Within the realm of opera literature, two notable works draw inspiration from the Epic of Gilgamesh: "Gilgamesh," composed by Nevit Kodallı with a libretto by Orhan Asena, and another piece with the same title composed by Ahmed Adnan Saygun, who also wrote the libretto. While the overarching theme of Gilgamesh’s quest revolves around immortality, Kodallı approaches it as a means, emphasizing the protagonist’s profound desire for freedom. Gilgamesh’s journey, portrayed by Kodallı, unfolds as a transformation into a wise man with an unending passion for freedom. In Saygun’s rendition, the narrative of maturity is woven through the lens of Sufism. Death in this context is not an endpoint but a commencement, adding depth to the story. This paper delves into how composers and librettists interpret and reshape the epic, exploring the divergence and derivation from the original material. The analysis considers various aspects, including storyline, characters, time, place, and theme, shedding light on the intertextual affiliations that aid in understanding these new compositions. The paper emphasizes the evolution of themes and changes in forms as the central focus. As these shifts are examined, the evaluation encompasses subcategories such as storyline, characters, time, place, and theme. The exploration of intertextual connections draws parallels between dramaturgical analyses of opera pieces, offering valuable insights for staging opera productions.
Opera literatürümüzde Gilgameş destanından esinlenerek bestelenmiş, iki eser vardır. Birincisi müziği Nevit Kodallı’ya, librettosu Orhan Asena’ya ait olan Gilgameş, diğeri müziği ve librettosu Ahmed Adnan Saygun’a ait olan Gilgameş operasıdır. Gilgameş destanının teması ölümsüzlükken, Kodallı’nın eserinde ölümsüzlük bir araç olarak ele alınmıştır. Gilgameş’i Gilgameş yapan perde sonuna dek tükenmeyen özgürlük tutkusudur. Destan boyunca olayların akışı içinde kahramanın olgunlaşması, bir anlamda bilgisizlikten bilgiye geçiş sürecidir. Saygun’un eserinde, Gilgameş’in bilgisizlikten bilgiye geçişi tasavvuf yoluyla ele alınır. Gilgameş’te ölüm vardır, ama bu ölüm, bir son değil bir başlangıçtır. Destanın librettoya uyarlamasında asıl metinle kurulan paralellikler-uzaklaşılan noktalar ve destanın bestecilerin bakış açısına göre nasıl yapılandığı çözümlemenin odak noktasıdır. Besteci ve libretto yazarı biçimsel ve içeriksel değişimle konuyu yeni bir bağlamda ele alırken, yeni metinler, metinlerarası bir bakış açısı benimsenerek kavranabilir. Çalışmada yeni tema ve biçim dönüşümünün irdelenmesi amaçlanmaktadır. Bu biçim dönüşümü incelenirken eserler “Olay Çizgisi/Kişiler/Zaman/Mekân/Tema” başlıkları altında değerlendirilmiştir. Metinlerarası ilişkilendirme, bir operanın dramaturjik çözümlemesiyle paralellikler gösterdiğinden, bu çalışma eserlerin sahnelenme aşamasında benzer çözümlemeleri desteklemesi açısından önem taşımaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Müzik (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 11 Aralık 2023 |
Gönderilme Tarihi | 25 Haziran 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 10 Sayı: 2 |