İSTANBUL BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİNİN STRATEJİK PLANLARININ TOPLUMSAL REFAH HİZMETLERİ BAKIMINDAN KARŞILAŞTIRILMASI

Yıl 2022, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 22, 28.01.2022

Hakan Yaş

Öz

Toplumsal refah hizmetleri merkezi yönetim tarafından da sunulmakla birlikte, genellikle yerel yönetimlerin görev ve sorumluluğundadır. Türkiye’de yerel yönetim mevzuatı toplumsal refah hizmetleri bakımından yerel yönetimlere geniş görev, yetki ve sorumluluklar vermiştir. Bu çalışma, İstanbul Büyükşehir Belediyesinin 2015-2019 Stratejik Planı ile 2020-2024 Stratejik Planı arasında toplumsal refah hizmetleri açısından söylem farklılığı olup olmadığını ortaya koymayı amaçlamaktadır. İstanbul Büyükşehir Belediyesinin yönetimi 2019 yılında yapılan yerel yönetim seçimleri sonucunda el değiştirerek, sağ görüşten sola geçmiştir. Nüfus bakımından Türkiye’nin en büyük belediyesi olan İstanbul Büyükşehir Belediyesinin yönetiminin görüş farklılığında sola doğru yaşanan bu değişimin 2020-2024 Stratejik Planına yansıdığı öngörülmektedir. Bu farklılığın varlığı ise Maxqda Programı kullanılarak nitel analiz yöntemiyle incelenecektir. Öncelikle, stratejik planlamaya dair genel kavramlar ile toplumsal refah hizmetlerinin neler olduğu belirtilmiştir. Toplumsal refah hizmetleri, literatüre uygun olarak, stratejik planda sözcük veya ifade bazında araştırılmıştır. Ulaşılan sözcük veya sözcük öbekleri karşılaştırılarak, hangi planda toplumsal refah hizmetlerinin frekansının daha yüksek olduğu, hangilerine daha çok vurgu yapıldığı ve toplumsal refahın hangi planda daha çok önemsendiğine ulaşılmaya çalışılmıştır. Böylece, önceki sağ görüş partinin mi yoksa yeni seçilen sol görüşlü partinin mi toplumsal refah hizmetlerine ağırlık verdiği ortaya çıkarılmış olmaktadır. Yeni yönetimin hazırlamış olduğu stratejik planda, toplumsal refah hizmetlerine daha fazla önem verildiği sonucu elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Toplumsal refah hizmetleri, büyükşehir belediyesi, nitel analiz

COMPARING THE STRATEGIC PLANS OF ISTANBUL METROPOLITAN MUNICIPALITY IN TERMS OF SOCIAL WELFARE SERVICES

Öz

Social welfare services are usually under the responsibility and mission of local governments, while central governments also supply these services. The local government legislation in Turkey assigns a great deal of duty, power and responsibility with regard to social welfare services. This study aims to reveal whether there is a discourse difference between the 2015-2019 Strategic Plan and the 2020-2024 Strategic Plan of the İstanbul Metropolitan Municipality in terms of social welfare services. As the result of the local government elections held in 2019, the management of İstanbul Metropolitan Municipality has been handed over from a right-wing party to a left one. It is assumed that this change towards left-wing in the difference of view of the management of İstanbul Metropolitan Municipality, which is Turkey's most populated municipality in terms of population, is reflected in the 2020-2024 Strategic Plan. The presence of this difference is examined by the qualitative analysis method using the Maxqda Program. First, the general concepts of strategic planning and social welfare services are stated. Social welfare services, in accordance with the literature, are researched based on words or expressions in the strategic plan. By comparing the obtained words or phrases, it is tried to reach in which plan the frequency of social welfare services is higher, which ones are emphasized more, and in which plan social welfare is given more weight. Thus, whether the former right-wing party or the newly elected left-wing party focuses on social welfare services is set forth. It is concluded that more emphasis has been placed on social welfare services in the strategic plan laid out by new management. 

Anahtar Kelimeler

Social welfare services, metropolitan municipality, qualitative analysis.

