Rusya’da Manevi ve Ahlaki Kişilik Eğitimi Politikaları

Yıl 2023, Sayı: Özel Sayı 1 (Cumhuriyetin 100. Yılına), 1475 - 1490, 27.10.2023

Kubat Ali Topçubay

https://doi.org/10.51531/korkutataturkiyat.1356573

Öz

Bu çalışmada Rusya’da manevi ve ahlaki kişilik eğitimi politikalarının karakteristik özellikleri incelenmiştir. Nitel araştırma geleneğinde yer alan tek durum desenine göre şekillenen bu araştırma manevi ve ahlaki eğitim alanında nasıl bir politika izlediğini görmek açısından önem arz etmektedir. Ayrıca her dönemde ahlak eğitimi toplumu endişelendiren konular arasında yer almıştır. Günümüz açısından da durum farklı olmadığı için bu konuda karşılaştırmalı eğitim araştırmalarına zemin hazırlayabilecek çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Çünkü farklı ülkelerin manevi ve ahlaki eğitim birikimleri gerek yerel gerekse küresel düzlemde sorunların çözümüne ilham kaynağı olabilmektedir.
Doküman incelemesi yöntemi ile ulaşılan sonuçlara göre SSCB sonrası dönemdeki gelişmeler manevi ve ahlaki kişilik eğitimini acil çözülmesi gereken sorun olarak gündeme taşımıştır. Bu bağlamda devlet politikalarını yansıtan konsept geliştirilmiştir. Söz konusu konsept devletin ahlaki değerlere verdiği önemi anlamak ve gelecekteki eğitim politikalarını şekillendirmek için önemli bir kılavuz niteliğindedir. Ayrıca ulusal eğitim idealini hayata geçirmenin güçlü bir aracıdır. Geliştirilen bu araçla manevi ve ahlaki kişilik eğitim konusunun eğitimin tüm özneleri ile ortaklaşa çözmek arzusunu görmek mümkündür.

Anahtar Kelimeler

Din eğitimi, manevi ve ahlaki kişilik eğitimi, Rusya, eğitim politikaları.

Policies of Spiritual and Moral Personality Education in Russia

Öz

In this study, the characteristics of the policy of spiritual and moral personality education in Russia are analyzed. This research, which is shaped according to the single case design in the qualitative research tradition, is important in terms of seeing what kind of policy is followed in the field of spiritual and moral education. In addition, moral education has been among the issues that have concerned the society in every period. Since the situation is no different today, there is a need for studies that can prepare the ground for comparative educational research on this subject. Because the spiritual and moral education accumulations of different countries can be a source of inspiration for solving problems both locally and globally.
According to the results obtained through the document analysis method, the developments in the post-USSR period have brought spiritual and moral personality education to the agenda as a problem that needs to be solved urgently. In this context, a concept reflecting state policies was developed. This concept is an important guide for understanding the importance the state attaches to moral values and for shaping future educational policies. It is also a powerful tool for realizing the ideal of national education. With this tool, it is possible to see the desire to solve the issue of spiritual and moral personality education jointly with all subjects of education.

Anahtar Kelimeler

religious education, education of spiritual and moral personality, Russia, education policy.

