‘Çarkçı Ballet Undergraduate Students Performance Anxiety Scal’ Validity and Reliability Study

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 1, 57 - 78, 04.06.2020

Jaklin Çarkçı Çare Sertelin Mercan

https://doi.org/10.26650/CONS2020-0020

Öz

Performance anxiety is an important factor affecting the emotiona l and cognitive well-being, stage performance, self-perception, self-esteem and career development of performing artists. Anxiety, if it is not pathological, can be controlled by achieving some cognitive-behavioural techniques; thus, early awareness has a crucial importance. The aim of this study is to develop a tool to determine the performance anxiety levels and sources of undergraduate ballet students enrolled in conservatories. For this purpose, between 20172019, researchers studied 199 undergraduate students from 8 conservatories. An item pool was prepared after the interviews with ballet students, secondly the item pool presented expert opinions, due to expert evaluations necessary adjustments were arranged and exploratory and confirmatory factor analyses, external criterion validity and test-retest reliability analyses were performed. As a result of the analyses, a five- point Likert-type measurement tool consisting of 21 items and 4 sub-dimensions (namely technical self-confidence, adaptation capability, confrontation and resilience) was developed. The psychometric properties of the scale reveal that it is a valid and reliable tool that can be used to determine the level of performance anxiety and sources of anxiety in conservatory ballet students. The scale revealed high reliability, also excellent and acceptable goodness of fit indices. In addition, test-retest scores indicate high reliability. The external validity study of the scale reveals significant correlations with Liebowitz Social Anxiety Scale.

Anahtar Kelimeler

Ballet, Scale Development, Performance Anxiety

‘Çarkçı Bale Lisans Öğrencileri Performans Kaygısı Ölçeği’ Geçerlik Güvenirlik Çalışması

Öz

Performans kaygısı sahne sanatçılarının duygusal, bilişsel iyi oluşunu, sahne üzerindeki performansını dolayısıyla kendilik algısını, öz saygısını ve kariyer gelişimini etkileyen önemli bir unsurdur. Kaygı, patolojik bir hal almadığı sürece bilişsel davranışçı bazı tekniklerin öğrenilmesi ile kontrol altına alınabilmektedir, bunun için erken farkındalık önemlidir. Bu çalışmanın amacı konservatuvarda öğrenimine devam etmekte olan bale lisans öğrencilerinin performans kaygı düzeylerini ve bu kaygının kaynaklarını belirlemek üzere bir ölçme aracı geliştirmektir. Bu doğrultuda 2017-2019 yılları arasında 8 konservatuvarda 199 bale lisans öğrencisi ile çalışılmıştır. Bale öğrencileri ile yapılan görüşmeler sonrasında hazırlanan madde havuzu uzman görüşlerine sunulmuş, sonrasında gerekli düzenlemeler yapılarak açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri, dış ölçüt geçerliliği ve test-tekrar test güvenirlik analizleri yapılmıştır. Analizler sonucunda 21 madde 4 alt boyuttan (Teknik özgüven, Adaptasyon gücü, Yüzleşme, Dayanıklılık) oluşan 5’li Likert tipinde bir ölçme aracı geliştirilmiştir. Ölçeğin psikometrik özellikleri, konservatuvar bale öğrencilerinin performans kaygılarının düzeyini ve kaygının kaynaklarını belirlemede kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir araç olduğunu ortaya koymaktadır. Ölçek, yüksek güvenirlilik, madde uyumu açısından da mükemmel ve kabul edilebilir uyum değerleri ortaya koymuştur. Ayrıca test-tekrar test analizi sonuçları, ölçeğin kararlılığının da yüksek olduğunu göstermektedir. Ölçeğin dış geçerlilik çalışması için, katılımcılara uygulanan Liebowitz sosyal kaygı ölçeği ile anlamlı ilişkiler ortaya koyduğu saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Bale, Ölçek Geliştirme, Performans Kaygısı

