Theories of the Use of Force, Initiating Armed Conflict or War in Europe Before Twentieth Century

Yıl 2024, , 57 - 67, 13.08.2024

Uğur Kaynakçıoğlu

https://doi.org/10.35343/kosbed.1487485

Öz

The brutalization of conflicts with the developing technologies in the nineteenth century has made it debatable not only the forms of conflict within the scope of “ius in bello”, which includes how conflicts should be conducted, but also whether to resort to conflict methods that can be considered as “ius ad bellum”. Until the twentieth century, when two world wars took place, the justification of sovereign authorities' choices to use force, initiate armed conflict or war was not prohibited by international rules. The justification for using force, initiating armed conflict or war has been tried to be theorized by various thinkers, especially in European culture, with connections from the past. In this study, the principles put forward by various thinkers within the scope of “ius ad bellum” in the development of the theories in Europe -the combination of which is also called the just war theory- will be discussed chronologically.

Anahtar Kelimeler

Use Of Force, Armed Conflict, War, International Law, History

Yirminci Yüzyıl Öncesi Dönemde Avrupa’da Kuvvet Kullanma, Silahlı Çatışma veya Savaş Başlatma Kuramları

Öz

On dokuzuncu yüzyılda gelişen teknolojilerle çatışmaların acımasızlaşması yalnızca çatışmaların nasıl yapılması gerektiğini içeren “ius in bello” kapsamındaki çatışma şekillerini değil “ius ad bellum” olarak değerlendirilecek çatışma yoluna başvurulup başvurulmamasını da tartışılır hale getirmiştir. İki dünya savaşının yaşandığı yirminci yüzyıla gelene kadar egemen otoritelerin kuvvet kullanma, silahlı çatışma veya savaş başlatma yönündeki tercihlerindeki haklılık uluslararası kurallarla yasaklanmamıştır. Kuvvet kullanma, silahlı çatışma veya savaş başlatma konusundaki haklılık geçmişten gelen bağlantılarla birlikte özellikle Avrupa kültüründe gelişme göstererek çeşitli düşünürler tarafından kuramlaştırılmaya çalışılmıştır. Bu çalışmada Avrupa’daki kuramların -ki bunların birleşimi haklı savaş kuramı olarak da adlandırılmaktadır- gelişmesinde çeşitli düşünürlerin “ius ad bellum” kapsamında ortaya koyduğu ilkeler kronolojik bir şekilde ele alınacaktır.

Anahtar Kelimeler

Kuvvet Kullanma, Silahlı Çatışma, Savaş, Uluslararası Hukuk, Tarih

Kaynakça

• Aquinas, S. T. (1948). The “Summa Theologica”, complete english edition in five volumes (Part II, Second part). Christian Classics.
• Aristoteles. (2017). Politika. Say Yayınları.
• Augustine. (1988). City of god and christian doctrine. Hendrickson Publishers.
• Ayala, B. (1912). Three books on the law of war and on the duties connected with war and on military discipline (De jure et officiis bellicis et disciplina militari libri III). Carnegie Institution of Washington.
• Belli, P. (1936). De re militari et bello (A treatise on military matters and warfare). Clarendon Press.
• Bozkurt, E. (2007). Kant’ın ebedi barış üzerine denemesinin günümüze yansıması. Anayasa Yargısı Dergisi, 23(1), 501-523.,
• Cicero. (2013). Yükümlülükler üzerine. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Cicero. (2014). Devlet üzerine. İthaki Yayınları.
• Clausewitz, C. (1975). Savaş üzerine. May Yayınları.
• Crozat, C. (1950). Devletler umumi hukuku: Umumi prensipler ve tarihçe (Cilt I). İsmail Akgün Matbaası.
• Dinstein, Y. (2011). War, aggression and self-defence (5th ed.). Cambridge University Press.
• Gentili, A. (1933). De iure belli libri tres (Vol. 2). Clarendon Press.
• Grotius, H. (2011). Savaş ve barış hukuku (De iure belli ac pacis). Say Yayınları.
• Hoş, H. S. (2020). Haklı savaş ve insancıl hukuk. On İki Levha Yayıncılık.
• Kalkavan Taslaman, F. (2011). Geçmişten günümüze “haklı savaş” kavramının yorumu. [Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi.
• Kant, I. (1960). Ebedi barış üzerine bir deneme. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları. Lesaffer, R. (2018). Aggression before Versailles. European Journal of International Law, 29(3), 773-808. https://doi.org/10.1093/ejil/chy038
• Meray, S. L. (1968). Devletler hukukuna giriş (Cilt I). Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Nussbaum, A. (1952). The significance of roman law in the history of international law. University of Pennsylvania Law Review, 100(5), 678–687. https://doi.org/10.2307/3310180
• Platon. (2006). Devlet. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Sander, O. (2016). Siyasi tarih – İlkçağlardan 1918’e. İmge Kitabevi.
• Sayapin, S. (2014). The crime of aggression in international criminal law: Historical development, comparative analysis and present state. T. M. C. Asser Press.
• Shaw, M. N. (2008). International law (6th ed.). Cambridge University Press.
• Suarez, F. (1944). Selections from three works (Vol. 2). Clarendon Press.
• Swift, L. J. (1970). Saint Ambrose on violence and war. Transactions and Proceedings of the American Philological Association, 101, 533-543. https://doi.org/10.2307/2936070
• Vattel, E. (2008). The law of nations, or, principles of the law of natüre, applied to the conduct and affairs of nations and sovereigns (B. Kapossy & R. Whatmore, Eds.). Liberty Fund.