Ortaöğretim Okullarındaki Kaynaştırma Uygulamalarının Değerlendirilmesi

Yıl 2016, Sayı: 31, 145 - 160, 01.06.2016

Nejat İra Bilge Ece Ayan

Öz

Çalışma hayatında özellikle son yıllarda üzerinde ağırlıklı olarak çalışılan konulardan biri, önce
insan anlayışına dayalı olarak çalışanı işe almaktan çok elde tutmak ve mutlu etmektir. Bu konuya
katkı sağlayan uygulamalardan biri, performans değerlendirmedir. Ancak, performans
değerlendirme sonuçlarının gerçeği yansıtıp yansıtmadığı noktasındaki tartışmalar bu sonuçların
oluşumuna etki eden faktörleri ortaya çıkarmayı giderek daha zorunlu hale getirmektedir.
Bu noktada çalışmada, performans değerlendirme sonuçlarını etkileyen faktörlerden cinsiyet
faktörü ele alınmaktadır. Değerlendirici ya da değerlendirilenin cinsiyetinin kadın ya da erkek
olmasının performans sonuçları üzerindeki etkisini ortaya koyabilmek amacı ile araştırmanın
hipotezi, “değerlendirici cinsiyeti ve değerlendirilen cinsiyeti, gerçekleştirilecek performans
değerlendirmeleri üzerinde bir farklılık oluşturacaktır” şeklinde oluşturulmuştur. Hipotez üniversite
öğrencilerden oluşun 331 kişilik bir örneklem ile sınanmıştır. Analizler sonucunda hipotez
desteklendiği için kabul edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Performans Değerlendirme, Kadın, Erkek, Toplumsal Cinsiyet

Evaluation of Inclusive Practices in Secondary Schools

Öz

The aim of this study was to evaluate the school management in terms of inclusion in secondary
schools. The research design used for the study was a descriptive survey method. The sample of
this study were 34 school administrators in 12 secondary schools which has inclusive students in
Izmit. Data were collected by using “Evaluation of Inclusive Practices in Secondary Schools”
questionnaire. The survey results indicated that, secondary school administrators often had
positive thoughts about the importance of inclusive education but it said to be they were
insufficient to provide the necessary infrastructure about the inclusion. School administrators are
not involved in the inclusive practices, it said they do not think of their inclusion in the main
responsibility of the classroom teacher or guide teacher and family to fully co-operate with the
inclusive education. In addition, school administrators are also experiencing some problems
because they do not have sufficient knowledge and education about the inclusive education.

Anahtar Kelimeler

inclusion, secondary education administrators, student with special needs, education, special education

Kaynakça

• Avramidis, E. & Norwich, B. (2002). Teachers' attitudes towards integration/inclusion: A review of the literature. European Journal of Special Needs Education, 17(2), 129-147.
• Aykara, A. (2011). Kaynaştırma eğitimi sürecindeki bedensel engelli öğrencilerin sosyal uyumlarını etkileyen etmenler ve okul sosyal hizmeti. Toplum ve Sosyal Hizmet, 22(1), 63-84.
• Bateman, D. & Bateman, C. F. (2001). A principal's guide to special education. Arlington, VA: Council http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED455624.pdf Children. Erişim tarihi: 05.09.2015,
• Bilen, E. (2007). Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Uygulamalarında Karşılaştıkları Sorunlara İlişkin Görüş ve Çözüm Önerileri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Causton-Theoharis, J., Theoharis, G., Bull, T., Cosier, M., Dempf-Aldrich, K. (2010). Schools of promise: A school district–university partnership centered on inclusive school reform. Remedial and Special Education, 32(3), 192-205.
• Chiner, E. & Cardona, M. C. (2013). Inclusive education in Spain: How do skills, resources and supports affect regular education teachers’ perceptions of inclusion?. International Journal of Inclusive Education, 17(5), 526-541.
• Conrad, M. & Whitaker, T. (1997). Inclusion and the law: A principal's proactive approach. The Clearing House: A Journal of Educational Strategies, Issues and Ideas, 70(4), 207-210.
• Diken, İ. H., Batu, S. (2013). Kaynaştırmaya giriş. İbrahim H. Diken (Ed.), İlköğretimde Kaynaştırma, Ankara: Pegem Akademi, 1-25.
• Diler, N. (1998). Kaynaştırma Kavramı, Kaynaştırma Uygulamaları ve Etkili Kaynaştırma İçin Yapılması Gerekenler. 8. Ulusal Özel Eğitim Kongresi, Edirne.
• Engin, A. O., Tösten, R., Kaya, M. D., Köselioğlu, Y. S. (2014). İlköğretim öğretmenlerinin kaynaştırma uygulamasıyla ilgili tutum ve görüşlerinin değerlendirilmesi (Kars ili örneği). Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (1)13, 27-44.
• Feichtner, S. H. & O'Brien, T. W. (1976). A position paper on mainstreaming special needs students into regular vocational classrooms. recommendation to the state advisory council for the bureau of vocational education. Pennsylvania: University of Pittsburgh. Erişim tarihi: 20.06.2015, http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED146426.pdf
• Ira, Nejat (2015). Assessing the school principals applying inclusive education. Anthropologist, 19(1), 55-64.
• Irmsher, K. (1995). Inclusive education in practice: The lessons of pioneering school districts. Oregon School Study Council Bulletin, 38(6), 1-63.
• Jamieson, J. D. (1984). Attitudes of educators toward the handicapped. Reginald L. Jones (Ed.). Attitudes and Attitude Change in Special Education: Theory and Practice. Virginia: The Council for Exceptional Children.
• Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
• McCarty, K. (2006). Full inclusion: The benefits and disadvantages of inclusive schooling. An http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED496074.pdf Pacific University. Erişim tarihi: 20.06.2015,
• Van Reusen, A., Shoho, A. R., Barker, K. S. (2000). High school teacher attitudes toward inclusion. The High School Journal, (84)2, 7-20.
• Vaughan, A. (2001). Classroom accommodations: One elementary school principal's experiences. Bateman and Bateman (Ed.). A Principal's Guide to Special Education. Arlington, VA: Council for Exceptional Children.