Examination of the Coherence and Consistency States in Oral and Written Narratives of Secondary School Students in Terms of Various Variables

Yıl 2022, Sayı: 8, 989 - 1025, 30.08.2022

Ayşegül Aykanat Uysal Safa Çelebi

https://doi.org/10.51531/korkutataturkiyat.1130280

Öz

In this study, it is aimed to examine the coherence and consistency of written and oral texts created by secondary school 8th grade students in terms of various variables. The research was carried out with 100 students studying in the 8th grade. The research group was determined by using convenient sampling method. A descriptive research model was used in the study. Quantitative data of the study were obtained by examining the oral and written texts created by the students with the “Level of Using Cohesion Tools”, “The Coherence Evaluation Scale of Narrative Narration” and a personal information form. During the application process, the students were given oral and written expression topics prepared in line with expert opinions. Written texts were obtained from student papers and oral texts were obtained by translating the students’ audio recordings by the researcher. In addition, the data obtained from the students using the personal information form were scaled in excel format. These data and the data obtained from the written and oral narrative texts created by the students were analyzed through the SPSS 22.0 statistics program, and the students’ use of cohesion tools and text consistency according to various variables were examined according to different variables. As a result of the research, it was seen that the students used a lower level of coherence tool in their oral texts than in their written texts, and their text consistency scores were lower in their oral texts than in their written texts. Significant differences were determined according to some variables in using cohesion tools and creating consistency in students’ oral and written texts.

Anahtar Kelimeler

Written expression, verbal lecture, narrative text, cohesion, coherence.

Ortaokul Öğrencilerinin Sözlü ve Yazılı Anlatımlarındaki Bağdaşıklık ve Tutarlılık Durumlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi

Öz

Bu çalışmada ortaokul 8. sınıf öğrencilerinin oluşturdukları yazılı ve sözlü metinlerdeki bağdaşıklık ve tutarlılık durumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma 8. sınıfta öğrenim gören 100 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma grubu uygun örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Çalışmada betimsel araştırma modeli kullanılmıştır. Araştırmanın nicel verileri, öğrencilerin oluşturdukları sözlü ve yazılı metinlerin “Bağdaşıklık Araçlarını Kullanma Düzeyi Ölçeği”, “Öyküleyici Anlatım Tutarlılık Değerlendirme Ölçeği” ile incelenmesi ve kişisel bilgi formu ile elde edilmiştir. Uygulama sürecinde öğrencilere uzman görüşleri doğrultusunda hazırlanan sözlü ve yazılı anlatım konuları verilmiştir. Yazılı metinler öğrenci kâğıtlarından sözlü metinler ise öğrencilerin ses kayıtlarının araştırmacı tarafından yazıya geçirilmesiyle elde edilmiştir. Ayrıca kişisel bilgi formu kullanılarak öğrencilerden elde edilen veriler, excel formatında ölçeklendirilmiştir. Bu veriler ile öğrencilerin oluşturdukları yazılı ve sözlü öyküleyici metinlerinden elde edilen veriler SPSS 22.0 istatistik programı aracılığı ile analiz edilmiş, öğrencilerin çeşitli değişkenlere göre bağdaşıklık araçlarını kullanma ve metin tutarlılığı oluşturma durumları farklı değişkenlere göre incelenmiştir. Araştırma sonucunda öğrencilerin sözlü metinlerinde yazılı metinlerine oranla daha düşük düzeyde bağdaşıklık aracı kullandıkları, metin tutarlılık puanlarının da sözlü metinlerinde yazılı metinlerine oranla daha düşük düzeyde olduğu görülmüştür. Öğrencilerin sözlü ve yazılı metinlerinde bağdaşıklık araçlarını kullanmada ve tutarlılık oluşturmada bazı değişkenlere göre anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yazılı anlatım, sözlü anlatım, öyküleyici metin, bağdaşıklık, tutarlılık.

