Öz
Türk edebiyatının hemen her safhasında gönül kavramı yer almıştır. Gerek Klâsik Türk Edebiyatı’nda gerekse Halk Edebiyatı’nda vazgeçilmez bir konudur. Türk Dil Kurumu Türkçe sözlüğünde gönül “Sevgi, istek, düşünüş, anma ve hatır gibi kalpte var sayılan duygu kaynağı” olarak tanımlanır. Farsça “dil” Arapça “kalb” kelimeleri ile de ifade ettiğimiz gönül bâzen bir mekândır, bâzen bir dost, sırdaştır. Mecazî anlamda da biz gönüle pek çok mânâlar yüklemişiz; istek, arzu, ruh ve diğerleri. Dilimizde gönül kelimesinin yer aldığı…
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ayverdi, İ. (2011). Kubbealtı Lugatı Misalli Büyük Türkçe Sözlük. İstanbul: Kubbealtı Yayınları.
- Ceylan, Ö. (2000). Tasavvufî Şiir Şerhleri. İstanbul: Kitabevi.
- Çelebioğlu, Â. (1998). Eski Türk Edebiyatı Araştırmaları. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
- Devellioğlu, F. (1992). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lugat. Ankara: Aydın Kitabevi.
- Dilçin, C. (1983). Yeni Tarama Sözlüğü. Ankara: TDK Yayınları.
- Eraydın, S. (1997). Tasavvuf ve Tarikatler. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.
- İz, M. (1990). Tasavvuf. İstanbul: Kitabevi.
- Koç, A. (2010). Yunus’un Göç’ü. X. Uluslar Arası Yunus Emre Sevgi Bilgi Şöleni 6-8 Mayıs 2010,
- Eskişehir: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Yayınları. Köprülü, F. (1991). Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
- Kurnaz, C. (1989). Gönül. TDV İslâm Ansiklopedisi (C:14, s.150). İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
- Mazıoğlu, H. (1982). Türk Edebiyatı. Eski. Türk Ansiklopedisi (C.32 s.80-135). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
- Onay, A.T. (1992). Eski Türk Edebiyatında Mazmunlar. (Cemal Kurnaz Haz.) Ankara: Türkiye
- Diyanet Vakfı Yayınları. Pekolcay, N. ve Sevim, E. (1991). Yunus Emre Şerhleri. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Tatçı, M. (2012). Yunus Emre Divân-ı İlâhîyât. İstanbul: Kapı Yayınları.
- Timurtaş, F. K. (1989). Yunus Emre Divanı’ndan Seçmeler.Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Uludağ, S. (1991). Tasavvuf Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Marifet Yayınları.
- Yılmaz, M. (1992). Edebiyatımızda İslâmî Kaynaklı Sözler. İstanbul: Enderun Kitabevi.
Öz
Türk edebiyatının hemen her safhasında gönül kavramı yer almıştır. Gerek Klâsik Türk Edebiyatı’nda gerekse Halk Edebiyatı’nda vazgeçilmez bir konudur. Türk Dil Kurumu Türkçe sözlüğünde gönül “Sevgi, istek, düşünüş, anma ve hatır gibi kalpte var sayılan duygu kaynağı” olarak tanımlanır. Farsça “dil” Arapça “kalb” kelimeleri ile de ifade ettiğimiz gönül bâzen bir mekândır, bâzen bir dost, sırdaştır. Mecazî anlamda da biz gönüle pek çok mânâlar yüklemişiz; istek, arzu, ruh ve diğerleri. Dilimizde gönül kelimesinin yer aldığı…
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ayverdi, İ. (2011). Kubbealtı Lugatı Misalli Büyük Türkçe Sözlük. İstanbul: Kubbealtı Yayınları.
- Ceylan, Ö. (2000). Tasavvufî Şiir Şerhleri. İstanbul: Kitabevi.
- Çelebioğlu, Â. (1998). Eski Türk Edebiyatı Araştırmaları. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
- Devellioğlu, F. (1992). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lugat. Ankara: Aydın Kitabevi.
- Dilçin, C. (1983). Yeni Tarama Sözlüğü. Ankara: TDK Yayınları.
- Eraydın, S. (1997). Tasavvuf ve Tarikatler. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.
- İz, M. (1990). Tasavvuf. İstanbul: Kitabevi.
- Koç, A. (2010). Yunus’un Göç’ü. X. Uluslar Arası Yunus Emre Sevgi Bilgi Şöleni 6-8 Mayıs 2010,
- Eskişehir: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Yayınları. Köprülü, F. (1991). Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
- Kurnaz, C. (1989). Gönül. TDV İslâm Ansiklopedisi (C:14, s.150). İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
- Mazıoğlu, H. (1982). Türk Edebiyatı. Eski. Türk Ansiklopedisi (C.32 s.80-135). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
- Onay, A.T. (1992). Eski Türk Edebiyatında Mazmunlar. (Cemal Kurnaz Haz.) Ankara: Türkiye
- Diyanet Vakfı Yayınları. Pekolcay, N. ve Sevim, E. (1991). Yunus Emre Şerhleri. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Tatçı, M. (2012). Yunus Emre Divân-ı İlâhîyât. İstanbul: Kapı Yayınları.
- Timurtaş, F. K. (1989). Yunus Emre Divanı’ndan Seçmeler.Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Uludağ, S. (1991). Tasavvuf Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Marifet Yayınları.
- Yılmaz, M. (1992). Edebiyatımızda İslâmî Kaynaklı Sözler. İstanbul: Enderun Kitabevi.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2013 |
| Gönderilme Tarihi | 19 Aralık 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 5 Sayı: 9 |