Dezavantajlı Gruplar için Hayvan Destekli Müdahalelere Sistematik Bir Bakış

Yıl 2022, Cilt: 4 Sayı: 4, 387 - 392, 20.12.2022

Seda Topgül

Öz

Hayvan destekli müdahaleler terapi programlarının bir parçası olarak popülerlik kazanmaktadır. Terapötik yardımcılar olarak evcil hayvanlar, bireylerarası yakınlığı kolaylaştırmakta, saldırganlık, ajitasyonu azaltmakta ve tedavi ortamlarını zenginleştirmektedir. Evcil hayvanların psikiyatrik, pediatrik ve geriatrik popülasyon üyelerinin yaşamlarını nasıl zenginleştirebileceğine yönelik çeşitli çalışmalar yapılmıştır. Araştırma sonuçları hayvan destekli terapiler ve hayvan destekli aktivitelerin sıklığı, süresi, kontrol edilebilirliği, örneklem büyüklükleri, oturum özellikleri, kullanılan evcil hayvan türleri ve metodolojik sınırlamalar nedeni ile bireylerin refahının hayvan destekli müdahalelerden nasıl etkilendiğine ilişkin net ve kesin sonuçların mevcut olmadığını ortaya koymaktadır. Ancak genel olarak evcil hayvan müdahalelerinin olumlu sosyal davranışları arttırdığı ve terapötik ortamda evcil hayvan kullanımının etkilerinin olumlu olduğunu göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Hayvan Destekli Aktivite, Hayvan Destekli Terapi, Dezavantajlı Gruplar

A Systematic Examination of Animal Assisted Interventions for Disadvantaged Groups

Öz

Animal Assisted Interventions as part of therapy programs are gaining popularity. Pets facilitate interpersonal intimacy, reduce aggression and agitation, and enrich treatment environments when employed as therapeutic aids. Multiple studies have been conducted on how pets can enrich the lives of members of the psychiatric, pediatric and geriatric populations. The study results indicated that there are no clear and certain results on how Animal Assisted Interventions effect welfare of individuals due to frequency, duration, controllability, sample size and session characteristics of Animal Assisted Therapy and Animal Assisted Activities, and types of animals used as therapy pets and methodological limitations. However, the results showed that Animal Assisted Interventions generally reinforced positive social behaviors and the effects of utilization of pets in the therapeutic environment were overall positive.

