Use of Slang Proverbs and Idioms in Turkish Teaching

Yıl 2022, Sayı: 7, 467 - 494, 30.04.2022

Selim Emiroğlu Servet Özbayrak Zeynep Sarıgül

https://doi.org/10.51531/korkutataturkiyat.1069508

Öz

Slang, which is a special way of communication, is an important reflection of culture and perception. It is possible to consider slang as a part of vocabulary instead of a separate language. Whereas slang has different denominations such as informal speech, rude speech, colloquial speech, insulting speech, vulgar speech, and street language, since the structural dynamics of speech, flow of conversation have a different tone among people who are close to each other, slang occupies an important place in everyday life. (On the other hand,) Slang does not take place in education. However, using appropriate slang expressions in education will allow students to recognize the culture and perception of the language. Students who know slang words that are commonly used and suitable for their level will have the opportunity to look at the intricacies and richness of Turkish from a different perspective. In this sense, slang should not be seen as a prohibition. Turkish slang should be taught to students via appropriate examples. Proverbs and idioms stand out at this point. In the study, slang proverbs and idioms were detected in Turkish through document analysis. Those of which to be taught were presented in the forms of activity in the light of various methods and techniques of educational sciences. These activities can be used in teaching Turkish both as a foreign language and as a mother tongue.

Anahtar Kelimeler

Proverb, idiom, slang, Turkish education and teaching, teaching Turkish as a foreign language.

Argo Atasözü ve Deyimlerin Türkçe Öğretiminde Kullanımı

Öz

Özel bir anlaşma yolu olan argo, kültürün ve algının önemli bir yansımasıdır. Argoyu ayrı bir dil olarak değil, dilin söz varlığının parçalarından biri olarak görmek mümkündür. Argonun teklifsiz konuşma, kaba konuşma, halk dili, senli benli konuşma, avam lisanı, hakaret yollu konuşma, amiyane konuşma, sokak dili gibi farklı adlandırmaları olsa da samimi insanlar arasındaki konuşmanın yapısı, seyri başka olduğundan argo günlük yaşamımızda oldukça geniş bir yer kaplar. Eğitim öğretimde ise argoya yer verilmez. Ancak eğitimde uygun argo ifadelerin kullanılması; öğrencilerin, dilin kültür ve algısını fark etmelerini sağlayacaktır. Düzeylerine uygun ve kullanımı yaygın olan argo sözcükleri bilen öğrenciler, Türkçenin incelikleri ve zenginliklerine farklı bir pencereden bakma olanağına kavuşacaklardır. Bu anlamda argo bir yasak olarak görülmemelidir. Türk argosu, uygun örneklerle, öğrencilere öğretilmelidir. Atasözleri ile deyimler bu noktada öne çıkmaktadır. Çalışmada doküman incelemesi yöntemiyle Türkçede argo anlam taşıyan atasözü ve deyimler tespit edilmiş; bunların içinde öğretimi yapılacak olanlar, eğitim bilimlerinin çeşitli yöntem ve teknikleri ışığında birer etkinlik biçiminde sunulmuştur. Bu etkinlikler, Türkçenin hem ana dili hem de yabancı dil olarak öğretiminde kullanılabilir.

Anahtar Kelimeler

Atasözü, deyim, argo, Türkçenin eğitimi öğretimi, Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi.

