İmam Şâfiî'ye göre, şer’î hükümler
konusunda kesin ve güvenilir bilgi sağlayan kaynaklar/cihetü'l-ilm, Kur'an,
Sünnet ile icmâ ve kıyastır. Şer’î delillerin birbiriyle uyumu ve aralarında yaşanacak
ihtilafı giderme, Şâfiî’nin eserlerinde önemli bir yer tutmaktadır. O,
eserlerinde teâruz kavramını çoğunlukla ihtilafu’l-hadis kavramına müteradif kullanmaktadır.
Şâfiî, muhtelif/ihtilaf kavramlarıyla, aralarında cem’ imkânı bulunmayan
hadislerin çatışmasını kastetmektedir. Şâfiî, zahirde birbiriyle çatışan ve
te’lifi imkân dâhilinde olan deliller için “cem’ ” kavramı yerine
"isti’mâlu’d-delileyn" ya da "İmdâu’d-delîleyn" ifadelerini
kullanırken, buna karşın uzlaştırılamayan deliller için ise,“ıskatu/tarhu/ta’til-ü
ehadi’d-delîleyn” tabirlerini kullanmaktadır. Şâfiî, ihtilafı gidermede
sırasıyla cem’, nesh ve tercih yollarına başvurmaktadır. O’na göre nesh ve
tercih, hakiki; cem’ ise zahiri ihtilafı giderme yoludur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri / Research Articles |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2019 |
Gönderilme Tarihi | 26 Nisan 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 33 |
K.S.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, elektronik ortamda yayınlanmaktadır.
ilahiyatdergi@ksu.edu.tr
Derginin Tarihçesi
Derginin Adı | ISNN | e-ISNN | Başlangıç Yılı |
Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi | 1304-4524 | 2651-2637 | 2003 |