Türkiye-AB İlişkileri ve Din Eleştirel Bir Yaklaşım

Yıl 2008, Sayı: 11, 1 - 30, 02.06.2008

Hüsnü Ezber Bodur

Öz

Avrupa Birligi’nin doguya dogru genisleme projesi

kapsamında ve çesitli faktörlerin etkisiyle Türkiye’ye 1999

yılında aday ülke statüsü verilmistir. Bu yıldan beri, Türkiye

AB üyeligi yolunda önemli adımlar atmıs ve AB ile iliskiler

Türk siyasetinde önemli bir yer isgal etmistir. Bu makalede,

Müslüman çogunluklu bir ülkenin AB’ye girmesinde 

slamiyet

bir engel midir? Ya da halkının çogunun Müslüman oldugu

bir ülkeyle Hristiyanlıgın kimlik olusumunda önemli bir

kaynak oldugu AB arasındaki müzakerelerin seyrini din,

olumsuz yönde mi etkileyecek sorusu cevaplandırılmaya

çalısılacaktır. Aslında bu yazıda, Türkiye-AB iliskilerinde

sorun olusturabilecek çok çesitli alanlardan biri olan bu boyutla

ilgili yüzleri açıklamada yardımcı olacak bazı unsurlara

din sosyolojisi çerçevesinde isaret edilecektir. Dinin hala

bireylerin tutum ve davranısları üzerinde etkili oldugu bir

süreçte sekülerlesmenin, dini kurumu ve dindarlıgı yok etme

yerine dönüstürdügü, hatta bireysel dindarlık ve ruhsallıkta

bir artısa neden oldugu söylenebilir. Geleneksel ve köktenci

bir çerçeveye hapsedilmis 

slami anlayısın ya da ötekilestiren

ve partikülaristik bir yaklasımı zımnen benimsemis gözüken

Avrupa Hristiyan kimliginin Türkiye-AB iliskilerinin

seyri üzerinde etkili olabilecegi söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Türkiye, Avrupa Birliği, Sekülerlesme, Çok-kültürlülük, AB kimligi, Fenomenolojik Yaklasım, Avro Türkler, Sivil Toplum Örgütü, avro islam