The first dictionary of Turkish dialects is Dîvânu Lugâti’t-Türk, written by Kâşgarlı Mahmud. Completed in 1074, Dîvânu Lugâti’t-Türk examines the phonetic, morphological and semantic features of Turkish at that time, and includes the grammar rules of the 11th century. In addition to the standard language, the work also includes the dialect features of Turkish tribes. Morover, in Dîvânu Lugâti’t-Türk, Kâşgarlı Mahmud reveals the power of Turkish vocabulary and sheds light on the richness of Turkish culture. In this study, the vocabulary of Dîvânu Lugâti’t-Türk is examined. The word āl ~ al, which means “deceit, trick”, is taken as the center, and the words used for the concept of “deceit, trick” in the text are examined. The words āl ~ al, alda-, aŋdı-, ār- ~ ar-, arguç, arış-, arsık-, ötrük, tef/tew, tewlüg, tewlüglen-, ügri-, ülker çerig, yow-, yup (yap yup), yap yup kıl-, yubıla-, yubat- and yupla- related to the concept field of “deceit, trick” in Dîvânu Lugâti’t-Türk are identified. The form, meaning and conceptual fields of the relevant words are examined in detail, and their usage in Türkiye Turkish is emphasized.
Türk lehçelerinin ilk sözlüğü, Kâşgarlı Mahmud tarafından kaleme alınan Dîvânu Lugâti’t-Türk’tür. 1074 yılında tamamlanan Dîvânu Lugâti’t-Türk, Türkçenin ses, şekil ve anlam bilgisi özelliklerini incelemekte, 11. yüzyılın dil bilgisi kurallarını içermektedir. Eserde ölçünlü dilin yanı sıra Türk boylarının ağız özelliklerine de yer verilmektedir. Ayrıca Dîvânu Lugâti’t-Türk’te Kâşgarlı Mahmud tarafından Türkçenin söz varlığı gücü ortaya koyulmakta, Türk kültürünün zenginliğine ışık tutulmaktadır. Çalışmada, Dîvânu Lugâti’t-Türk’ün söz varlığı incelenmektedir. Eserde “aldatma, hile” anlamlarına gelen āl ~ al sözcüğü merkeze alınarak metinde yer alan “aldatma, hile” kavramı için kullanılan sözcükler irdelenmektedir. Dîvânu Lugâti’t-Türk’te “aldatma, hile” kavram alanı ile ilgili āl ~ al, alda-, aŋdı-, ār- ~ ar-, arguç, arış-, arsık-, ötrük, tef/tew, tewlüg, tewlüglen-, ügri-, ülker çerig, yow-, yup (yap yup), yap yup kıl-, yubıla-, yubat-, yupla- sözcükleri tespit edilmiştir. İlgili sözcüklerin biçim, anlam ve kavram alanları ayrıntılı olarak incelenmiş, Türkiye Türkçesindeki kullanımları üzerinde durulmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Eski Türk Dili (Orhun, Uygur, Karahanlı) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 22 Aralık 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 22 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 15 Eylül 2024 |
Kabul Tarihi | 15 Kasım 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 21 Sayı: Divanu Lügati't Türk'ün 950. Yıl Dönümü |
KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi ULAKBİM-TR Dizin tarafından dizinlenen hakemli ve bilimsel bir dergidir.