STATÜKONUN BİR ARACI OLARAK PSİKOLOJİ VE PSİKİYATRİ

Yıl 1995, , 13 - 18, 01.03.1995

Mehmet Bekaroğlu

https://doi.org/10.1501/Kriz_0000000130

Öz

Kuhn'a göre, bir paradigma içinde tahminler
doğrulanmamaya başlar ve görünür hale gelen tutarsızlıkların
sayısı artarsa, o paradigma artık aşınmıştır
ve önemli bir belirsizliğe saplanmıştır, işte,
paradigma adına işlerin eskisi gibi iyi gitmediği
böyle zamanlarda felsefi düşüncede bir yoğunlaşma
olur; insanlar ayrıntılara dair biriken literatürü
bir yana bırakarak hareket noktası üzerine konuşmaya
başlarlar (1). Psikiyatride de böyle oldu. Beyinle
ilgili literatürün oldukça arttığı; küçük bir ayrıntı
(Örneğin; bir nörotransmitterin geri emilimi
konusunda) üzerine yüzlerce makalenin yayınlandığı
bir dönemde psikiyatrinin temel kuramlarını
tartışan sesler de yükselmeye başladı. Psikiyatri,
sırtını dayadığı modern tıp sayesinde bu eleştirileri
şimdilik savuşturmuş gibi gözükmektedir. Gerçekten
bu dönemde fizik tıp ve cerrahide olağanüstü
ilerlemeler, önemli başarılar elde edilmişti. Kim insanlığa
hizmet iddiasıyla kurulmuş böyle bir teknolojinin
başarısıyla ters düşebilirdi? Nitekim, bu
eleştiriler marjinal çıkışlar olarak kaldı; zarar vermeyecek
bir alanda sınırlandı. Ancak psikiyatri
hala modern tıbbın, hatta teknoloji ve bilimin yumuşak
karnı olmaya devam ediyor.

Kaynakça

• 1)Kuhn, TS Bilimsel Devrimlerin Yapısı Çev N Kuyaş, 2 Baskı İstanbul Alan Yayıncılık, 1982
• 2) Prılleltensky, I Statü quo and psychology American Psychologıst 44 795-802,1989
• 3) Sarason, SB And what ıs the publıc ınteresf Amencan Psychologıst 41 899-905,1986
• 4) Sullıvan, EV A Crıtıcal Psychology New York Penum, 1984
• 5) VVılson, HT The Amencan Ideology London Routledge and kegan Paul, 1977
• 6) Spence, JT Achıevement American Style American Psychologıst 40 1285-1295,1985
• 7) Sarason, SB Psychology Mısdırected New York Free Press, 1981
• 8) Schultz, D The Behavıoral Aproach İn The Theorıes of Personafıty Fourth Edıtıon Calıfornıa Brooks/Cole, 1990, pp 405-438