na başvuran 018 yaş arası 1112 çocuk ve ergenin dosya verileri retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Olguların % 32,2’si (358) kız, % 67,8’i (754) erkekti. Yaş ortalaması 8,55±4,1 yıl olarak saptandı. Olguların % 68,6’sının (763) 6-18 yaş aralığında, % 31,4’ünün ise (349) 06 yaş aralığında olduğu belirlendi. En sık başvuru nedenleri özel eğitim raporu almak (% 81,8), evde bakım ücreti (% 7,1) ve maaş almak (% 5,2) olarak tespit edildi. Olgularda en sık saptanan psikiyatrik tanılar 0-6 yaş aralığında gelişimsel gerilikler (% 61,1) ve yaygın gelişimsel bozukluklar (% 15) iken, 6-18 yaş aralığında ise zeka gerilikleri (% 61,9) ve özel öğrenme güçlüğü (% 2,8) idi. Sonuç: Özürlü sağlık kuruluna başvuran çocuk ve ergenlerle ilgili verilerin belirlenmesi hem çocuk psikiyatri pratiğinde bu olgulara yaklaşıma ışık tutacaktır, hem de özürlülerle ilgili planlama yapılmasına katkı sağlayacaktır
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Devlet İstatistik Enstitüsü (DİE). Türkiye Özürlüler Araştırması 2002. Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Matbaası, 2004.
- Kahriman İ, Bayat M. Özürlü çocuğa sahip ebeveyn- lerin yaşadıkları güçlükler ve algıladıkları sosyal destek düzeyleri. Öz-Veri Dergisi 2008;5(1):53-8.
- WHO. Disability, prevention and rehabilitation. Technical Report Series, 668, WHO, Geneve, 1981:1
- Özbaran B, Köse S. Sağlık kurulu raporları; 6 yıllık Ege Üniversitesi deneyimi. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağ- lığı Dergisi 2011;18(1):67-72.
- Amerikan Psikiyatri Birliği. Psikiyatride hastalıkların tanımlanması ve sınıflandırılması elkitabı. Köroğlu E (Çeviri Editörü). 4üncü Baskı. Ankara: Hekimler Yayın Birliği, 2001.
- Savaşır I, Şahin N. Wechsler çocuklar için zeka ölçe- ği (WISC-R). Ankara Türk Psikologlar Derneği, 1995.
- Erol N, Sezgin N, Savaşır I. Ankara Gelişim Tarama Envanteri ile ilgili geçerlik çalışmaları. Türk Psikoloji Dergisi 1993;29(8):16-22.
- Yılmaz H, Kesiktaş N, Eren B, Köse R. İstanbul ilinde özürlülük oranı ve özürlülerin durumu. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi 1998;1(2):51-3.
- Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). Özürlülerin sorun ve beklentileri araştırması, 2010. Ankara: Türkiye
- İstatistik Kurumu Matbaası, 2011.
- Başgül S, Saltık S. Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi-Özürlü Çocuk Heyeti'nin 2010 yılı verileri.
- Göztepe Tıp Dergisi 2012;27(2):45-9.
- Çabalar M, Tatlıdede A, Yazar T, ve ark. Nörolojik hastalıkların özürlülük derecelerinin sağlık kurulunda değerlendirilmesi. Bakırköy Tıp Dergisi 2011;7(4):142
- Sayın İ, Erdur Ö, Topçu İ, ve ark. Sağlık kuruluna özürlülük tespiti ve diğer nedenlerle başvuran olgu- larda kulak burun boğaz patolojileri ve sıklıkları: göz- lemsel bir çalışma. KBB-Forum 2011;10(4):87-91.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler-Araştırma Yazıları |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 15 Sayı: 1 |
Kaynak Göster
