Sinema 4.0: Her (Aşk) Filmi Bağlamında Gerçeklik Temsili Sorunu

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 1, 23 - 34, 27.04.2020

Yıldız Birincioğlu

Öz

Sinema endüstrisinde dijital teknolojinin yaygınlık kazanması ile birlikte film anlatılarının merkezini teknolojik hikayeler oluşturur. 1980’lerden itibaren tartışılan sibernetik bir organizma olarak insan-makine etkileşimi bu anlatıların temaları arasında yer alır.  Teknofobiden tekno gerçekliğe dönüşen temsili farklılıkları yeni bir dil geliştirir. Geçmişin ötekisi olarak kodlanan siborgler bugün yeni anlamlar ifade etmeye başlar. Bu anlamları araştırmanın merkezine yerleştiren çalışma, software siborg temsillerinden biri olan Her (Aşk, Spike Jonze, 2013) filminde gerçekliğin yeni bir anlatım dili ile nasıl inşa edildiğini açıklamayı amaçlamaktadır. Çalışmada yöntem olarak Mieke Bal’ın anlatı analizi ve mizansen analiz kullanılmaktadır. Zaman, mekân, karakter, olay örgüsü ve neden-sonuç bağı gibi birden çok kavramın birleşmesi ile oluşan anlatı yapısı Daniel Frampton’un “film-dünya” ve Zygmunt Bauman’ın “akışkan modernite” kavramları eşliğinde yorumlanmaktadır. Çalışma mizansen ve anlatı analizleri bağlamında değerlendirildiğinde; Her filminin teknofobiden sıyrılan bir dil yarattığı, bilimkurgu filmlerindeki teknoloji kullanımlarından farklılık gösterdiği ve gerçeklik temsili sorununu aştığı söylenebilir. 

Anahtar Kelimeler

Dijital sinema, Film-dünya, Siborg, Anlatı Analizi, Hipergerçeklik

Kaynakça

• Abisel, N. vd. (2005). Çok Tuhaf Çok Tanıdık: Vesikalı Yârim Üzerine. İstanbul: Metis Yayınları.
• Alçın, S. (2016). “Üretim İçin Yeni Bir İzlek: Sanayi 4.0”. Journal of Life Economics. 19-30.
• Atayman, V. (2004). Postmodern “Kurtarıcılar” İstanbul: Donkişot Yayınları.
• Baudrillard, J. (1997). Tüketim Kültürü. Çev. H. Deliceçaylı ve F. Keskin. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Baudrillard, J. (2008). Simgesel Değiş Tokuş ve Ölüm. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
• Baudrillard, J. (2010). Simülakrlar ve Simülasyon. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
• Bauman, Z. (2009). Akışkan Aşk, İstanbul: Versus Kitap.
• Büyükdüvenci, S. ve Öztürk, S. R. (1997). Postmodernizm ve Sinema. Ankara: Ark Yayınları.
• Daly, K. (2010). “Cinema 3.0: The Interactive-Image”, Cinema Journal, 50(1), 81-98.
• Genette, G. (2011). Anlatının Söylemi. Çev. F. B. Aydar, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
• Gillian, R. (2002). Visual Methodologies. London, Thousand Oaks, New Delhi: Sage
• Kolker, R. (2009). Film Biçim ve Kültür. Çev. E. Yılmaz. Ankara: De Ki Yayınları.
• Manovich, L. (2001). The Language of New Media. Massachusetts: The MIT Press.
• Manovich, Lev. “What is Digital Cinema?” http://manovich.net/index.php/projects/what-is-digital-cinema/1995(15.08.2018)
• Mc Kernan, B. (2005). Digital Cinema. USA: McGraw-Hill Companies Press.