OBJECTIVE: In this study, we compare the eating habits of students studying in the Department of Nutrition and Dietetics at a state university in Turkey, with those of students from other departments.
MATERIAL AND METHODS: The study included 54 third-year students who were studying in the Department of Nutrition and Dietetics (Group 1) and 53 third-year students from other departments (Group 2) of the same university. An Eating Attitudes Test (EAT) was applied to all students included in the study on December 2017, and data was obtained on age, height and weight, from which Body Mass Index (BMI) was calculated. The data was analysed using SPSS version 21.0 software, and Chi-Square, Mann-Whitney U, Wilcoxon W and Mann-Whitney Rank Sum tests were used to evaluate the obtained data. A p- value of <0.005 was considered significant.
RESULTS: No significant difference was identified in the mean EAT score values of the two groups (p=0.498). A low mean score suggests the existence of no negative eating habits in either group, although in an evaluation of the cut-off value, eating disorders were identified in both groups. When the groups were compared in terms of weight and BMI, Group 1 was found to be closer to their ideal weight, with a significant difference was observed between the two groups (p=0.005).
CONCLUSIONS: Although our study sample was small, the findings suggest that negative eating habits increase both among students of the Department of Nutrition and Dietetics and also those of other departments.
AMAÇ: Bu çalışma Üniversitede Beslenme ve Diyetetik öğrenimini sürdüren öğrenciler ile bu alan dışında eğitim alan öğrencilerin yeme tutumlarını karşılaştırmak amacıyla planlanmıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM: 54 beslenme ve diyetetik 3. sınıf öğrencisi (Grup 1), 53 diğer bölümlerin 3. sınıfında eğitimine devam eden öğrenciye (Grup2) Aralık 2017 tarihinde Yeme Tutum Testi (EAT) uygulanmış, ayrıca yaş, boy, kilo sorgulanmış ve Body Mass Indeks (BMI) hesaplanmıştır. Veriler SPSS 21.0 versiyonunda girilmiştir. İstatistiksel olarak Chi-Square, Mann-Whitney U, Wilcoxon W, Mann-Whitney Rank Sum Testleri ile değerlendirilmiştir. Değerlendirmede p<0.005 anlamlı kabul edilmiştir.
BULGULAR: İki grubun ortalama EAT skorları değerlendirildiğinde anlamlı bir fark bulunmadı (p=0.498). Elde edilen ortalama puanların düşük olması her iki grubunda negatif yeme tutumu sergilemediğini düşündürmüştür. Ancak kesme puanı değerlendirmesinde her iki gruptada yeme bozukluğu görülmektedir. Gruplar arası kilo ve BMI karşılaştırmalarında Grup 1’in ideal kilolarına daha yakın oldukları tespit edilmiş ve anlamlı fark saptanmıştır (p=0.005).
SONUÇ: Yapılan çalışmanın örneklemi küçük olması ile birlikte hem beslenme ve diyetetik hemde diğer üniversite öğrencileri arasında negatif yeme tutumu davranışının arttığını ifade edebiliriz.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Makaleler-Araştırma Yazıları |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Ekim 2019 |
Kabul Tarihi | 2 Ocak 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 20 Sayı: 4 |