SİNEMA FİLMLERİNDE İNTİHAR: ARAŞTIRMA, EĞİTİM VE SİNEMATERAPİ

Yıl 2008, Cilt: 16 Sayı: 2, 1 - 10, 01.06.2008

F. Gençöz

https://doi.org/10.1501/Kriz_0000000272

Öz

Medyada topluma sunulan intihar haberlerinin sunuş biçimleri ve toplumda görülen intihar hızlarındaki artış arasındaki olumlu yöndekiilişki Werther etkisi olarak bilinmekte ve kökeni18. yüzyıla kadar dayanmaktadır. Medyada yeralan haberlerin intihar hızlarını etkiliyor olmasıülkemizdeki Basın Kanunu'nda da intihar haberleri ile ilgili kısıtlamalara gidilmesini zorunlukılmıştır. Diğer taraftan sinema filmleri, basındasunulan haberlere kıyasla intiharı çok daha etkileyici bir şekilde işleyebilmektedir. Popülersinema filmlerinde konu edilen intihar, toplumüzerinde olumsuz etkiler yaratabileceği gibi bireğitim malzemesi veya psikoterapi işleyişi içindeolumlu yönde etkiler elde edebilmek amacı ilekullanılabilir. Bu yazıda sinema filmlerinde konuedilen intihar vakalarının muhtemel olumsuzetkileri, eğitimde ve psikoterapide olumluşekillerde kullanabilme imkânları, popüler filmörnekleri üzerinden gidilerek tartışılmıştır.Popüler filmler içinde küçümsenmeyecek sayıda bulunan intihar içerikli filmlerin toplum üzerindeki
olumsuz etkileri, psikolojik sağlıkhizmeti
veren uzmanların klinik eğitimlerinde kullanmaları
ve sinematerapideki etkileri üzerine yapalabilecek
bilimsel çalışmaların artması gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

İntihar, sinematerapi, klinik eğitim

Suicide in Movie Films: Research, Training, and Cinematherapy

Öz

The positive relationship between the presentation styles of reports of suicide in themedia and the increase in the suicide rate hasbeen known as the Werther effect and its rootsare embedded in the 18th century. The fact that,reports of suicide in the media increases thenumber of suicide attempts has urged theTurkish Press Law to put some limits to thereports of suicide in the media. On the otherhand, movie films can present suicide in a muchmore effective way, compared to reports in themedia. Though topics of suicide in popularmovie films may create negative effects on society, it may be utilized either as an education toolor in the psychotherapy process as a means toreach the desirable positive goals. In this report,possible negative effects of contents of suicidein the movie films, the ways to make positiveuse of these contents in education and psychotherapy processes have been discussed,through various examples of popular moviefilms. Popular movie films portraying suicideshould be investigated in terms of their possiblenegative impact over the population and for theirpositive use in clinical training of mental healthprofessionals and in cinematherapy

Anahtar Kelimeler

Suicide, cinematherapy, clinical training

Kaynakça

• Berman AL (1988) Fictional Depiction of Suicide in Television Films and Imitation Effects. American Journal of Psychiatry, 145(8), 982–986.
• Biblarz A, Brown RM, Biblarz DN ve ark (1991) Media Influence on Attitudes Toward Suicide. Suicide and Life-Threatening Behavior, 21(4), 374–384.
• Centerwall BS (1990) Young Adult Suicide and Exposure to Television. Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology, 25(3), 149–153.
• Domino G (1983) Impact of the Film, "One Flew Over the Cuckoo's Nest," on the Attitudes Towards Mental Ilness. Psychological Reports, 53, 179-182.
• Gençöz F (2006) Sinemada Psikolojik Bozukluklar: Psinema. Bilim ve Teknik, 458, 82-86.
• Gençöz F (2007) Psinema. Psinema: Psikolojik Bozukluklar ve Sinematerapi. İstanbul, HYB Yayıncı- lık.
• Gençöz F, Başak TA (2007) Sinema Tadında Terapi: Sinematerapi. Bilim ve Teknik, 473, 58-61.
• Gould M, Jamieson P, Romer D (2003) Media Contagion and Suicide Among the Young. American Behavioral Scientist, 46, 1269-1284.
• Hesley JW, Hesley JG (2001) Rent Two Films and Let’s Talk in the Morning: Using Popular Movies in Psychotherapy (2. baskı). John Wiley.
• Jamieson P (2002) Changes in Popular Culture Portrayal of Youth Suicide: 1950-2000. Psinema. İstanbul, HYB Yayıncılık (s.
• Lester D (1994) Young Adult Suicide and Exposure to Television: A Comment. Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology, 29(3), 110–111.
• Lampropoulos GK, Kazantis N, Deane FP (2004) Psychologists’ use of Motion Pictures in Clinical Practice. Professional Psychology: Research and Practice, 35, 535- 541.
• Marzuk P, Tardiff K, Hirsch C ve ark (1994) Increase in Suicide by Asphyxiation in New York City After the Publication of Final Exit. New England Journal of Medicine, 330, 1017.
• Ostroff RB, Behrends RW Lee K ve ark (1985) Adolescent Suicides Modeled After Television Movie. American Journal of Psychiatry, 142, 989.
• Ostroff RB, Boyd JB (1987) Television and Suicide: Comment. New England Journal of Medicine, 316, 876-877
• Palab›y›ko¤lu R, Azizo¤lu S, Haran S ve ark (1993) Gazetelerdeki ‹ntihar Haberlerinin Okuyucuya Nas›l Yans›t›ld›¤›na ‹liflkin Bir Çal›flma. Kriz Dergisi, 2, 285-292.
• Pirkis J, Blood RW (2001a) Suicide and the Media: (1) Reportage of Nonfictional Data. Crisis, 22, 146-154.
• Pirkis J, Blood RW (2001b) Suicide and the Media: (II) Portrayal in Ficitional Media. Crisis, 22, 155-162.
• Pirkis J, Blood RW, Francis C ve ark (2005) A Review of the Literature Regarding Film and Television Drama Portrayals of Suicide. Program Evaluation Unit, The University of Melbourne.
• Robinson DJ (2003) Reel Psychiatry: Movie Protrayals of Psychiatric Conditions. Rapid Cyler Press.
• TC Baflbakanl›k Medya ve Enformasyon Genel Müdürlü¤ü (2007) http://www.byegm.gov.tr/ byegmhakkinda/basinkanunu.htm
• Wedding D, Boyd MA, Niemiec RM (2005) Movieas and Mental Illness: Using Films to Understand Psychopathology (2. bas›m). Hogrefe.