Purpose: To investigate the effect of dual task activity on function and quality of life in stroke patients
Material and Methods: 20 years and older forty (n=40) stroke patients were included in the study. Group 1 (n:20) patients were given conventional exercise therapy (static, dynamic balance exercises and gait training) 45 minutes a week for 4 weeks. Group 2 (n: 20) patients were given conventional exercise and verbal fluency and mathematics problems were applied concurrently. The demographic data of the patients were recorded and 6-minute walk test, functional ambulatory scale (FAS), Rivermead mobility index, mini-mental test, stroke-specific quality of life scale, National Institutes of Health Stroke Scale (NIHSS) was evaluated before and after 4 weeks of rehabilitation program.
Results: There was statistically significant difference in the study group (group 2); after rehabilitation; upper (p<0.01), hand (p<0.01), lower (p<0.01) extremity Brunnstrom staging, stroke quality of life (p<0.01), FAS (p=0.02), Rivermead mobility index (p<0.01), 6 min walking distance (p<0.01) and mini mental test (p<0.01) were statistically significant. In the control group after rehabilitation; there was statistically significant difference in upper (p=0.01), hand (p=0.01), lower (p<0.01) extremity Brunnstrom staging, stroke quality of life (p=0.01), NIHHS (p=0.01), Rivermead mobility index (p<0.01), 6 min walking distance (p<0.01) and minimental test (p=0.04). In the study and control groups all parameters compared before and after the treatment and results were similar. Results of both groups were similar after the treatment program.
Conclusion: Dual task exercise has a positive effect on functional level, quality of life and mental status in stroke patients and has no superiority over conventional treatments. It may be preferred for neurorehabilitation in stroke patients.
Amaç: İnmeli hastalarda çift yönlü görev aktivitesinin fonksiyon ve yaşam kalitesi üzerine etkisini araştırmak.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 20 yaş üzeri kırk (n=40) inmeli hasta dahil edildi. Çalışma grubu ve kontrol grubu olarak belirlendi. Grup 1 (n:20) hastalara konvansiyonel egzersiz tedavisi (statik, dinamik denge egzersizleri ve yürüme eğitimi) 4 haftalık 45'şer dakika verilirken grup 2’deki (n:20) hastalara konvansiyonel egzersiz ile eş zamanlı; sözel akıcılık ve matematik problemleri uygulandı. Hastaların demografik verileri kaydedildi ve rehabilitasyon programına başlamadan önce ve 4 haftalık rehabilitasyon programını aldıktan sonra 6 dakika yürüme testi, fonksiyonel ambulasyon skala (FAS), Rivermead mobilite indeksi, mini mental test, inmeye özgü yaşam kalitesi ölçeği, Ulusal Sağlık İnme Enstitüsü Skalası (NIHSS) inme skalası ölçeği değerlendirildi.
Bulgular: Çalışma grubundaki hastaların (grup2) tedavi sonrasında; üst (p<0.01), el (p<0.01), alt (p<0.01) ekstremite Brunnstrom evrelendirmesinde, stroke yaşam kalitesinde (p<0.01), FAS (p=0.02), Rivermead mobilite indeksi (p<0.01), 6 dk yürüme mesafesi (p<0.01) ve mini mental testte (p=0.01) istatistiksel olarak anlamlı iyileşme gözlemlenmiştir. Kontrol (grup 1) grubunda ise tedavi sonrasında; üst (p=0.01), el (0.01), alt ekstremite (p<0.01) Brunnstrom evrelendirmesinde, stroke yaşam kalitesinde (NIHSS) (p=0.01), Rivermead mobilite indeksi (p<0.01), 6 dk yürüme mesafesi (p<0.01) ve mini mental testte (p=0.04) istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlemlenmiştir. Çalışma ve kontrol grubu tedavi protokolü öncesi ve sonrası tüm parametreler kendi arasında karşılaştırıldığında benzer sonuçlar elde edildi. Buna göre tedavi öncesi fonksiyonel ve yaşam kalitesini gösteren parametreler her iki grupta benzerdi. Tedavi programı sonrası da her iki grup sonuçları benzer bulundu.
Sonuç: Çift yönlü görev egzersizi inmeli hastalarda fonksiyonel düzey, yaşam kalitesi ve mental duruma olumlu etkisi olup, konvansiyonel tedavilere üstünlüğü yoktur. İnmeli hastalarda nörorehabilitasyonda tercih edilebilir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 16 Ekim 2020 |
Gönderilme Tarihi | 4 Haziran 2020 |
Kabul Tarihi | 26 Haziran 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 15 Sayı: 3 |