Doğanın geçirdiği bütün aşamalarda, Tanrı, ilk sebep ve hükmedici zihindir, kâinatın aklıdır. Heraclitus felsefesinde olduğu gibi, Tanrı ateşin özüdür, maddesel dünyanın sonu geldiğinde çok şiddetli ateş olarak açığa çıkacaktır, Tanrısal öz tek başına baki kalacaktır. Stoikizmin bu ifade tarzı çok geniş bir sahada kabul görmüş, Tarsus şehri stoik felsefenin merkezi haline gelmiştir. Bundan dolayı Paul’ün yazılarında stoacılığın açığa çıkartılmasına, en azından, dogmalarının ve ilkelerinin içeriğinin stoik okula ait olmasına asla şaşmamak gerekir. Ölümle son bulan stoacı yazgıcılık ile Hıristiyan kadercilik arasında tam bir birlik vardır.
God is a first cause and a governing mind in all natural stage, he is the reason of universe. This God is a fiery ether, as in the philosophy of Heraclitus, and in the end the material world dissolve in fervent heat, and the divine substance alone remain. The language of stoicism became widely diffused, and the stoic philosophy itself had a central home at Tarsus. It is therefore by no means surprising that there should be discovered in the writings of Paul, at least, a familiarity with dogmas and maxims which belong to the stoic school. Especially the association of stoic fatalism with the Christian doctrine of predestination.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 32 |
**