Saray ve Mûsikî -III. Selim ve II. Mahmud Dönemlerinde Mûsikînin Himayesi- Yazar: Selman Benlioğlu (İstanbul: Dergâh Yayınları, 2018)

Yıl 2024, Sayı: 44, 399 - 402, 31.12.2024

Muhammed Feyzi İbrahimoğlu

Öz

Müzikle iştigal eden teorisyenler, icracılar ve bestekârlar doğu ve batı kültüründe bir hâmi tarafından himaye edilmiştir. Osmanlı kültüründe önemli bir yeri olan müzik, halktan ziyade saray tarafından koruma altına alınmıştır. Sanatın iktidar tarafından himaye edilmesi konusuna değinen Selman Benlioğlu’nun, inceleyeceğimiz “Saray ve Mûsikî -III. Selim ve II. Mahmud Dönemlerinde Mûsikînin Himayesi-’’ adlı çalışması daha önce üzerinde çok durulmamış bir konuyu merkeze almaktadır. Eser Osmanlı mûsiki geleneğinde iktidarın etki seviyesini belirlemek amacıyla III. Selim ve II. Mahmud dönemlerini kapsayacak şekilde kaleme alınmıştır. “Doğu’da ve Batı’da Mûsikî Hâmîliği”, “Osmanlı’da Mûsikînin Himayesi”, “Bir Dinleyici Olarak III. Selim ve II. Mahmud”, “Müzisyenlerin Sarayda İstihdamı” ve “Hâmî-Mûsikîşinas İlişkisi” olmak üzere beş bölümden oluşan eser, tarihsel ve betimleyici metodla kaleme alınmıştır. Alandaki eksikliği gideren çalışma, müzik patronajı konusuyla ilgilenen araştırmacıların istifadesine sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Türk Din Mûsikisi, Müzik Patronajı, Selman Benlioğlu, Saray ve musiki

SELMAN BENLİOĞLU, PALACE AND MUSIC - THE PROTECTION OF MUSIC IN THE PERIODS OF SELIM III AND MAHMUD II -, DERGAH P., İSTANBUL 2018, 300 PS.

Öz

Theorists, performers and composers who were involved in music were protected by a patron in Eastern and Western culture. Music, which had an important place in Ottoman culture, was protected by the palace rather than the people. Touching on the issue of the patronage of art by the government, Selman Benlioğlu’s work titled “Palace and Music -The Patronage of Music During the Periods of Selim III and Mahmud II-” which we will examine focuses on a subject that has not been previously addressed. The work was written to determine the level of influence of the government on the Ottoman musical tradition, covering the periods of Selim III and Mahmud II. The work, which consists of five sections: “Patronage of Music in the East and the West”, “The Patronage of Music in the Ottoman Empire”, “Selim III and Mahmud II as a Listener”, “Employment of Musicians in the Palace” and “Patron-Musician Relationship”, was written with historical and descriptive methods. The study, which fills the gap in the field, is presented to the benefit of researchers interested in the subject of music patronage.

Anahtar Kelimeler

Turkish Religious Music, Music Patronage, Selman Benlioğlu, Palace and music