Kaynakça

• Altaş, N. (2022). Din Eğitimi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Aniskin, V., & Şatrova, Y. (2018). Podgotovka Studentov Pedagogiçaskogo Uniiversiteta k Realizatsii Kontseptsii Duxovno-Nravstvenoogo Razvitiya i Vspitaniya Liçnosti Gracdanina Rossii. Azimut Nauçnıh İsledovaniy: Pedagogika i Psihologiya, 7(2), 30-35.
• Aydın, M. Z. (2012). Dünyada Din Eğitimi ve Öğretimi. İçinde R. Doğan & R. Ege (Ed.), Din Eğitimi El Kitabı (s. 233-265). Ankara: Grafiker Yayınları.
• Babataev, A. (2003). SSCB Dönemi Kırgızistan’da Orta Öğretim Ders Kitaplarında Yer Alan Dini Terimlerin Değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi.
• Balaşov, D. (2012). Puti Realizatsii “Kontseptsii Duhovno-Nravstvennogo Vaospitaniya i Razvitiya Liçnosti Gracdanina Rossii” v Obşeobrazovatelnıh Korrektsionnıh şkolah I i II Vidov. Sotsialno-Gumanitarnıye Znaniya, 2, 358-364.
• Bayov, P. (2011). Ateizm i Ateistı v Sovremennoy Rossii. Analitika Kulturologii, 20, 124-130.
• Bazarkulov, S. (2003). Bağımsızlık Öncesi Kırgızistan’da İlmi Ateizm Dersi. Ankara Üniversitesi.
• Beyler, F. (2016). Rusya’da Medreseler ve İslami Eğitim-Öğretim Alanındaki Faaliyetleri Genel Bir Bakış. Bingöl Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 4(7), 88-103.
• Canşen, E. (2011). Sovyetler Birliği’nden Rusya Federasyonu’na Doğru Değişimin Yan Etkileri. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24, 79-88.
• Danilyuk, A., Kondakov, A., & Tişkov, V. (2009). Kontseptsiya Duhovno-Nravstvennogo Razvitiya i Vospitaniya Liçnosti Grajdanina Rossii. Moskva: Prosveşenie.
• Danilyuk, A., Kondakov, A., & Tişkov Valeriy. (2010). Kontseptsiya Duhovno-Nravstvennogo Razvitiya i Vospitaniya Liçnosti Grajdanina Rossii. Sotsialnaya Pedagogika, 2, 5-15.
• Dualı, Ş. M. (2013). Rusya Federasyonu’nda Din Eğitimi Meselesi. Avrasya İncelemeleri Dergisi, II (1), 219-245. Dualı, Ş. M. (2014). Rusya’da Din-Devlet İlişkileri. İstanbul: İz Yayıncılık.
• Eryomina, T. (2014). Osnovı Svetskoy Etiki. Kirov: İRO Kirovskoy Oblasti.
• Harisova, L. (2016). Kontseptualnıe Podhodı İzuçeniya Osnov İslamskoy Kulturı v Usloviyah Realizatsii Kursa “Osnovı Religioznıh Kultur i Svetskoy Etiki, 1(25), 517-521.
• Hull, J. (2004). “Demokratik Çoğulcu Toplumlarda Din Eğitimi Üzerine Genel Değerlendirmeler”. Din Öğretiminde Yeni Yöntem Arayışları Bildiri ve Tartışmalar. 48-51. Ankara: MEB Yayınları
• İlyin, İ. (1996). Sobraniya Sochineniy (C. 1). Moskva: Russkaya Kniga.
• Jukova, O. (2011). Duhovno-Nravstvennoye Vospitanie Kak Edinaya Tsel Tserkvi i Gosudarstva. Nauchno-Pedagogicheskiy Jurnal Vostochnoy Sibirii, 1, 168-173.
• Kozyrev, T. (2005). Rusya Okullarında Din Eğitiminin Çağdaş Durumu ve Onun Mezheplerarası Modelinin Perspektifleri (Y. Kızılabdullah, Çev.). AÜİFD, 1, 215-221.
• Köylü, M. (2013). Küresel Ahlak Eğitimi. İstanbul: DEM Yayınları.
• Köylü, M., & Turan, İ. (2014). Karşılaştırmalı Din Eğitimi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Maslennikova, V. (2013). K Voprosu Realizatsii Kontseptsii Duhovno-NravstvennogoRazvitiya i Vospitaniya Liçnosti Gracdanina Rossii. Vestnik Kazanskogo Gosudarstvenogo Universiteta Kulturı i İskusstv, 4-2, 73-75.
• Mironov, K. (2014). Problema Kategoriy “Duhovnost” i “Nravstvennost” v Kontsetsii Dohovno-Nravstvennogo Razvitiya i Vospitaniya Liçnosti Gracdanina Rossii. Studia Humanitatis, 1-2, 21-27.
• Özdemir, M. (2021). “Posthuman Kavramının Çerçevesi ve Transhümanizm ve Posthümanizm Literatürlerinin Tarihçesi”. M. Tekin & M. Özdemir (Ed.), Transhğmanizm&Posthümanizm Disiplinlerarası Bir Çalışma. Ankara: Eski Yeni Yayınları.
• Solovyev, V. (2021). Istoriya Rosii. Moskva: RYA.
• Starovoytova, E. (2014). Oboznaçaniye Problemnogo Polya Praktiçeskogo Vnedreniya Ponyatiy o Bazovıh Tsennostyah “Kontseptsii Duhovno-Nravstvennogo Razvitiya i Vospitaniya Liçnosti Gracdanina Rossii”. Sistema Tsennostey Sovremennogo Obşestva, 38, 66-69.
• Sultıgova, R. (2022). Traditsyonno-Kultınıy Opıt Duhovno-Nravstvennogo Vospitaniya Detey 6-10 Let Kak Sredstvo Povyşenie Nravstvennoy Vospitannosti Mladşih Şkolnikov. İnguşskiy Gosudarstvennıy Universitet.
• Şadman, Z. (2019). Rusya Federasyonu Okullarında İslâmî Din Eğitimi. Bursa Uludağ Üniversitesi.
• Vladimirski, I. (2004). Imperiya (Novıy Vzglyad na Istoriyu Rossii i Mesto Rossii v İstorii). Vestnik Rossiyskogo Universiteta Drujbı Narodov, 3, 175-177.
• Yıldırım, A., & Şimsek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yusufoğlu, A. E. (2019). İbrahim Bey Haydaroğlu’nun Dağıstan’daki Din Eğitimi Sürecine Katkıları. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 11(21), 287-303.
• Yusufoğlu, A. E. (2020). Geçmişten Günümüze Kuzey Kafkasya’da Din Eğitimi. Türkiye Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 10, 79-103.
• Zakon ob Obrazovanii RF, N 273-FЗ (2012).
• Zalutskaya, S., & Panina, S. (2015). Duhovno-Nravstvennoye Vospitanie Molodyeji—Osnovnaya Tsel Strategii Vospitaniya v Rossii. Sborniki Konferentsiy Nits Sotsyosfera, 43, 38-43.