Kaynakça

• Aksan, D. (1998). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara: TDK Yayınları.
• Aksoy, Ö. A. (1981). Atasözleri Sözlüğü. Ankara: TDK Yayınları.
• Aksoy, Ö. A. (1993). Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü. İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
• Aksoy, Ö. A. (1993). Deyimler Sözlüğü. İstanbul: İnkılap Yayınları.
• Aksoy, Ö. A. (2004). Bölge Ağızlarında Atasözleri ve Deyimler I-II. Ankara: TDK Yayınları.
• Aktaş, Ş. T. (2004). Seçme Atasözleri ve Eleştirmeli Açıklamaları. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Aktunç, H. (1998). Türkçenin Büyük Argo Sözlüğü. İstanbul: YKB Yayınları.
• Akyalçın, N. (2012). Türkçemizin Anlamsal Zenginlikleri Deyimlerimiz. Ankara: Eğiten Kitap.
• Akyalçın, N. (2012). Türkçemizin İncileri Atasözlerimiz: Tanıklı Sözlük. Ankara: Eğiten Kitap.
• Altun, M. (2004). Türk Atasözleri Üzerine Semantik Bir İnceleme. Akademik Araştırmalar Dergisi (Journal of Academic Studies), 6(21), 79-91.
• Aydın, Y. (2016). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen Öğrencilerin Argoya İlişkin Görüşleri. Uluslararası Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi, 5(11), 10-18.
• Aydın, Y. (2016). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Argonun Yeri Üzerine Bir Tartışma. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 308-326.
• Burke, D. (1998). Without Slang and İdioms, Students Are “in The Dark!”. ESL Magazine, 1(5), 20-23.
• Çiçek, A. ve Yağbasan, M. (2019). Küfür ve Argonun Gündelik İletişimdeki Yeri (Üniversite Öğrencileri Özelinde Bir Alan Araştırması). Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (32), 13-37.
• Çifçi, M. (2006). Argonun Niteliği ve Argoya Bakış Açımız. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 6(2), 297-301.
• Çotuksöken, Y. (2009). Dilce Türkçe Üzerine Değinmeler. İstanbul: Toroslu Kitaplığı.
• Devellioğlu, F. (1980). Türk Argosu: İnceleme ve Sözlük. Ankara: Aydın Kitabevi.
• Devellioğlu, F. (1990). Türk Argosu: İnceleme ve Sözlük. Ankara: Aydın Kitabevi.
• Dinçay, T. (2012). Why Not Teach Slang in The Classroom?. Dil Dergisi, (155), 24-34.
• Ersoylu, H. (2004). Türk Argosu Üzerinde İncelemeler. İstanbul: L&M Yayıncılık.
• García, E. B. (2017). Slang Knowledge Among Non-Native Students of English and Spanish.
• Güneş, İ. T. (2016). Ağır Roman’da Argo Kullanımı ve Eserin Söz Varlığına Katkıları. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (55), 305-317.
• İzbudak, V. (1936). Atalar Sözü. İstanbul: Devlet Basımevi.
• Kumsar, İ. A. (2021). Türk Edebiyatında Argonun Serüveni ve Bir Argo Tartışması. Kültür Araştırmaları Dergisi, (8), 247-264.
• MEB (2019). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı (1-8. Sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
• Özkan, N. (2002). Gizli Dil Olarak Argonun Fonksiyonu Üzerine. Argo (ed. Emine Gürsoy Naskali ve Gülden Sağol Yüksekkaya). İstanbul: Ka Kitap, 31-41.
• Püsküllüoğlu, A. (2004). Türkçenin Argo Sözlüğü. Ankara: Arkadaş Yayıncılık.
• Saraçbaşı, M. E. ve Minnetoğlu, İ. (1978). Örnekli ve Açıklamalı Türk Atasözleri Sözlüğü. İstanbul: Minnetoğlu Yayınları.
• Sevim, O. ve Söylemez, Y. (2018). Okuma Eğitimi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Şahin, S. (2016). Türk Kültüründe Hırsız Argosu. TÜRÜK Uluslararası Dil Edebiyat ve Halk Bilimi Araştırmaları Dergisi, 1(8), 208-218.
• Terzioğlu, Ö. (2006). Anonim Bir Halk Edebiyatı Ürünü Olarak Argo. Millî Folklor, 18(71), 102-104.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldız, C.–vd. (2010). Yeni Öğretim Programına Göre Kuramdan Uygulamaya Türkçe Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Yıldız, H. (2010). Sözlü Kültür Malzemesi Olarak Türkçede Askerlik Jargonu. Millî Folklor, 22(88), 112-125.
• Yüksekkaya, S. G. (2002). Ön söz. Argo (ed. Emine Gürsoy Naskali ve Gülden Sağol Yüksekkaya). İstanbul: Ka Kitap, 15.