Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Form Features of Necati Giray’s “Ağıt”Trio for Three Violins

Yıl 2025, Cilt: 12 Sayı: 1, 29 - 37, 30.06.2025
https://doi.org/10.26650/CONS2025-1614471

Öz

“Ağıt”, which means mourning poetry in Arabic, is written in classical literature mostly due to the death of important f igures. “Ağıt”, also known as “Mersiye” in Divan literature, is known as a folk song usually sung after a tragic event. This genre also appears in the creativity of composers in the history of music. Examples of the genre can be found in the creativity of European composers Claudio Monteverdi, Henry Purcell, George Frideric Handel and Tommaso Giordani. The tradition of “Ağıt” in the East dates back to very old times and is included in the works of composers. Turkish composers Muammer Sun’s “Ağıt” for piano (1954), Ekrem Zeki Ün’s “Ağıt for Death” for choir, strings and percussion (1971), Necdet Levent’s “Ağıt” for piano (1979), Necati Giray’s “Ağıt” for string instruments (1981), Azerbaijani composer Rehile Hasanova’s “Mersiye” (“Ağıt”, 1993) for string instruments, wind instruments, vocal quartets and piano are all good examples. Forgotten beliefs and mourning ceremonies in history live on in compositions in the “Lament” genre. The main subject of the study, Turkish composer Necati Giray’s “Lament”, is important in this sense and draws attention in terms of both composition and formal features. Various combinations of the work have been made by the composer, and the aim of this research is to analyze the form characteristics of the “Lament” trio for three violins. The research is a descriptive study. As a result of the research, it was concluded that the work is a singlepart mixed form and has five stages. It has been determined that each stage contains a special title and is generally divided into two opposite parts: “Slow” – “Fast”

Etik Beyan

There is no Ethics Statement.

Destekleyen Kurum

Kastamonu University

Teşekkür

Thanks.

Kaynakça

  • Apel, W. (1969). Harvard Dictionary of Music. Belknap Press. google scholar
  • Ələsgərli K. (2005). Rəhilə Həsənovanın müəllif üslubunun bəzi xüsusiyyətləri. Musiqi Dünyası, 3- 4(25), 158-160. google scholar
  • Hüseynova Hasanova L., & Koş, B. (2024). Besteci ve Viyolonselist Necati Giray’ın Yaratıcı Portresi, Gazi Kitabevi. google scholar
  • Hüseynova-Həsənova, L. (2009). Azərbaycan Bəstəkarlarının Skripka Əsərləri (1970–90-cı İllər Kontekstində). Təknur Nəşriyyatı. google scholar
  • Nattiez, J. J. (1990). Music and Discourse: Toward a Semiology of Music. Princeton University Press. google scholar
  • Tahtaişleyen, N. (2017). Ağıtların edeb özellikleri üzerine bir literatür ve veri analizi, MSGSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 1(16), 222–239. google scholar
  • Whittall, A. (2015). Period. The Oxford Companion to Music Oxford University Press. google scholar

Necati Giray’ın Üç Keman İçin “Ağıt” Triosunun Form Özellikleri

Yıl 2025, Cilt: 12 Sayı: 1, 29 - 37, 30.06.2025
https://doi.org/10.26650/CONS2025-1614471

Öz

Arapçada matem şiiri anlamına gelen “Ağıt”, klasik edebiyatta çoğunlukla önemli şahsiyetlerin hayatını kaybetmesin den dolayı yazılmaktadır. Divan edebiyatındaki adı “Mersiye” olan “Ağıt”, genellikle acıklı bir olayın ardından söylenen bir halk türküsü olarak bilinmektedir. Bu tür, müzik tarihinde bestecilerin yaratıcılıklarında da karşımıza çıkmaktadır. Türün örneklerine Avrupa bestecilerden Claudio Monteverdi, Henry Purcell, George Frideric Handel ve Tommaso Giordani’nin yaratıcılıklarında rastlamak mümkündür. Doğu’da “Ağıt” geleneği çok eskilere dayanmakta ve besteci eserlerinde yer almaktadır. Türk bestecilerden Muammer Sun’un piyano için “Ağıt” (1954), Ekrem Zeki Ün’ün koro, yaylılar ve vurmalı çalgılar için “Ölüm için Ağıt” (1971), Necdet Levent’in piyano için “Ağıt” (1979), Necati Giray’ın yaylı sazlar için “Ağıt” (1981), Azerbaycanlı besteci Rehile Hasanova’nın yaylı çalgılar, üflemeli çalgılar, vokal dörtlüleri ve piyano için “Mersiye” (“Ağıt”, 1993) adlı eserleri birer güzel örneklerdir.

Tarihteki unutulmuş inançlar, yas törenleri “Ağıt” türündeki kompozisyonlarda yaşamaktadır. Çalışmanın ana konusunu oluşturan Türk besteci Necati Giray’ın “Ağıt” adlı eseri bu anlamda önem taşımakta olup hem kompozisyon hem de form özellikleri yönünden dikkat çekmektedir. Besteci tarafından eserin çeşitli kombinasyonları yapılmış olup, bu araştırmadaki amaç üç keman için “Ağıt” triosunun form özelliklerini analiz etmektir. Araştırma, betimsel bir çalışma olmaktadır. Yapılan araştırma sonucunda eserin tek bölümlü karma bir form ve beş aşamalı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Her aşamanın özel bir başlık içerdiği ve genellikle birbirine zıt “Ağır” – “Hızlı” olmak üzere iki kısma ayrıldığı saptanmıştır.

Etik Beyan

Etik Beyan bulunmamaktadır.

Destekleyen Kurum

Kastamonu Üniversitesi

Teşekkür

Teşekkürler.

Kaynakça

  • Apel, W. (1969). Harvard Dictionary of Music. Belknap Press. google scholar
  • Ələsgərli K. (2005). Rəhilə Həsənovanın müəllif üslubunun bəzi xüsusiyyətləri. Musiqi Dünyası, 3- 4(25), 158-160. google scholar
  • Hüseynova Hasanova L., & Koş, B. (2024). Besteci ve Viyolonselist Necati Giray’ın Yaratıcı Portresi, Gazi Kitabevi. google scholar
  • Hüseynova-Həsənova, L. (2009). Azərbaycan Bəstəkarlarının Skripka Əsərləri (1970–90-cı İllər Kontekstində). Təknur Nəşriyyatı. google scholar
  • Nattiez, J. J. (1990). Music and Discourse: Toward a Semiology of Music. Princeton University Press. google scholar
  • Tahtaişleyen, N. (2017). Ağıtların edeb özellikleri üzerine bir literatür ve veri analizi, MSGSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 1(16), 222–239. google scholar
  • Whittall, A. (2015). Period. The Oxford Companion to Music Oxford University Press. google scholar
Toplam 7 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Müzik (Diğer)
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Lale Hüseynova Hasanova 0000-0003-0980-3179

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2025
Gönderilme Tarihi 6 Ocak 2025
Kabul Tarihi 22 Mart 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Cilt: 12 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Hüseynova Hasanova, L. (2025). Necati Giray’ın Üç Keman İçin “Ağıt” Triosunun Form Özellikleri. Konservatoryum, 12(1), 29-37. https://doi.org/10.26650/CONS2025-1614471