Kaynakça

• Avcıoğlu, H. (2000). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Okuma Becerilerinin Değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim, 25(115), 10-17.
• Bayburtlu, Y. S. (2019). Ortaokul 6 ve 7. Sınıf Öğrencilerinin Hazırlıksız Konuşmalarında Bağdaşıklık ve Tutarlılık. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç, Ç. E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2018). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Can, R. (2012). Ortaöğretim Öğrencilerinin Yazılı Anlatımlarında Paragraf Düzeyinde Bağdaşıklık ve Tutarlılık. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Coşkun, E. (2005). İlköğretim Öğrencilerinin Öyküleyici Anlatımlarında Bağdaşıklık, Tutarlılık ve Metin Elementleri. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Coşkun, E. (2011). Türk ve Göçmen Öğrencilerin Yazılı Anlatımlarında Metin Bağdaşıklığı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(2), 881-899.
• Çoban, A. (2012). İlköğretim 7. sınıf Öğrencilerinin Oluşturdukları Öyküleyici Metinlerin Bağdaşıklık ve Tutarlılık Ölçütlerine Göre Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Kayseri: Erciyes Üniversitesi.
• Çoban, A. ve Karadüz, A. (2016). Türkçe Öğretmen Adaylarının Metinlerinde Tutarlılık. Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Dergisi, 1(1), 131- 141.
• Çelebi, S. ve Gökçe, B. (2015). Türkçe Öğretmeni Adaylarının İkna Edici Hazırlıklı Konuşmalarında Bağdaşıklık ve Tutarlılık. International Journal of Language Academy, 3(4), 190-203.
• Çetin. M. (2015). Çocukların Sözel Metinlerinde Tutarlılık, Bağdaşıklık ve Tümce Özelliklerinin İncelenmes. Yüksek Lisans Tezi. Antalya: Akdeniz Üniversitesi.
• Çiftçi, Ö. ve Temizyürek, F. (2008). İlköğretim 5. sınıf Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama Becerilerinin Ölçülmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9).
• Çintaş Yıldız, D. (2015). 8. sınıf Öğrencilerinin Sözlü Anlatımlarında Bağdaşıklık Kullanımları. International Journal of Human Sciences, 12(2), 163- 186.
• Deniz, K. (2000). Yazılı Anlatım Becerileri Yönünden Köy ve Kent Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Durumu. Yüksek Lisans Tezi. Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi.
• Doğan, Y. (2009). Konuşma Becerisinin Geliştirilmesine Yönelik Etkinlik Önerileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 185-204
• Güven Ercan, A. N. (2019). Üniversitelerin Dil Öğretim Merkezlerinde Türkçe Öğrenen Yabancıların Yazılı Anlatımlarının Bağdaşıklık ve Tutarlılık Düzeylerinin İncelenmesi. Doktora Tezi. Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi.
• Halliday, M.A.K. and Hasan, R. (1976). Cohesion in English. London: Longman
• İşeri, K. (2018). Sözden Yazıya Dile Gelen Metin. Pegem Akademi Yayıncılık.
• Kalı, G. (2016). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Öyküleyici Anlatımlarının Bağdaşıklık ve Tutarlılık Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Muğla: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi.
• Karadeniz, A. (2015). Metindilbilim Temelli Metin Çözümlemesinin Bağdaşıklık Araçlarını Kullanma ve Tutarlı Metin Oluşturma Becerilerine Etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 1-17.
• Karasar N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Karatay, H. (2010). Bağdaşıklık Araçlarını Kullanma Düzeyi ile Tutarlı Metin Yazma Arasındaki İlişki. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(13), 373-385.
• Keçik, İ. (1992). İlkokul Öğrencilerinin Özet ve Hatırlama Metinlerinde Bağdaşıklık Sorunları. Dilbilim Araştırmaları, 3(1), 71- 75.
• Mantı, M. İ. (2017). Türkçe Öğrenen Mısırlı Öğrencilerin Yazılı Anlatım Çalışmalarında Bağdaşıklık (Kahire Örneği). Yüksek Lisans Tezi. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniv.
• Melanlıoğlu, D. (2017). LEH Öğrencilerin Türkçe Yazılı Anlatımlarının Tutarlılık Ölçütleri Bağlamında Değerlendirilmesi. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı-Belleten, 65(1), 151-161.
• Mısırlı, G. (2018). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen Öğrencilerin Yazılı Metinlerinde Bağdaşıklık Bağıntısı Görünümleri: Bir Durum Çalışması Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi.
• Millî Eğitim Bakanlığı (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6,7,8.Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
• Millî Eğitim Bakanlığı (2019). Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1,2,3,4,5,6,7,8.Sınıflar). Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
• Öztürk, J . ve Alan, Y. (2020). Yabancı Öğrencilerin Bağdaşıklık Araçlarını Kullanma Düzeylerinde 4+1 Planlı Yazma ve Değerlendirme Modelinin Etkisi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 9(1), 293-315.
• Sallabaş, M. E. (2007). İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Kendini Yazılı Olarak İfade Etme Kazanımlarına Ulaşma Düzeyi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Seçkin, P., Arslan, N. ve Ergenç, S. (2014). Bağdaşıklık ve Tutarlılık Bakımından Lise ve Üniversite Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3(1), 340- 353.
• Şahin, S. (2015). 5-6 Yaş Çocuklarının Sözlü Anlatımlarında Bağdaşıklık Araçları ve Fiilimsilerin Kullanılması. Yüksek Lisans Tezi. Hatay: Mustafa Kemal Üniversitesi.
• TDK (2005). Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları.
• Ülper, H. (2011). Öğrenci Metinlerinin Tutarlılık Ölçütleri Bağlamında Değerlendirilmesi. Turkish Studies, 6(4), 849- 863.
• Yılmaz, Ö. (2012). 11. Sınıf Öğrencilerine Ait Öyküleyici Metinlerin Bağdaşıklık Ve Tutarlılık Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Zonguldak: Bülent Ecevit Üniversitesi.
• Yılmaz, S. K. (2008). İlköğretim Altıncı Sınıf Öğrencilerinin Öyküleyici Metin Yazma Becerileri. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Zülfükaroğlu, E. (2016). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Öyküleyici Metinlerinde Tutarlılık, Bağdaşıklık ve Metin Elementleri: Mersin Üniversitesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Mersin: Mersin Üniversitesi.