How is the Primary Education Second Level Turkish Lesson Curriculum Implemented? An Analysis Based on Teachers' Views in the Context of Curriculum Elements

Yıl 2023, Sayı: 12, 986 - 1005, 26.09.2023

Didem Kayahan Yüksel , Melis Geçimli

https://doi.org/10.51531/korkutataturkiyat.1335627

Cited By: 1

Öz

The aim of this research is to examine the reflections of the primary school second level Turkish lesson teaching program on the application in the context of the program elements based on the opinions of the teachers. Semi-structured interview technique was used for data collection in the study, which was designed in the basic qualitative research design. The interview form consists of five questions and probe questions. The participants of the research consist of fifteen Turkish teachers, and the context of the research is the 2019 Turkish lesson curriculum and the elements of the program. Within the scope of the research, all interviews were conducted face to face and each interview lasted approximately 40-50 minutes. it took. The obtained data were subjected to content analysis using the Maxqda program. A total of 354 codings were made and the inter-coder consistency was calculated as 94%. According to the findings obtained from the research, the opinions of the teachers regarding the achievements of the Turkish lesson curriculum are that the gains are not functional, the number of acquisitions is high, the acquisitions are not clear and understandable, the acquisitions are too general, and the acquisitions are clear and understandable. Participating teachers stated that the content item is not suitable for the level of the student, does not take into account individual differences, does not take into account regional differences, does not serve the aims of the program, and is not in line with the achievements. When the views on the learning-teaching process are examined, the unsuitability in terms of physical facilities, the applicability of the teaching methods and techniques used, the insufficient quality of the texts in the textbooks, the inadequacy of the course duration, the lack of preparation of the material for the interest and needs, the unsuitability for the student, the inadequacy of the material, the uneconomical It is seen that the views that the Education and Information Network (EBA) system is not up-to-date come to the fore. The opinions of the participants about the assessment and evaluation item are that they are not suitable for the process assessment, the quality of the assessment tools, they are not suitable for the examination system, they are suitable for the achievements, the end-theme assessment activities are insufficient, and they are suitable for the examination system.

Anahtar Kelimeler

Curriculum, curriculum elements, Turkish lesson.

İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Dersi Öğretim Programı Nasıl Uygulanıyor? Program Öğeleri Bağlamında Öğretmen Görüşlerine Dayalı Bir İncelenme

Öz

Bu araştırmanın amacı ilköğretim ikinci kademe Türkçe dersi öğretim programının öğretmen görüşlerine dayalı olarak program öğeleri bağlamında uygulamaya yansımalarının incelenmesidir. Temel nitel araştırma deseninde tasarlanan araştırmada veri toplama amacıyla yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Görüşme formu beş soru ve sonda sorularından oluşmaktadır. Araştırmanın katılımcıları on beş Türkçe öğretmeninden oluşmakta olup araştırma bağlamı 2019 Türkçe dersi öğretim programı ve programın öğeleridir. Araştırma kapsamında tüm görüşmeler yüz yüze yapılmıştır ve her bir görüşme yaklaşık 40-50 dk. sürmüştür. Elde edilen veriler Maxqda programı kullanılarak içerik analizine tabi tutulmuştur. Toplamda 354 kodlama yapılmış olup kodlayıcılar arası tutarlılık %94 olarak hesaplanmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre Türkçe dersi öğretim programının kazanımlarına ilişkin öğretmen görüşleri kazanımların işlevsel olmaması, kazanım sayısının fazla olması, kazanımların açık ve anlaşılır olmaması, kazanımların fazla genel olması, kazanımların açık ve anlaşılır olması şeklindedir. Katılımcı öğretmenler içerik öğesine ilişkin; öğrenci seviyesine uygun olmama, bireysel farklılıkları dikkate almama, bölgesel farklılıkları dikkate almama, programın amaçlarına hizmet etmeme, kazanımlarla uygun olmama şeklinde görüş bildirmiştir. Öğrenme öğretme sürecine ilişkin görüşler incelendiğinde fiziksel imkânlar açısından uygun olmama, kullanılan öğretim yöntem ve tekniklerinin uygulanabilirliği, ders kitaplarında yer alan metinlerin niteliğinin yetersiz olması, ders süresinin yetersizliği, materyalin ilgi, ihtiyaçlara yönelik hazırlanmaması, öğrenci açısından uygun olmama, materyal yetersizliği, ekonomik olmama ve Eğitim ve Bilişim Ağı sisteminin güncel olmaması görüşlerinin öne çıktığı görülmektedir. Katılımcıların ölçme değerlendirme öğesine ilişkin görüşleri ise süreç değerlendirmeye uygun olmama, ölçme araçlarının niteliği, sınav sistemine uygun olmama, kazanımlara uygun olma, tema sonu değerlendirme etkinliklerinin yetersizliği ve sınav sistemine uygun olma şeklindedir.

Anahtar Kelimeler

Öğretim programı, program öğeleri, Türkçe dersi.

