Allah’ın İsrailoğulları ile Ahidleşmesi

Yıl 2019, , 317 - 352, 31.12.2019

Mehmet Fatih Korkmaz

https://doi.org/10.35209/ksuifd.623298

Öz

Bu makalede, Allah’ın İsrâiloğulları ile ahidleşmesi ele
alınmıştır. Çalışmamızda ahidleşmenin mahiyeti, keyfiyeti, muhtevası, nimetle
ilişkisi, İsrâiloğulları’nın ahidleşme karşısındaki tavrı ve ahidleşmeye neden
gerek duyulduğu gibi soruların cevapları aranmıştır. Araştırmamız, ahid ve
mîsâk odaklı olduğundan ahdin lüğavi analizi ve ayetler, ilk dönem lügatler
kıstas alınarak tahlil edilmiştir. 
Ayrıca, Allah’ın İsrâiloğulları’na karşı kullanmış olduğu müspet ve
menfi hitap tarzı ve bu hitap tarzındaki değişimin arka planı Kur’an bütünlüğü
ilkesi dikkate alınarak, konuyla ilgili ayetlerden deliller sunularak ele
alınmış, İsrâiloğulları’nın ilahi davete karşı geliştirmiş oldukları olumlu
veya olumsuz tutumlar analiz edilmiştir. 
Çalışmamızda ana kaynak olarak; Kur’ân-ı Kerîm, klasik ve çağdaş tefsirler;
yardımcı kaynak olarak da Dinler Tarihi, konuyla ilgili kitap ve makalelerden
istifade edilmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Tefsir, İsrâiloğulları, ahidleşme, misak, ahid

The Covenant between Allāh and the Children of Israel Abstract

Öz

This article is handled the covenant between
Allāh and the children of Israel and the Answers for the questions related to
the issues such as the nature, the circumstance and the content of the covenant
and its’ relations with the blessing, and the attitudes of the children of
Israel towards covenant and the necessity of covenant sought. As the study is
focused on the covenant and the pact, the covenant and verses are analyzed with
the basis of first period dictionaries. Besides, the positive and negative
forms of address of Allāh to the children of Israel and the background of the
change in these forms of address is handled by taking the integrity of Qurʾān into account and citing proofs from the
related verses. Besides, the negative and the positive attitudes developed by
the children of Israel towards the divine invitation are also analyzed. For the
main sources of the study; Holy Qurʾān,
classical and contemporary hermeneutic texts are benefited from, and as for the
supplementary resources; the History of Religions, and books and articles
related to the topic are utilized.

Anahtar Kelimeler

Tafsīr, children of Israel, covenant, pact, blessing

Kaynakça

• Abdülbaki, M. Fuad. El-Mû’cemü’l- Mufehres Li Elfazi’l Kur’an’il Kerim. İstanbul: Çağrı Yayınları,1986.
• Albayrak, Kadir. “İsrâiloğulları’nın “Altın Buzağı”sı ve “Kızıl İnek”i”. Bilimname 5/2. 2004
• Aydın, Mahmut. Ana Hatlarıyla Dinler Tarihi. İstanbul: Ensar Neşriyat, 9. Basım, 2016.
• Challaye, Felicien. Dinler Tarihi. çev. Samih Tiryakioğlu. İstanbul: Varlık Yayınları, 7. Basım, 2015.
• Demirci, Muhsin. Konulu Tefsire Giriş. İstanbul: Marmara Üniversitesi İFAV Yayınları, 3. Basım, 2017.
• Durmuş, Zülfikar. “Kur’ân’a Göre İnsanın İlişkilerinde Sorumlu Olduğu Temel Ahlâkî ilke: Ahde Vefâ’’. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi 2/3 (2002),77-79.
• Halil b. Ahmed, Ebû Abdirrahmân el-Ferâhîdî. Kitâbü’l-Ayn. thk. Mehdî el-Mahzûmî & İbrahim es-Sâmerrâî. 8.Cilt. Beyrût: Menşûrât, 1988.
• Harman, Ömer Faruk. “Yahudilik; İslam Kaynaklarında Yahudilik”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 43/220-226. İs-tanbul: TDV Yayınları, 2013.
• İsfehani, Ebû’l-Kâsım el-Huseyn Ahmed b. Râgıb. el-Müfredât fî Garîbi’l Kur’ân. Mısır: y.y.,1961.
• İzutsu, Toshıhıko. Kur’an’i Kavramlar. İstanbul: Pınar Yayınları, 5. Basım, 2017.
• Karaman, Hayrettin vd.. Kur’an Yolu. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 2014.
• Kur’an Mesajı: Meal-Tefsir. çev. Muhammed Esed, Türkçeye çev. Cahit Koytak & Ahmet Ertürk. İstanbul: İşaret Yayınları, 5. Basım, 1999.
• Kur’ân Yolu. Erişim 11 Aralık 2019. https://kuran.diyanet.gov.tr
• Kutsal Kitap. Eski ve Yeni Antlaşma, İstanbul: Kitab-ı Mukaddes Şirketi, Yeni Yaşam Yayınları, 2001.
• Küçük, Abdurrahman. “Ahid”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansi-klopedisi. 1/532-533. İstanbul: TDV Yayınları,1988.
• Masdusi, A. Abdullah. Yaşayan Dünya Dinleri. çev. Mesud Sadak. İstanbul: Kalem Yayıncılık A.Ş., 1981.
• Mevdudi, Ebû’l-A’lâ. Tefhîmü’l-Kur’ân/Kur’ân’ın Anlamı ve Tefsîri, çev. Muhammed Hân Kayânî v.d. 7. Cilt. İstanbul: İnsan Yayınları, 1986.
• Pak, Zekeriya. “İnsanın Yeryüzündeki Varlığına Meleklerin İlk Tepkisi: Bakara 2/30'daki İfade Üslubu İle İlgili Farklı Bir Yorum Denemesi’’. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 5/9(2007), 53-76.
• Râzi, Ebû Abdillâh Muhammed b. Ömer Fahruddîn. et-Tefsîru’l-Kebîr/Mefâtîhu’l-Gayb. Beyrut: Daru’l Fikr,1401/1981.
• Sâbuni, Muhammed Ali. Safvetû’t-Tefasir. İstanbul: Ensar Neşri-yat, 5. Basım, 2014.
• Şimşek, M. Sait. Kur’an’ın Ana Konuları. İstanbul: Beyan Yayınları, 7. Basım, 2017.
• Şimşek, M. Sait. Günümüz Tefsir Problemleri. İstanbul: Kitap Dün-yası Yayınları, 13. Basım, 2016.
• Taberî, Ebû Cafer Muhammed b.Cerir. Taberi Tefsiri, trc. Hasan Karakaya& Kerim Aytekin, İstanbul: Hisar Yayınları, 1996.
• TTK. Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları, 5. Basım, 1969.
• Tiyek, Fatih. Kur’an’ı Anlamada Bağlamın Rolü ve Meallerdeki Bağ-lamsal Sorunlar. Ankara: Ankara Okulu Yayınları, 2. Basım, 2017.
• Tiyek, Fatih. Kur’an’ın Kamuoyu Oluşturmadaki Rolü. Ankara: An-kara Okulu Yayınları, 2018.
• Yazır Elmalılı M. Hamdi. Hak Dini Kur’an Dili. Ankara: Akçağ Yayınları, 5. Basım, 2015.