Kaynakça

• Alptekin, A.G. (2012). Müzik performans anksiyetesi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(1), 137-148.
• Aral, N. ve Başar, F. (1998). Çocukların kaygı düzeylerinin yaş, cinsiyet, sosyo ekonomik düzey ve ailenin parçalanma durumuna göre incelenmesi, Eğitim ve Bilim Dergisi,22(110), 7- 11.
• Arthur Jr, W. ve Graziano, W. G. (1996). The five‐factor model, conscientiousness, and driving accident involvement. Journal of Personality, 64(3), 593-618. https://doi.org/10.1111/j.1467-6494.1996.tb00523.x
• Berry, D. S., Hansen, J. S. (2000). Personality nonverbal behavior, and interaction quality in female dyads. Personality and Social Psychology Bulletin, 26(3), 278-292. https://doi.org/10.1177/01461672.0026.5002
• Burger, J.M. (2006). Kişilik. (Erguvan Sarıoğlu Çev.) İstanbul: Kaknüs Yayınları. Costa, P. T. ve McCrae, R. R. (1992). Normal personality inventories in clinical assessment: General requirements and the potential for using the NEO Personality Inventory: Reply. Psychological Assessment, 4(1), 20–22. https://doi.org/10.1037/1040-3590.4.1.20
• Côté, S., ve Moskowitz, D. S. (1998). On the dynamic covariation between interpersonal behavior and affect: prediction from neuroticism, extraversion, and agreeableness. Journal of personality and social psychology, 75(4), 1032-1046. https://doi.org/10.1037/0022-3514.75.4.1032
• Cüceloğlu, D. (1997). İnsan ve Davranışı. İstanbul: Remzi Kitabevi
• Çırakoğlu, C. Ç. (2013). Sahnedeki düşman: müzisyenlerde performans kaygısı üzerine bir gözden geçirme. Türk Psikoloji Yazıları, 16(32), 95-104.
• Çırakoğlu, O. Ç., ve Şentürk, G. C. (2013). Development of a performance anxiety scale for music students. Medical Problems of Performing Artists, 28(4), 199-206. https://doi.org/10.21091/mppa.2013.4040.
• Dayanıklılık (t.y.). (Resiliency) American Psychological Association Dictionary içinde. Erişim adresi (17 Haziran 2020): https://dictionary.apa.org/resilience Erkuş, A. (1994). Psikoloji Terimleri Sözlüğü. Doruk Yayınları, Ankara.
• Eley, T.C. (2001). Contributions of behavioral genetics research: Quantifying genetic, shared environmental and nonshared environmental influences. M.W. Vasey ve M.R. Dadds (Ed.), The developmental psychopathology of anxiety (pp. 45-59). New York: Oxford University Press. doi: 10.1093/med:psych/9780195123630.003.0001
• Heimberg, R. G., Horner, K. J., Juster, H. R., Safren, S. A., Brown, E. J., Scheier, F. R., ve Liebowitz, M. R. (1999). Psychometric properties of the Liebowitz social anxiety scale. Psychological Medicine, 29, 199–212 https://doi. org/10.1017/S0033291798007879
• Jensen‐Campbell, L. A. ve Graziano, W. G. (2001). Agreeableness as a moderator of interpersonal conflict. Journal of personality, 69(2), 323-362. https://doi.org/10.1111/1467-6494.00148
• Kabakçı, C. (2016). Sahne performansı kaygısında farkındalık ve mücadele. Sahne ve Müzik Araştırma e-Dergisi, 3, 86-96.
• Kafadar, A. (2009). Piyanistler örneğinde müzisyenlere özgü performans anksiyetesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, İzmir.
• Kearney, C.A. (2005). Social Anxiety and Social Phobia In Youth. New York: Springer
• Kenny, T. A., Davis, P. ve Oates, J. (2004). Music performance anxiety and occupational stress among opera chorus artist anxiety and their relationship with state and trait anxiety and perfectionism. Journal of Anxiety Disorders, 18(6), 757-777. https://doi.org/10.1016/j.janxdis.2003.09.004
• Kurtoğlu, S. (2017). İlkokul ve ortaokul öğretmenlerinin denetim kaygı düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.
• McCormick, J. ve McPherson, G. (2003). The role of self-efficacy in a musical performance examination: an exploratory structural equation analysis. Psychology of Music, 31(1), 37-51. https://doi. org/10.1177/0305735603031001322
• McCormick, J. ve McPherson, G. (2006). Self-Efficacy and Music Performance, Psychology of Music, 34(3), 322336. https://doi.org/10.1177/0305735606064841
• Ritchie, L. ve Williamon, A (2011). Measuring distinct types of musical self-efficacy. Psychology of Music, 39(3), 328-344. https://doi.org/10.1177/0305735610374895
• Ritchie, L. ve Williamon, A. (2012). Self-efficacy as a predictor of musical performance quality. Psychology of Aesthetics, Creativity and the Arts, 6(4), 334-340. https://doi.org/10.1037/a0029619
• Soykan, Ç., Özgüven, H. D., ve Gençöz, T. (2003). Liebowitz social anxiety scale: the Turkish version. Psychological Reports, 93(3), 1059-1069. https://doi.org/10.2466/pr0.2003.93.3f.1059
• Teztel, G. ve Aşkın, C. (2007). Sahne heyecanının Türk müzisyenler arasındaki yaygınlığı ve çözüm yöntemleri. İTÜ Dergisi/b, 4(2).
• Tokinan, Ö.B. (2013). Kenny müzik performans kaygısı envanterini Türkçe’ye uyarlama çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KAEFAD), Cilt 14, Sayı 1, s. 53-65.