Kaynakça

• Akpınar, B. (2010). İlköğretim 1–5. Sınıflar Türkçe Öğretim Programları Görsel Okuma ve Sunu Öğrenme Alanının Değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim, 34(152), 37-48.
• Arcagök, S. (2021). 2019 Türkçe Dersi Öğretim Programı 6. Sınıf Kazanımlarının Değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 9(2), 589-602.
• Arıcı, A. F. (2006). Türkçe Öğretiminde Kullanılan Strateji-Yöntem ve Teknikler. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 299-308.
• Arslan, A., & Engin, A. O. (2019). 5. Sınıf Türkçe Dersi Öğretim Programının Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Disiplinlerarası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(5), 19-39.
• Atik, S. & Aykaç, N. (2017). 2009 ve 2015 Türkçe Öğretim Programlarının Eğitim Programları Ögeleri Açısından Değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 586-607.
• Baş, B. (2012). İlköğretim Türkçe Programına Sözlü ve Yazılı Kültür Temelli Bir Eleştiri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(1), 271-290.
• Creswel, J. W. (2013) Araştırma Deseni: Nitel, Nicel ve Karma Yöntem Yaklaşımları. (Çeviri Ed. S. B. Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
• Çerçi, A. (2018). 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programı Kazanımlarının (5, 6, 7, 8. Sınıf) Yenilenen Bloom Taksonomisi'ne Göre İncelenmesi. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 6(2), 70-81.
• Demirel, Ö. (2021). Eğitimde Program Geliştirme Kuramdan Uygulamaya. Pegem Akademi.
• Durukan, E. (2013). Öğretmen Görüşleri Açısından Türkçe Dersi Öğretim Programı Kazanımları. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 5(8).
• Epçaçan, C., & Erzen, M. (2008). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi. Journal of International Social Research, 1(4), 182-202.
• Erden, M. (1998). Eğitimde Program Değerlendirme. Ankara: Anı.
• Ertekin, E., & Bozkurt, B. Ü. (2020). Türkçe Dersi Öğretim Programlarını Değerlendirmeye Yönelik Araştırma Bulgularının İncelenmesi: Bir Meta-Sentez Çalışması. Journal of Language Education and Research, 6(2), 613-634.
• Güzel, A., & Karadağ, Ö. (2013). Anlatma Becerileri Açısından “Türkçe Dersi Öğretim Programı (6, 7, 8. Sınıflar)” na Eleştirel Bir Bakış. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(1), 45-52.
• İzci, E., & Göktaş, Ö. (2014). Matematik Öğretmenlerinin 5. Sınıf Matematik Dersi Öğretim Programına İlişkin Görüşleri. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (41), 317-328.
• Kalaycı, N., & Yıldırım, N. (2020). Türkçe Dersi Öğretim Programlarının Karşılaştırmalı Analizi (2009-2017-2019). Trakya Eğitim Dergisi, 10(1), 238-262.
• Kapıdere, M., & Çetinkaya, H. N. (2017). Eğitim Bilişim Ağı (EBA) Mobil Uygulamasının Değerlendirilmesi. International Journal of Active Learning, 2(2), 1-14.
• Karadağ, Ö. (2012). Anlama Becerileri Açısından Türkçe Dersi Öğretim Programı (6, 7, 8. Sınıflar)’na Eleştirel Bir Bakış. Sosyal Bilimler Dergisi, 36(1), 97-110.
• Kayahan, E. (2019). Türkçe Öğretim Programı (2017)’nın Stufflebeam’in (CIPP) Modeline Göre Değerlendirilmesi. Türkiye Eğitim Dergisi, 4(1), 48-67.
• Kurudayıoğlu, M., & Soysal, T. (2018). 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programı Kazanımlarının 21. Yüzyıl Becerileri Açısından İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 483-496.
• MEB (2019). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Melanlıoğlu, D. (2010). Kültür Aktarımı Açısından Türkçe Öğretim Programları. Eğitim ve Bilim, 33(150), 64-73.
• Menteşe, H., & Gündoğdu, K. (2016). Ortaokul Türkçe Dersi Öğretim Programının Öğretmen Görüşlerine Göre İncelenmesi. Turkish Studies, 11(3), 1723-1752.
• Merriam, S. B. (2009). Qualitative Research: A Guide to Design and İmplementation. Jossey-Bass.
• Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
• Oliva, P.F. (2009). Developing the Curriculum. New York: PearsonAllyn and Bacon.
• Özbay, M., & Çeçen, M. A. (2012). Türkçe Ders Kitaplarında (6-8. Sınıflar) Yer Alan Metinlerin Tür ve Tema Açısından İncelenmesi. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 1(1), 67.
• Özbay, M., & Özdemir, O. (2014). Türkçe Öğretim Programı İçin Bir Öneri: Dijital Okuryazarlığa Yönelik Amaç ve Kazanımlar. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 2(2), 31-40.
• Özcan, Ş., & Uysal, B. (2020). Yenilenen İlköğretim Programları Ekseninde Yaratıcı Drama. The Journal of Academic Social Science, (109), 222-232.
• Özdemir, S. M. (2009). Eğitimde Program Değerlendirme ve Türkiye’de Eğitim Programlarını Değerlendirme Çalışmalarının İncelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 126-149.
• Rubin, H. J., & Rubin, I. S. (2012). Qualitative Interviewing: The Art of Hearing Data. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
• Uşun, S. (2008). Çeşitli Program Değerlendirme Yaklaşımlarının Karşılaştırılması. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (21), 199-218.
• Varış̧, F. (1997). Eğitimde Program Geliştirme Teori ve Teknikler. Ankara: Alkım Yayınevi.
• Yıldırım, A. (1999). Nitel Araştırma Yöntemlerinin Temel Özellikleri ve Eğitim Araştırmalarındaki Yeri ve Önemi. Eğitim ve Bilim, 23(112), 7-17.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık