School Administrators’Meanings On Curriculum: A Transcendental Phenomenology Study

Yıl 2023, Sayı: 12, 1006 - 1015, 26.09.2023

Ersin Türe

https://doi.org/10.51531/korkutataturkiyat.1351505

Öz

The role of instructional leadership, which is one of the leadership roles of school administrators, seems to have an important place in today’s education system. In this study, the perceptions, views and roles of school administrators about teaching programs in the context of instructional leadership are discussed. The aim of this study is to create a discussion area for school administrators to make sense of the curriculum in their daily lives with the methodological possibilities of Husserl’s phenomenology approach. The method of this study, which aims to discuss school administrators’interpretations of curricula through their daily life experiences, is based on transcendental (phenomenology) phenomenology, which is included in qualitative research approaches. The study group of the research consists of primary and secondary school administrators working in the city center of Erzincan. In the study, data were collected using the interview method. According to the findings of the research, it was determined that the interaction time between the school administrator and the teachers who are not from the same branch is less than those from the same branch, and the privacy of implementing the curriculum among the administrators working in primary and secondary schools is a common essence. It was concluded that the teachers got the curriculum and lesson plans ready through social sharing platforms and information communication technologies.

Anahtar Kelimeler

School administrators, curriculum, transcendental phenomenology.

Okul Yöneticilerinin Eğitim Programlarına İlişkin Anlamlandırmaları: Bir Transandantal Fenomenoloji Çalışması

Öz

Okul yöneticilerinin liderlik rollerinden biri olan öğretim liderliği rolünün, günümüz eğitim sisteminde önemli yere sahip olduğu görülmektedir. Bu çalışmada, okul yöneticilerinin öğretim liderliği bağlamında, öğretim programlarına ilişkin algıları, görüşleri ve rolleri konu edinilmiştir. Bu çalışmanın amacı, Husserl’in fenomenoloji yaklaşımının yöntemsel olanakları ile okul yöneticilerinin gündelik hayatlarında öğretim programlarını anlamlandırmalarına yönelik tartışma alanı yaratmaktır. Okul yöneticilerinin gündelik hayat deneyimleri üzerinden öğretim programlarına ilişkin anlamlandırmalarını tartışmayı amaçlayan bu çalışmanın yöntemi nitel araştırma yaklaşımlarında yer alan trasandantal (fenomenoloji) görüngü bilim üzerine kurulmuştur. Araştırmanın çalışma grubunu, Erzincan il merkezinde görev yapmakta olan ilkokul ve ortaokul yöneticileri oluşturmaktadır. Araştırmada veriler görüşme yöntemi kullanılarak toplanmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, okul yöneticisi ile aynı branştan olmayan öğretmenler arasındaki etkileşim süresinin, aynı branştan olanlara göre daha az olduğu, ilkokul ve ortaokulda görev yapan yöneticiler arasında öğretim programını uygulama mahremiyetinin ortak bir öz oluşturduğu belirlenmiştir. Öğretmenlerin öğretim programını ve ders planlarını sosyal paylaşım platformları ve bilgi iletişim teknolojileri aracılığıyla hazır olarak aldıkları sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Okul yöneticileri, eğitim programı, transandantal fenomenoloji.

Kaynakça

• Aktepe, V. & Buluç, B. (2014). Sınıf Öğretmenlerinin Algılarına Göre Okul Yöneticilerinin Öğretim Liderliği Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(2) , 227-247.
• Barber, B. (1996). Meslekler Sosyolojisinde Bazı Sorunlar. (çev. Z. Cirhinlioğlu). Ankara: Gündoğan Yayınları.
• Bozkurt, S. & Aslanargun, E. (2015). Okul Müdürlerinin Öğretim Programlarının Uygulanmasına İlişkin Görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 237-251.
• Can, N. (2007). İlköğretim Okulu Yöneticisinin Bir Öğretim Lideri Olarak Yeni Öğretim Programlarının Geliştirilmesinde ve Uygulanmasındaki Yeterliliği. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 3(2), 228-244.
• Çiftçi, S., Sünbül, A. M., & Köksal, O. (2013). Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Yaklaşıma Göre Düzenlenmiş Mevcut Programa İlişkin Yaklaşımlarının ve Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 281-295.
• Durkheim, E. (2004). Ahlak Eğitimi (çev. Oğuz Adanır). İzmir: Dokuz Eylül Yayınları.
• Giorgi, A. (2006). Concerning variations in the application of the phenomenological method. The Humanistic Psychologist, 34(4), 305–319.
• Giorgi, A. (2017). A Response to the Attempted Critique of the Scientific Phenomenological Method. Journal of Phenomenological Psychology, 48(1), 83–144.
• Goodson, I., & Hargreaves, A. (1996). Teachers’Professional Lives. London: Falmer Press.
• Gülbahar, B. (2014). Okul Yöneticilerinin Öğretim Programlarının Uygulanmasındaki Öğretim Liderliği Rollerini Belirlemeye Yönelik Bir Alanyazın Tarama Çalışması. Milli Eğitim Dergisi, 44 (201), 83-108.
• Gülbahar, B. & Özdemir, S. (2019). Okul Yöneticilerinin Öğretim Programlarının Uygulanmasındaki Öğretimsel Liderlik Rollerine İlişkin Öğretmen Algılarının İncelenmesi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 1759-1790.
• Gülbahar, B. (2014). İlkokul Müdürlerinin Öğretim Programlarının Uygulanmasındaki Öğretim Liderliği Rolleri. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(4), 104-128.
• Gümüşeli, A. İ. (2014). Eğitim ve Öğretim Yönetimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Hoyle, E. (1980). Professionalization and Deprofessionalization in Education. E. Hoyle & J. Megarry (Eds.), World Yearbook of education 1980 (s. 42 – 57). London: Kogan Page.
• Husserl, E. ([1936] 1970). The Crisis of European Sciences and Transcendental Phenomenology, Evanston: Northwestern University Press.
• Lewis, M. and Staehler, T. (2014), Phenomenology: An Introduction. London: Bloomsbury.
• Merriam, S. (2014). Qualitative Research: A Guide to Design and Implementation. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
• Moustakas, C. (1994). Phenomenological Research Methods. Sage publications.
• Öztürk, F. (2012). Eğitimin Felsefi Temelleri. İçinde Turan, S. ve Özden, Y. (Edt.), Eğitim Bilimine Giriş (ss. 126-147). Ankara: Pegem Akademi.
• Saldaña J. (2013). The Coding Manual for Qualitative Researchers (2nd ed.). London, England: SAGE. Smith D. W. (2013). Husserl (2nd ed.). London, England: Routledge.
• Türe, E. (2017). Öğretmenlerin Eğitim Programı Teorilerine İlişkin Yönelimleri ve Öğrenme-Öğretme Sürecine Yansımaları. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
• Yeşilyurt, E. (2019). Güncellenen Öğretim Programları Bağlamında Okul Yöneticilerinin Program Liderliğinin Değerlendirilmesi. The Journal of International Social Research, 12(62), 1119-1142.
• Yıldırım, A. ve Öztürk, E. (2002). Sınıf Öğretmenlerinin Günlük Planlarla İlgili Algıları: Öncelikler, Sorunlar ve Öneriler. İlköğretim-Online, 1(1), 17-27