Türkiye, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’ne taraf oluşundan neredeyse 35 yıl sonra, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne bireysel başvuru hakkını tanımıştır. O günden bugüne, Türkiye ile Mahkeme’nin oldukça ihtilaflı bir ilişkileri olmuştur. Mahkeme, Avrupa Konseyi üyelerinin temel insan haklarına bağlılığını temin etmede meşru bir otorite olduğundan, Türkiye de bu denetimden muaf değildir. Ne yazık ki Türkiye’nin sicili başarılı olmaktan çok uzaktır. Bu çalışmada, Türkiye’nin Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi ile çatışmalı ilişkisi incelenecektir. İstatistiksel verilerin değerlendirilmesini takiben, tartışma öncelikle mahkeme kararlarının ulusal düzeyde uygulanmasına odaklanacaktır
After almost 35 years Turkey acceded the European Convention of Human Rights, the country
recognized the individual petition right to the European Court of Human Rights. Until now,
Turkey and the Court have a very struggling relationship. Since the Court is a legitimate authority
to ensure the Council of Europe’s member states loyalty to fundamental human rights, Turkey is no
exempt from this auditing. Unfortunately, Turkey’s record is away from successfull. In this paper
Turkey’s conflicting relationship with the European Court of Human Rights will be addressed.
After evaluating teh statistical data, the discussion will focus primarily on domestic application of
the Court’s decisions.
Diğer ID | JA27TN66DJ |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Sayı: 29 |
**