Anahtar Kelimeler

Animal Assisted Activity, Animal Assisted Therapy, Disadvantaged Groups

Kaynakça

• Abate, S. V., Zucconi, M. ve Boxer, B. A. (2011). Impact of Canine-Assisted Ambulation on Hospitalized Chronic Heart Failure Patients' Ambulation Outcomes and Satisfaction, s. A Pilot Study. Journal of Cardiovascular Nursing, 26 (3), 224-230.
• Barker, S. B., Knisely, J. S., Schubert, C. M., Green, J. D. ve Ameringer, S. (2015). The Effect of An Animal-Assisted Intervention on Anxiety and Pain in Hospitalized Children. Anthrozoos, 28 (1), 101-112.
• Bouchard, F., Landry, M., Belles-Isles, M. ve Gagnon, J. (2004). A Magical Dream, s. A Pilot Project in Animal–Assisted Therapy in Pediatric Oncology. Canadian Oncology Nursing Journal, 14 (1), 14-17.
• Braun, C., Stangler, T., Narveson, J. ve Pettingell, S. (2009). Animal-Assisted Therapy as a Pain Relief Intervention for Children. Complementary Therapies in Clinical Practice, 15 (2), 105-111.
• Caprille, S. ve Messeri, A. (2006). Animal-Assisted Activity at A. Meyer Children’s Hospital, s. A Pilot Study. eCam, 3 (3), 379-383.
• Cevizci, S., Erginöz, E. ve Baltaş, Z. (2009). Ruh Sağlığının İyileştirilmesinde Yeni Bir Destek Tedavi Yaklaşımı-Hayvan Destekli Tedavi. Nobel Medicus, 5(1), 4-9.
• Chu, C. I, Chao-Ying, L., Chi-Tzu, S. ve Jung, L. (2009). The Effect of Animal-Assisted Activity on Inpatients with Schizophrenia. Journal of Psychosocial Nursing and Mental Health Services, 47 (12), 42-48.
• Coakley, A. B. ve Mahoney, E. K. (2009). Creating a Therapeutic and Healing Environment with A Pet Therapy Program. Complementary Therapies in Clinical Practice, 15 (3), 141-146.
• Cole, K. M., Gawlinski, A., Steers, N. ve Kotlerman, J. (2007). Animal-Assisted Therapy in Patients Hospitalized with Heart Failure. American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine, 16 (6), 575-585.
• Coughlan, K., Olsen, K. E., Boxrud, D. ve Bender, J. B. (2010). Methicillin-Resistant Staphylococcus Aureus in Resident Animals of a Long-term Care Facility. Zoonoses and Public Health, 57 (3), 220-226.
• Edwards, N. E. ve Beck, A.M. (2002). American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine. Western Journal of Nursing Research, 24 (6), 697-712.
• Falk, H. ve Wijk, H. (2008). Natural Activity, s. An Explorative Study of the Interplay between Cage-Birds and Older People in a Swedish Hospital Setting. International Journal of Older People Nursing, 3(1), 22-28.
• Gagnon, J., Bouchard, F., Landry, M., Belles-Isles, M., Fortier, M. ve Fillion, L. (2004). Implementing a Hospital-Based Animal Therapy Program for Children with Cancer, s. A Descriptive Study. Canadian Oncology Nursing Journal, 14 (4), 217-223.
• Harper, C., Dong, Y., Thornhill, T., Wright, J., Ready, J., Brick, G. ve Dyer, G. (2015). Can Therapy Dogs Improve Pain and Satisfaction After Total Joint Arthroplasty? A Randomized Controlled Trial. Clinical Orthopaedics and Related Research, 473 (1), 372-379.
• Hastings, T., Burris, A., Hunt, J., Purdue, G. ve Arnoldo, B. (2008). Pet Therapy, s. A Healing Solution. Journal of Burn Care and Research, 29 (6), 874-876.
• Havey, J., Vlasses, F. R., Vlasses, P. H., Ludwig-Beymer, P. ve Hackbarth, D. (2014). The effect of Animal-Assisted Therapy on Pain Medication Use after Joint Replacemen. Anthrozoos, 27 (3), 361-369.
• Hoffmann, A. O. M., Lee, A. H., Wertenauer, F., Ricken, R., Jansen, J. J., Gallinat, J., ve Lang, U. E. (2009). Dog-Assisted Intervention Significantly Reduces Anxiety in Hospitalized Patients with Major Depression. European Journal of Integrative Medicine, 1, 145-148.
• IAHAIO (2018). IAHAIO’nun Hayvan Destekli Müdahale İçin Belirlediği Tanımlar ve Hayvan Destekli Müdahale’de Yer Alan Hayvanların Sağlığı için Belirlediği İlkeler. Uluslararası İnsan-Hayvan İlişkileri Kuruluşları Birliği.
• Kaminski, M., Pellino, T., ve Wish, J. (2002). Play and Pets, s. The Physical and Emotional Impact of Child-Life and Pet Therapy on Hospitalized Children. Children's Health Care, 31 (4), 321-335.
• Kol, E. (2014). Refah Rejimleri Açısından Sağlık Sistemlerinin Değerlendirilmesi Güney Avrupa Refah Modeli. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 5 (10), 119-168.
• Kumasaka, T., Masu, H., Kataoka, M. ve Numao, A. (2012). Changes in Patient Mood Through Animal-Assisted Activities in a Palliative Care Unit. International Medical Journal, 19 (4), 373-377.
• Levinson, B. M. (1978). Pets and Personality Development. Psychological Reports, 42, 1031-1038.
• Lynch, C. E., Magann, E. F., Barringer, S. N., Ounpraseuth, S. T., Eastham, D. G., Lewis, S. D. ve Stowe, Z. N. (2014). Pet Therapy Program for Antepartum High-Risk Pregnancies, s. A Pilot Study. Journal of Perinatology, 34, 816-818.
• Moody, W., J., King, R., ve O’Rourke, S. (2002). Attitudes of Paediatric Medical Ward Staff to a Dog Visitation Programme. Journal of Clinical Nursing, 11 (4), 537-544.
• Nahm, N., Lubin, J., Lubin, J., Bankwitz, B. K., Castelaz, M., Chen, X., Shackson, J. C., Aggarwal, M. N. ve Totten, V. Y. (2012). Therapy Dogs in the Emergency Department. Western Journal of Emergency Medicine, XIII (4), 363-365.
• Nurenberg, J. R., Steven, M. D., Schleifer, M.D., Shaffer, T.M., Yellin, M., Desai, P. J., Amin, R., Bouchard, A., ve Montalvo, C. (2015). Animal-Assisted Therapy With Chronic Psychiatric Inpatients, s. Equine-Assisted Psychotherapy and Aggressive Behavior. Psychiatric Services, 66, 80-86.
• Stasi, M. F., Amati, D., Costa, C., Resta, D., Senepa, G., Scarafioiti, C., Aimonino, N. ve Molaschi, M. (2004). Archives of Gerontology and Geriatrics, 38, 407-412.
• Stefanini, M. C., Martino, A., Allori, P., Galeotti, F. ve Tani, F. (2015). The Use of Animal-Assisted Therapy in Adolescents with Acute Mental Disorders, s. A Randomized Controlled Study. Complementary Therapies in Clinical Practice, 21 (1), 42-46.
• Topgül, S. ve Kol, E. (2021). Ruh Sağlığı Uygulamalarında İyileşme Odaklı Yaklaşım Tidal Modelinin Sosyal Hizmet Perspektifinden Değerlendirilmesi. Tıbbi Sosyal Hizmet Dergisi, 18, 15-27.
• Tsai, C. C., Friedmann, E., ve Thomas, S. A. (2010). The Effect of Animal-Assisted Therapy on Stress Responses in Hospitalized Children. Anthrozoos, 23 (3), 245-258.
• Villalta-Gil, V., Roca, M., Gonzalez, N., Domènec, E., Escanilla, C., Asensio, R., Esteban, M. E., Ochoa, S., Haro, J. M. ve Schi Can group (2009). Dog-Assisted Therapy in the Treatment of Chronic Schizophrenia Inpatients. Anthrozoös, 22 (2), 149-159.