Küçük Asya'nın doğusunda Persler ve Urartulara bağlı yaşadığı bilinen Ermeni toplumu; M.Ö. VIII. yüzyılda başlayan İskit - Kimmer istilası sonrasında Küçük Asya'nın doğusunda oluşan siyasi boşluktan faydalanarak "Ermeni Krallığı" adı altında bir bağımsız devlet meydana getirmişlerdir. M.Ö. 188 yılındaki Apamea Barışı'yla Ön Asya'daki Seleukos egemenliği yıkılmış, Roma İmparatorları Ön Asya'daki yerli krallıkları doğudaki Parthlara karşı siyasi hegemonyasının devamı için desteklemişlerdir. Bu dönemde Roma'nın doğu politikasında önemli bir Roma destekçisi olarak görülen Ermeni Krallığı; M.Ö. II. yüzyıl sonunda askeri ve politik yönden güçlenmiş, Büyük ve Küçük Ermeni Krallığı olmak üzere iki ayrı siyasi teşkilatlanma halinde idare edilmeye başlanmıştır. Roma; Küçük Asya'daki hakimiyeti üzerinde önemli bir engel olarak gördüğü Pontos Kralı VI. Mithridates ile uğraşırken Ermeni Kralı II.Tigranes ise bu durumdan faydalanarak ülkesinin sınırlarını Suriye'den Kuzeybatı İran'a kadar genişletmiştir. II. Tigranes döneminde en parlak zamanını yaşayan Ermeni Krallığı; Antiochia ad Taurum (Maraş) ve çevresine M.Ö. 83 ile M.Ö. 69 yılları arasında hakim olmuş, Küçük Ermeni Krallığı olarak bilinen bölgeye bu kenti dahil etmişlerdir. Bu çalışma; M.Ö. IX. ile M.Ö. I. yüzyıllar arasında Antiochia ad Taurum (Maraş) ve çevresindeki Ermenilerin durumu, özellikle M.Ö. I. yüzyılda meydana gelen Ermenilere bağlı nüfus hareketliliği ve politik gelişmeler hakkında bilgiler vermeyi amaçlamaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Derleme Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Nisan 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 16 Sayı: 1 |
KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi ULAKBİM-TR Dizin tarafından dizinlenen hakemli ve bilimsel bir dergidir.