AN APPROACH TO VOCAL TRAINING IN CONTEXT OF THE RELATIONSHIP BETWEEN VOICE AND PERSONALITY

Yıl 2016, Cilt: 3 Sayı: 1, 41 - 52, 15.06.2016

Şebnem Ünal

Öz

In this article, the relationship between voice and personality has been studied, and it

was pointed out that understanding this relationship is one of the key points that the

teacher should pay attention to during voice education in order to find the student’s own

voice. Voice and Word have been assigned various meanings within cultural history;

especially, human voice has been subject to many mystical and philosophical texts. Voice

and personality was derived from the same Latin word. The word “persona” consists of

per: for, and sona: (sound) voice; therefore, it is a compound word. It also means “Mask”

and in many languages the word “personality” is derived from it. According to Carl Gustav

Jung, “persona” or “mask” is the attitude an individual has towards life. Throughout

childhood, the individual acts solely on his/her own desires, but as he/she grows old, the

individual learns how to play a certain role in order to get what he/she wants. If we apply

the same theory to voice, the individual who copies different role models is departed from

his/her natural voice by narrowing down the limits and possibilities of his/her own voice.

In vocal training, whether it is conducted verbally or musically, the trainer has to analyze

and resolve this relationship. By breaking the habits and conditionings of the trainee, he/

she should pave the way for finding the trainee’s own unique voice. Doing vocal exercises

helps overcome emotional obstacles, which results in improvement of the voice. Vocal

education should be a field of constant learning for both the trainee and the trainer. In the

“Results and Discussion” section of the article, pedagogical elements of voice education

in terms of voice-personality relationship are specified.

Anahtar Kelimeler

Voice, Personality

SES VE KİŞİLİK İLİŞKİSİ BAĞLAMINDA SES EĞİTİMİNE BİR YAKLAŞIM

Öz

Bu makalede ses ve kişilik arasındaki ilişki irdelenmiş ve bu ilişkinin anlaşılmasının

ses eğitiminde, öğrencinin kendi sesini bulma yolunda eğitmenin gözeteceği en önemli

ögelerden biri olduğunun altı çizilmiştir. Ses ve söz, kültür tarihi içinde çeşitli anlamlar

yüklenmiş, özellikle insan sesi mistik ve felsefi birçok metine konu olmuştur. Ses ve

kişilik, aynı sözcükten türemiştir. Latince “persona”, per: için, ile; sona: ses anlamlarını

taşıyan birleşik bir sözcüktür. “Maske” anlamına geldiği gibi, bugün birçok dilde kişilik

anlamına gelen (ing: personality) sözcük, bu sözcükten türemiştir. Carl Gustav Jung’a

göre “persona”, yani “maske”, bireyin takındığı tavırdır. Birey, çocukluğunda tamamen

isteklerine göre hareket eder ama büyüdükçe, istediği bir şeyi elde etmek için rol

yapmayı öğrenir. Aynı teori sese uygulandığında, kişinin büyüdükçe doğal sesinin olanak

ve sınırlarını daralttığı, aldığı rol modelleri taklit ettiği ve doğal sesinden uzaklaştığı

söylenebilir. Ses eğitimi, ister sözel, isterse müziksel alanlarda yapılsın, eğitimcinin bu

ilişkiyi çözümlemesi, öğrencisinin ses kullanımındaki o güne dek oluşturduğu kalıpları

ve koşullanmaları yıkarak, kendi sesini bulması yolunda çalışması gerekir. Duygusal

engelleri aşmak sesi iyileştirdiği gibi, ses çalışmaları yapmak da duygusal sorunları

aşmaya yardımcı olur. Ses eğitimi, eğitilenin olduğu kadar eğitimcinin de sürekli

öğrenmeye devam edeceği bir alan olmalıdır. Makalenin “sonuç ve öneriler” bölümünde

ses- kişilik ilişkisi bağlamında ses eğitimi sürecinde pedagojik ilkeler sıralanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Ses, Kişilik

Kaynakça

• Bennett, E.A. (2006). Jung Aslında Ne Dedi. (Çev.: Işıl Çobanlı), İstanbul: Say Yayınları. (Orijinal kitabın yayın yılı: 1966).
• Campbell, D. (2002). Mozart Etkisi. (Çev.: Feryal Çubukçu). İstanbul: Kuraldışı Yayınları. (Orijinal kitabın yayın yılı: 1997).
• Dağdelen, Y. (2011). Diksiyon. İstanbul: Pan Yayıncılık.
• Kabaağaç, S. & Alova, E. (1995). Latince-Türkçe Sözlük. İstanbul: Sosyal Yayınlar.
• Linklater, K. (2006). Freeing the Natural Voice. London: Nick Hern Books,
• Sachs, K. (1965). Kısa Dünya Musikisi Tarihi. (Çev.: İlhan Usmanbaş). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. (Orijinal kitabın yayın yılı: 1949).
• Taşer, S. (1980). Örneklerle Konuşma Eğitimi. İstanbul: Örgün Yayınları.