Kaynakça

• Arrow, K.J. (1950). A Difficulty in the Concept of Social Welfare. Journal of Political Economy, 58(4), 328-346.
• Bozlağan, R. ve Akçakaya, O. (2016). Stratejik Yönetim Yaklaşımı ve İstanbul Büyükşehir Belediyesi Stratejik Planları Üzerine Bir İnceleme. Ardahan Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(3), 99-119.
• Coleman, J.S. (1966). The Possibility of a Social Welfare Function. The Economic Review, 56(5), 1105-1122.
• Council of Europe. (1985). European Charter of Local Self-Government. European Treaty Series – No. 122.
• Dhaor, S. S. (2006). Social welfare administration: scopes and principles.http://www.drbrambedkarcollege.ac.in/sites/default/files/principles%20of%20welfare%20admn.pdf sayfasından alınmıştır.
• Dixon, J. P., & Scheurell, R. P. (Eds.). (2002). State of social welfare: The twentieth century in cross-national review. Greenwood Publishing Group, Incorporated.
• Dogliani, P. (2002). European Municipalism in the First Half of the Twentieth Century: the Socialist Network. Contemporary European History, 11(4), 573-596.
• Eren, V., Bulut, Y., ve Tanıyıcı, Ş. (2012). Türkiye de Siyasi Partilerin Yerel Özerkliğe Bakışı. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(19), 1–14.
• GaWC. (2020). The World According to GaWC 2020. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Adrese-Dayali-Nufus-Kayit-Sistemi-Sonuclari-2020-37210 sayfasından alınmıştır.
• Hanany, E. (2008). The ordinal Nash social welfare function. Journal of Mathematical Economics, 44, 405-422.
• Harvey, D. (1973). Social Justice and the City. Oxford, Basil Blackwel Publishers.
• İBB. (2014). İstanbul Büyükşehir Belediyesi 2015 – 2019 Stratejik Planı. https://www.ibb.istanbul/icerik/butce-ve-yatirimlar sayfasından alınmıştır.
• İBB. (2020). İstanbul Büyükşehir Belediyesi 2020 – 2024 Stratejik Planı. https://www.ibb.istanbul/Uploads/2020/2/iBB-STRATEJIK-PLAN-2020-2024.pdf sayfasından alınmıştır.
• Landau, J.M. (1974). The 1973 Elections in Turkey and Israel, The World Today, 30(4), 170-180.
• McClosky, H., & Chong, D. (1985). Similarities and Differences Between Left-Wing and Right-Wing Radicals. British Journal of Political Science, 15(3), 329-363.
• Nadaroğlu, H. (2001). Mahallî İdareler: Teorisi, Ekonomisi, Uygulaması. İstanbul, Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
• Oates, W.E. (1968). The Theory of Public Finance in A Federal System. Canadian Journal of Economics, I (1).
• Özay, İ.H. (1996). Günışığında Yönetim. İstanbul, Alfa Basım Yayım Dağıtım.
• Pektaş, E. K. (2010). Türkiye’de Sosyal Belediyecilik Uygulamaları ve Temel Sorunlar. Akademik İncelemeler Dergisi, 5(1), 4-22.
• Persky, J., & Tam, M. Y. (1990). Local status and national social welfare. Journal of Regional Science, 30(2), 229-238.
• Sinn, H.-W. (1994). A Theory of the Welfare State. Cambridge, National Bureau of Economic Research.
• Spicker, P. (1988). Principles of Social Welfare: An Introduction to Thinking About The Welfare State. California, Routledge.
• Spicker, P (2021), The Politics of Welfare, An introduction to Social Policy, http://spicker.uk/social-policy/politics.htm sayfasından alınmıştır.
• Titmuss, R. M. (1965). The Role of Redistribution in Social Policy, Social Security Bulletin, June.
• Tiyek, R. ve Doğan, M. (2018). Ak Parti Döneminde (2002-2015) Sosyal Yardım Uygulamaları. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 6(15), 1045-1059.
• TÜİK. (04 Şubat 2021). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları. 2020. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Adrese-Dayali-Nufus-Kayit-Sistemi-Sonuclari-2020-37210 sayfasından alınmıştır.
• Younkins, E.W. (2006). James M. Buchanan: Constitutional and Post-Constitutional Political Economy. Le Quebecois Libre, 184. http://www.quebecoislibre.org/06/060716-3.htm sayfasından alınmıştır.
• Zeyrekli, S. ve Ekizceleroğlu, R. (2007). Avrupa Birliği Bağlamında Hizmette Yerellik (Subsidiarite) İlkesi ve İlkenin Türkiye Açısından Ele Alınışı. Çağdaş Yerel Yönetimler, 16(3), 29-48.