Sa’dî-i Şîrâzî, İran edebiyatının köşe taşlarından biridir. Manzum ve mensur çeşitli eserler kaleme almış olan Sa’dî, asıl şöhretini Gülistân ve Bostân adlı eserleriyle kazanmıştır. Sa’dî-i Şîrâzî, bu eserleri aracılığıyla halka ibret verme, insanları aydınlatma amacını gütmüştür. Gülistân’da siyasetten ahlâka, aşktan kanaate, tasavvuf öğretisinden fazilete değin birbirinden farklı onlarca meseleyi söz konusu etmiştir. Sa’dî bu meseleleri ele alırken mensur küçük hikâye kesitleri formunu kullanmıştır. Hikâyelerden alınması gereken ibretleri ise genellikle nazım biçiminde vermiştir. Küçük hikâyelerden oluşan ve didaktik bir mahiyet taşıyan Gülistân’da hikemî bir üslup kullanmıştır ve naklettiği hikâyelerden okurun bir ders çıkarmasını istemiştir. Sa’dî’nin Gülistân adlı eserinde metinlerarasılık var mıdır? Bu sorunun cevabı müspet ise Sa’di hangi metinlerarasılık yöntemlerine başvurmuştur? Bu çalışmada, bu soruların yanıtları aranmıştır. Bu çerçevede Gülistân’da metinlerarasılığın yer aldığı hikâyeler incelenmiştir. Sa’di, Gülistân’ı kaleme alırken yazılı ve sözlü birçok metinden yararlanmıştır. Hikâyelerini kurgularken önceden duyarak ya da okuyarak özümsediği metinleri göz önünde bulundurmuştur. Hikâyelerin konusuyla ilişkili olan metinleri kısmen ya da tamamen alıntılamıştır. Ayetler, hadisler, vecizeler, atasözleri, kıssalar, nükteler ve şiirler Sa’dî’nin sıklıkla başvurduğu metinlerin başında gelmiştir. Yazar, bu yolla çeşitli hikâyelerden istifade ederek vermek istediği mesajları somutlaştırmış ve derinleştirmiştir. Bu ise metinlerarasılık tekniğinin amacıyla örtüşmektedir. Çünkü metinlerarasılık kavramında metinlerin birbiriyle sıkı bir ilişki içinde olduğu vurgulanmaktadır. Bu çalışmada, Sa’dî-i Şirâzî’nin bahsi geçen eseri metinlerarasılık kavramı ekseninde incelenmiştir.
Sa’di Shirazi is one of the cornerstones of Iranian literature. Sa’di, who wrote dozens of works in verse and prose, gained his real fame with his works named Golistan and Bostan. Sa’di Shirazi aimed to give lessons to the public and enlighten people through these works. In Golistan, he discussed dozens of different issues, from politics to morality, from love to contentment, from the teachings of Sufism to virtue. While dealing with these issues, Sa’dî used the form of prose short story segments. He generally gave the lessons to be taken from the stories in verse form. In Golistan, which consists of short stories and has a didactic nature, he used a hikemi style and wanted the reader to draw a lesson from the stories he narrated. Is there intertextuality in Sa’dî’s work called Golistan? If the answer to this question is positive, what intertextuality methods did Sa’di use? In this study, answers to these questions were sought. In this context, the stories containing intertextuality in Golistan were examined. Sa’di benefited from many texts, both written and oral, while writing Golistan. While constructing his stories, he took into consideration the texts he had heard or read before. He quoted, in whole or in part, texts related to the subject of the stories. Verses, hadiths, aphorisms, proverbs, parables, jokes and poems were among the texts that Sa’di frequently used. In this way, the author concretized and deepened the messages he wanted to give through the stories. This coincides with the purpose of the intertextuality technique. Because in the concept of intertextuality, it is emphasized that texts are in a close relationship with each other. In this study, the mentioned work of Sa’di Shirâzî was examined on the axis of the concept of intertextuality.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Türk İslam Edebiyatı |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Şubat 2024 |
Gönderilme Tarihi | 18 Ocak 2024 |
Kabul Tarihi | 17 Şubat 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |