Causative Constructions in Divânü Lügâti't-Türk

Yıl 2013, Cilt: 10 Sayı: 1, 49 - 58, 01.03.2013

Mevlüt Erdem Gökhan Cosun

Öz

Causative strcutures exhibit significant mophological, syntactic and semantic features. In this study, the causative structures which cause syntactic changes within the sentences, in Compendium of the Turkic Dialects (Divânü Lügâti't-Türk) were examined. Present study deals with the development of causative structures in Turkish and give us an opportunity to compare with modern studies.

Anahtar Kelimeler

Causatives, Divânü Lügâti't-Türk, transitive verbs, intransitive verbs.

Divânü Lügâti't-Türk’te Ettirgen Yapılar

Öz

Ettirgen yapılar, biçim bilgisi, söz dizimi ve anlamsal açısından önemli özellikler sergilerler. Bu makalede Türkçenin en önemli eserlerinden birisi olan Divânü Lügâti't-Türk‟teki ettirgen yapılar, söz diziminde meydana getirdiği değişimler açısından incelenmiştir. Böyle bir çalışma ettirgen yapıların tarihsel gelişimi hakkında daha geniş bilgi sunacaktır ve modern çalışmalarla karşılaştırma imkanı sağlayacaktır.

Anahtar Kelimeler

Ettirgen yapılar, Divânü Lügâti't-Türk, geçişli ve geçişsiz fiiller.

Kaynakça

• Aissen, Judith (1979), The Syntax of Causative Constructions, Garland Publishing, Inc., New York & London.
• Aydın, Mehmet (1996) “Divânü Lügâti't-Türk‟te Yükleme Hâli Ekleri” Akademik Açı, s. 83-90.
• Banguoğlu, Tahsin (1986), Türkçenin Grameri, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
• Comrie, Bernard (1985), “Causative Verb Formation and Other Verb Deriving Morphology” (Ed. T. Shopen), Language Typology and Semantic Description, vol. III, s. 309-48.
• Comrie, Bernard (1989), Language Universals and Linguistic Typology, Blackwell, Oxford UK & Cambridge.
• Dankoff, Robert (James Kelly ile) (1985), Mahmūd alKāšγarī Compendium of The Turkic Dialects (Dīvānu Luγāt atTurk) Part III, Harvard University, Harvard.
• DLT1 Atalay, Besim. (Çev.) (1939), Divânü Lügâti't-Türk Tercümesi c. I, Alâeddin Kıral Basımevi, Ankara.
• DLT2 Atalay, Besim (Çev.) (1940), Divânü Lügâti't-Türk Tercümesi c. II, Alâeddin Kıral Basımevi, Ankara.
• DLT3 Atalay, Besim (Çev.) (1941), Divânü Lügâti't-Türk Tercümesi c. III, Alâeddin Kıral Basımevi, Ankara.
• Ercilasun, Ahmet B. (1984), Kutadgu Bilig Grameri-Fiil,Gazi Üniversitesi Yayınları, Ankara.
• Gencan, Tahir Nejat (2001), Dilbilgisi, Ayraç Yayınları, Ankara. Hacıeminoğlu, Necmettin (2003), Karahanlı Türkçesi Grameri, Türk Dil Kurumu, Ankara.
• Karahan, Leyla (2006) “Belirtisiz nesnenin söz dizimindeki yeri üzerine.”, László Károly (ed.), Demir, N.; E. Yılmaz (Papers selelcted by) Turkology in Turkey, Szeged, s. 327-335.
• Lewis, Geoffrey (1975), Turkish Grammar (corrected edition; originally published in 1967), Oxford University Press, Oxford.
• Sezer, Engin (1991), Issues in Turkish Syntax, Doktora Tezi, Harvard Üniversitesi, Harvard.
• Tekin, Talat (2000), Orhon Türkçesi Grameri, Türk Dilleri Araştırmaları Dizisi 9, Sanat Kitabevi, Ankara.
• Underhill, Robert (1976), Turkish Grammar, The MIT Press, Cambridge, Mass.